Search Results

جمال یو خبریال له افغانستانه تیښتې ته اړ شو جمال وايي چې په افغانستان کې هیڅ خبریال خوندي نه دی جمال چې اصلي نوم یې نه دی ښودل شوی، ۲۹ کلن دی او د کورنۍ جګړې پر مهال په کابل کې زېږېدلی دی. په افغانستان کې د ډیرو خلکو په څیر، هغه د جګړې سره نابلد نه دی. هغه وايي: زه په جګړه کې زیږیدلی او لوی شوی یم. په ښوونځي کې جمال غوښتل چې خبريال شي او له لیسې وروسته يې په يوه دولتي پوهنتون کې د ژورناليزم زده کړه پيل کړه. د فراغت وروسته، هغه یو ژورنالیست شو، چې د جګړې او امنیت پورې اړوند کیسی یی پوښلې. هغه افغان وتنس ته وویل: زما د راپورونو په جریان کې، ما د قربانیانو وینه، هډوکي او د غوښې ټوټې ولیدلې،هغه زیاته کړه چې دې ورته ژور صدمه رسولی ده. ما حتی خپل یو شمیر نږدې ملګري په ځانمرګو بریدونو کې له لاسه ورکړل، هغوی هم خبریالان وو. جمال وايي، هغه ځانمرګي برید ته ډېر نږدې شوی و چې په ۲۰۱۸ کال کې یې په کابل کې د خبریالانو یوه ډله په نښه کړه. هغه زیاتوي: که څه هم زه پوهیدم چې کیدای شي له دغو پیښو څخه یوه کې هم مړ شم، خو د راپور ورکولو په برخه کې مې خپله ژمنه وساتله. د طالبانو له واک څخه څو میاشتې وروسته، د بشري حقونو سازمانونو د رسنیو د محدودیتونو په اړه خبرداری پیل کړل. خبریالان چې د ښځو او بشري حقونو د اعتراضونو د پوښښ هڅه کوي له ممانعت او په ځینو مواردو کې له تاوتریخوالي سره مخامخ شوي دي. د افغانستان د خبریالانو او رسنیو د فدراسیون د معلوماتو له مخې، یوازې په مارچ میاشت کې د خبریالانو پر وړاندې د تاوتریخوالي ۲۲ پیښې او د پنځو رسنیو د تړل کیدو خبر ورکړل شوی دی. د رسنیو پر وړاندې بندیزونه د ودرېدو نښې نه ښيي؛ په دې اونۍ کې طالبانو امر وکړ چې د بي بي سي تلویزیوني خبرونو په ګډون نړیوال نشرات دې له هوايي څپو څخه لیرې شي، چې په پښتو، فارسي او ازبکي ژبو خپرونې یې له هوا څخه لیرې شوې. په داسې حال کې چې ډیری خبریالان له هیواده تښتیدلي دي، کله چې طالبان بیرته راستانه شول، جمال پریکړه وکړه چې خپل تمرکز د پخوانیو افغان ملي امنیتي او دفاعي ځواکونو فعالیتونو ته واړوي، د آزاد ژورنالیست په توګه راپور ورکړي. هغه افغان وتنس ته وايي چې د تیر کال په سپټمبر کې یې د بشري حقونو د یوه لاریون په اړه د راپور ورکولو هڅه وکړه. د جمال په وینا، طالبانو د هغه تلیفون کتلی او د پخوانیو پوځي او امنیتي منسوبینو په اړه یې د هغه د راپورونو په اړه اسناد او عکسونه موندلي دي. جمال وايي: دوی زه د یوې ورځې لپاره بندی کړم، شکنجه یې کړم او خوشې یې کړم، درې ورځې وروسته دوی له ما څخه وغوښتل چې د پوښتنو لپاره ورشم، او زه له خپل ځای څخه بل ځای ته لاړم مخکی له دی چې د کور لټون پیل شي. طالبانو د هدفي غچ اخیستو ادعاوې رد کړې، او ادعا یې کړې چې د روان کال په لومړیو کې یې کور په کور تلاشي او جنایتکاران په نښه کړي، خو داسې ادعاوې پراخې شوي چې عام وګړي هم په نښه شوي او په دې وروستیو کې د یو شمیر مشهورو ښځینه فعالانو نیول کیدو هم اندېښنې راپورته کړې دي. جمال افغان وتنس ته وايي چې هغه له افغانستانه وتلی او دا مهال په یوه ګاونډي هیواد کې ژوند کوي، هلته په خورا بدو شرایطو کې ژوند کوي او لا هم د خپل ژوند په اړه ویره لري. اوس مهال، زه خپګان کی یم؛ باور وکړه، زه په سړک او پارک کې ویده شوی یم، ما هڅه وکړه چې د رسنیو د هرې ادارې سره اړیکه ونیسم چې مرسته وغواړم، مګر ما هیڅ ځواب نه دی ترلاسه کړی او نه می د مالي، سرپناه یا پناه اخیستنې په برخه کې مرسته ترلاسه کړه. زه دلته د خوندیتوب احساس نه کوم، نه فزیکي او نه ذهني. زه نور په افغانستان کې خپل راتلونکی نه وینم: د رسنیو چینلونه په کلکه محدود دي، د بیان ازادي شتون نلري او خلک په دوامداره ویره کې ژوند کوي. هیڅ خبریال خوندي نه دی، نه اقتصادي، نه فزیکي او شخصي. جمال خپله راتلونکې تشه بولي، خو وايي که خوندي هیواد ته ولیږدول شي، ښايي د خبريال په توګه کار ته دوام ورکړي. جمال وايي: له طالبانو مخکې زما یوازینۍ هیله دا وه چې لا زیاته ازادي لرلو، د ښځو او نارینه وو لپاره برابري، بشري حقونه وساتل شي، اقلیتونه باید مساوي حقوق ولري، زه په ریښتیا هم یو خوندي، ازاد او باثباته افغانستان غواړم. راپور وركونكي: افغان وتنس. Interview with Afghan Witness Source:

Fatana A doctor says that many of her new patients are schoolgirls who have lost hope. Photograph: Sam French/ Development Pictures. The image is not of the individual interviewed. Afghan Witness changed the name of the individual interviewed. In September 2021, following the Taliban’s takeover of Afghanistan, the World Health Organization (WHO) described Afghanistan’s health system as being “on the brink of collapse”. Several months later, NPR reported that medical staff weren’t being paid and that hospitals were running out of medicine and unable to heat patient rooms. Women’s healthcare has been particularly impacted; maternal and neonatal health care is eroding, the Wall Street Journal (WSJ) wrote in July – a result of “hunger, fleeing hospital staff and curbs on women’s freedom”. Fatana, not her real name, is an obstetrician in a private hospital in Kabul. While the Taliban have barred most women in Afghanistan from employment , as a healthcare worker, Fatana has been able to continue working – though she says her life has changed in many ways since the group’s return to power. According to the doctor, most of her patients are now the newlywed wives of Taliban members. "I see many Taliban members who are over 50 years old married to young women [who are] 20 or 18 years of age," Fatana tells Afghan Witness (AW), adding that many of her patients come to her with issues relating to sexual health. "It is hurtful mentally for me, as a female doctor, to deal with these patients.” According to human rights organisations, forced marriage is one of several factors limiting women’s access to healthcare, especially reproductive services, and child marriage in particular is linked to early and closely spaced pregnancies, which put both mother and child at risk of death. When the Taliban returned to power in August 2021, some described the group as ‘ Taliban 2.0 ’, – supposedly a modernised, more inclusive version of their 1990s rule. However, Fatana says the Taliban have not changed. She has witnessed Taliban members marry very young girls who resemble their daughters or granddaughters. With high schools closed for Afghanistan’s teenage girls and women’s access to higher education and employment restricted, Fatana says it is “utterly difficult” to watch women “lose all their dreams". Even though Fatana’s job provides some semblance of normality, signs of the Taliban’s rule are visible everywhere, she says. The hospital guards, previously members of the former Afghan army, have been replaced by Taliban fighters. "The way they look at female hospital employees is like they want to kill [them] and get rewarded for it," Fatana says, panic in her voice. “There is no hope in this situation, I wanted to continue studying, but I don’t want to do it now.” Fatana says she feels she no longer has a choice on how to dress, either. In May, the Taliban’s supreme leader ordered the country’s women to cover their faces in public. "I used to wear clothes that I liked, but now I fully cover my body because I am afraid – I see Taliban every day at the doorsteps of the hospital where I work," she adds. However, Fatana stresses that she is one of the lucky ones: the hospital she works in is funded by foreign aid, and therefore, her salary and job have not been disrupted. When the Taliban took over and foreign reserves were frozen , some full-time doctors and other healthcare staff were not paid their salaries. Earlier this year, the International Committee of the Red Cross (ICRC) took over salary payments for thousands of health staff across Afghanistan. Fatana blames the political and economic situation for the exodus of medical experts and staff. "A heart surgeon in our hospital could not stay and left the country – his patients were crying," Fatana recalls. At this point in the conversation, her thoughts turn quickly to August 15, 2021 – the day Kabul fell to the Taliban: "our hopes and dreams were all buried,” she says. “My eyes are full of tears every time I remember that dark day.” The toll on mental health The situation looks bleak, but Fatana finds it hard to imagine an alternative – she knows how important her job is. "If I leave, how can I help my patients?” she replies when asked if she would leave Afghanistan. “I know very well how female patients desperately need female doctors.” With the Taliban intent on building a society where men and women are segregated, women’s healthcare is one of the few areas where women’s education and employment have continued somewhat – according to the Taliban , female patients should be treated by female staff. However, the Taliban’s educational restrictions on girls and women could impact the number of qualified female doctors and other healthcare workers in the near future, while requirements in some areas that women only travel with male guardians has further limited women’s access to healthcare. Fatana sees the knock-on effects of these restrictions in her daily work: she says many of her new patients are schoolgirls who lost hope after their schools were closed. "It is truly painful for those girls,” she says, adding that it is equally hard for their families and the staff who are assessing them. “We cannot do anything.” Afghanistan had a particularly high female suicide rate even before the Taliban’s return, but media have widely reported how the Taliban’s policies have impacted girls’ mental and psychosocial well-being, with medical professionals in the country warning that they are seeing a rise in depression among teenage girls. As Fatana puts it: “female students are losing their minds”, and healthcare staff feel helpless. She adds that her female co-workers are also struggling with their deteriorating mental health. "As women, we only want freedom and the right to education,” Fatana says. “If we live in hunger, it's not as painful as being deprived of our rights and living in fear – this situation is a slow and painful death.” Interview by Afghan Witness Source: Share

د افغانستان په رسنیو کی خورا بدلون د مطبوعاتو د ازادۍ په نړیواله ورځ افغان وتنس دا ګوري چې د تیر اګست راهیسې د افغانستان رسنۍ څنګه بدلې شوې دي په داسې حال کې چې د طالبانو له راتګ مخکې د هېواد رسنۍ له ستونزو سره مخ وې د تېر کال له اګست میاشتې راهیسې خبریالان او کارپوهان د مقرراتو د زیاتوالي اقتصادي ستونزو او په ځینو مواردو کې د تاوتریخوالي راپور ورکوي. ډیری رسنۍ تړل شوي دي د ملګرو ملتونو د شمېرو له مخې په هېواد کې میلیونونه وګړي د خوراکي توکو له سخت کمښت سره مخ دي. رسنۍ په ځانګړې توګه کوچني د متحده ایالاتو د وتلو اقتصادي اغیزو څخه بې برخې شوي ندي. د سختو مقرراتو او اقتصادي ستونزو سره مخ ډیری رسنۍ په ساده ډول تړل شوي دي. نور اړ شوي چې د پای ته رسولو لپاره سختې کمې کړي. د افغانستان د خبریالانو د ملي اتحادیې لخوا د فبرورۍ په میاشت کې ترسره شوې سروې ښیي چې د ۶۲۳ رسنیو څخه یوازې ۳۰۵ یې په افغانستان کې د طالبانو تر واکمنۍ دمخه فعالې وې. د همدې سروې له مخې په فبرورۍ کې یوازې ۲۳۳۴ خبریالان اوس هم کار کوي چې له طالبانو مخکې ۵۰۶۹ تنه وو. دافغان وتنس راډیو سټیشن یوه مدیر مخکې له دې خبرې وکړې چې هغه باید د هر کارمند معاش له ۱۵۰ ډالرو څخه ۷۰ ډالرو ته راټیټ کړي ځکه چې لږ سوداګریز اعلانونه شتون لري او د راډیو عاید کم شوی. ښځې په غیر متناسب ډول اغیزمنې شوې. ډیری خبریالان چې خپلې دندې یې له لاسه ورکړي دي ښځې دي. څیړنې دا هم ښیي چې د رسنیو تړل د ښځینه ژورنالستانو په اړه غیر متناسب اغیز لري: په رسنیو کې د هغو کسانو ۷۲٪ چې خپلې دندې یې له لاسه ورکړي ښځې دي او د افغانستان د خبریالانو د ملي اتحادیې وايي چې یوازې ۲۴۳ ښځې په افغانستان کې د رسنیو لخوا په کار ګمارل شوي. څیړنه. په ځانګړې توګه له پلازمینې بهر ښځینه خبریالانې په ځانګړې توګه د رسنیو د محدودیتونو له امله اغیزمنې شوي او دا میرمنې په لومړي سر کې د خپل مسلک د رامینځته کولو لپاره د لوی خنډونو راپور ورکوي. د بشري حقونو د څار اداره وايي په ځینو ولایتونو کې اوس ښځینه خبریالانې نشته. نور چې اوس هم کار کوي تشریح کوي چې څنګه د دوی ورځني کار ورځنی بدل شوی دوی په شالید کې کار کوي او په ویډیو یا آډیو ریکارډونو کې له څرګندیدو څخه ډډه کوي. د نومبر په میاشت کې ښځینه تلویزیوني ژورنالیستانو او خبریالانو ته هم لارښوونه شوې وه چې د خپرونو پر مهال خپل ویښتان پټ کړي او په دې وروستیو کې امر شوی و چې خپل مخونه د هوا په جریان کې پټ کړي د هغه اقدام وروسته چې ټولو ښځو ته په عامه ځایونو کې د مخ حجاب اغوستلو امر شوی و. د مطبوعاتو محدودیتونه په تیر اکتوبر کی د بشری حقونو څار د مقرراتو د یوې کاپي په اړه راپور ورکړ چې سازمان ته ښودل شوي چې د رسنیو سازمانونو ته یې لارښوونه کړې چې د هغو راپورونو له چاپ او خپرولو څخه ډډه وکړي چې "د اسلام سره مخالف دي. ملي شخصیتونو ته سپکاوی یا د خبرونو محتوا تحریف کوي. د بشری حقونو څار په وینا ژورنالیستانو ته ویل شوي چې راپور ورکول باید "متوازن" وي او دا چې دوی باید د هغه مسلو په اړه راپور ورنکړي چې د چارواکو لخوا نه وي تایید شوي" یا هغه مسلې چې "د خلکو په چلند منفي اغیزه کولی شي. د بشری حقونو څار لخوا لیدل شوي مقرراتو سره سم رسنۍ اړ دي چې د خپریدو دمخه د نوي حکومتي تنظیم کونکي ادارې سره "تفصیلی راپورونه چمتو کړي". د تاوتریخوالي راپورونه په هغو میاشتو کې چې د طالبانو له خوا د افغانستان له واکه وتلې د بشري حقونو ډلو په پرله پسې توګه د هغو خبریالانو پر وړاندې د تاوتریخوالي راپورونه خپاره کړي چې هڅه کوي په هېواد کې راپور ورکړي. د بشری حقونو څار هغو قضیو په اړه راپورونه خپاره کړي چې په ترڅ کې یې خبریالان د طالبانو لخوا ځورول شوي وهل شوي او په خپله خوښه نیول شوي دي. د اکټوبر تر میاشتې پورې د افغانستان د خبریالانو د ملي اتحادیې وویل چې یوازې په دوو میاشتو کې د افغان خبریالانو په وړاندې د تاوتریخوالی او ګواښونو له ۳۰ څخه زیاتې پیښې شوي دي. د سپتمبر په میاشت کې د دوو افغان خبریالانو عکسونه چې د راپورونو له مخې د طالبانو په توقیف کې وهل شوي وو په پراخه کچه په ټولنیزو رسنیو کې شریک شول او د نړیوالو رسنیو تر پوښښ لاندې راغلل. هغه کسان چې په هیواد کې د بشري حقونو او د ښځو د حقونو په اړه د راپور ورکولو هڅه کوي په ځانګړې توګه د طالبانو ضد لاریونونه د راپور له مخې د طالبانو د غړو لخوا د خلکو د منحلولو هڅه شوې. افغان وتنس ډیری لاریونونه جیولیکیشن کړي چیرې چې ورته قضیې راپور شوي. یوې خبریالې او عکاسې چې د ښځو د حقونو د اعتراضونو پوښښ یې مخکې افغان وتنس ته وویل: دا لومړی ځل نه دی چې ما دوی (طالبان) د ژورنالیستانو وهل ټکول لیدلي. زه د دهمزنګ د چاودنې د پوښښ لپاره لاړم او هلته یې خبریالان ووهل. دوی خبریالانو ته اجازه نه ورکوي چې هغه مسایل تر پوښښ لاندې راولي چې د دوی په ګټه نه وي. یوه خبریال افغان وتنس ته وویل چې په افغانستان کې هیڅ خبریال خوندي نه دی. د خپلسري توقیفونو راپورونه د فبرورۍ په میاشت کې بې سرحده خبریالانو راپور ورکړ چې د ۲۰۲۱ کال د اګست په ۱۵ د طالبانو د نیولو راهیسې لږترلږه ۵۰ خبریالان او د رسنیو کارکونکي د پولیسو یا استخباراتو لخوا توقیف شوي یا نیول شوي دي. په داسې حال کې چې طالبانو پخوا د غچ اخیستنې ادعاوې رد کړې وې د طالبانو ویاند ذبیح الله مجاهد د جنورۍ په میاشت کې وویل چې چارواکي حق لري "د مخالفانو او یا قانون ماتونکو کسانو د نیولو او توقیفولو حق لري" د خبریالانو پخوانیو حکومت او امنیتي پرسونل د راتلونکي په اړه نورې پوښتنې راپورته کوي او په هیواد کې فعالین. په ځینو نړیوالو رسنیو کې د خپرونو بندیز د مارچ په وروستیو کې خبر ورکړل شو چې طالبانو په افغانستان کې د بي بي سي تلویزون په پښتو فارسي او ازبکي ژبو د خبرونو خپرول منع کړي دي. د آلماني خپرونو دویچ ویلی هم په افغانستان کې خپلې ځینې خپرونې لیدلې چې په دې کې د دویچه ویله د سیاسي خبرو خپرونه "آشتي" هم شامله ده چې په پښتو او دري ژبو په سیمه ییز همکار طلوع نیوز کې خپریږي ساینسي خپرونې هم په اریانا تلویزیون او شمشاد کې خپریږي. اغیزمن شوی تېښتې ته اړ شول د تېر اګست په میاشت کې له واکه د لیرې کېدو وروسته ډېرو خبریالانو هڅه وکړه چې له هېواده ووځي او یا هم ځینې یې د نړیوالو سازمانونو لکه د خبریالانو د نړیوال فدراسیون له خوا ایستل شوي دي. هغه کسان چې نه وي ایستل شوي باید خپله لاره ومومي او ډیری یې په ګاونډیو هیوادونو کې د مساوي خراب وضعیت راپور ورکوي. دا په داسې حال کې ده چې د افغان وتنس یوه خبریال چې په دې وروستیو کې یې خبرې کولې ادعا وکړه چې هغه د بشري حقونو د اعتراض په اړه د راپور ورکولو پر مهال د هغه تلیفون تلاشي وروسته له هغه د طالبانو لخوا نیول شوی او وهل شوی دی. هغه افغان وتنس ته وویل چې "هیڅ خبریال په افغانستان کې خوندي نه دی" او دا چې هغه یو ګاونډي هیواد ته تښتیدلی خو دا چې هغه "دلته [نه] په فزیکي او نه ذهني توګه د خوندیتوب احساس کوي. هغه هیله درلوده چې په راتلونکي کې بیرته خپل ژورنالیزم ته راستون شي مګر ډاډه نه دی چې دا به ممکن وي که نه ترڅو په خوندي هیواد کې پناه ومومي. یو ناڅرګند راتلونکی د مطبوعاتو د ازادۍ د نړیوالې ورځې په مناسبت د افغان ښځو د سفیرانو د ملګرو ډلې ویلي چې دوی "د طالبانو تر واکمنۍ لاندې د خبریالانو او رسنیزو بنسټونو د حقونو له منځه تلل غندي" او په ځانګړې توګه "په افغانستان کې د ښځینه خبریالانو پر وړاندې پراته خنډونو" یادونه کوي. کله چې تېر اګست کې طالبان بېرته واک ته ورسېدل د دې ډلې ویاند ذبیح الله مجاهد ادعا وکړه چې طالبان "زموږ په کلتوري چوکاټ کې رسنیو ته ژمن دي" او دا چې "خصوصي رسنۍ کولی شي ازادې او خپلواکې ته دوام ورکړي". د ښځو د حقونو ترڅنګ حقوق به خوندي شي. په هرصورت د ژورنالیستانو ادعاګانې او د بشري حقونو ډلو لخوا ترسره شوي څیړنې یو ډیر مختلف انځور وړاندیز کوي. د افغان وتنس خبریال: د اداری ټیم ۳ می ۲۰۲۲

​ ​ 10 Nov 2023

رویاها، امید ها و واقعیت در افغانستان یک زن جوان فارغ التحصیل دانشگاه، زندگی خود را تحت حاکمیت طالبان در افغانستان می گذراند صوفیا می گوید: "وضعیت کنونی افغانستان به یک گردابی می ماند که زنان و دختران افغانستان در آن گیر مانده اند." صوفیا، که نام واقعی او نیست، متولد سال ۲۰۰۰ میلادی بوده و فارغ التحصیل دانشگاه می باشد. او در اوان جوانی دوره اول حاکمیت طالبان در افغانستان را تجربه نمود. زمانی که این گروه در سال ۲۰۲۱ دوباره قدرت را بدست گرفت، تنها یک سال از فراغت صوفیا از دانشگاه باقی مانده بود. صوفیا می‌گوید: "قصه هایی که از طالبان در زمان حاکمیت شان در دهه ۹۰ شنیده بودم، برای من به مانند یک افسانه بود. "چیز هایی که در مورد طالبان شنیده بودم، باری دیگر به حقیقت پیوست، من هم قرار بود با همان سرنوشتی مواجه شوم که مادرم روبرو شده بود." صوفیا در ولایت بدخشان افغانستان که بخاطر بلند بودن سطح سواد شناخته می شود، بزرگ شده. او در تحصیلات‌اش پیشتاز بود و قبل از رفتن به کابل برای تحصیل در رشته اقتصاد، بالاترین نمره برای امتحان ورود به دانشگاه یا "کانکور" را در ولسوالی‌اش به دست آورد. صوفیا در جریان تحصیلات‌اش در دانشگاه، نویسندگی را شروع کرد و در آن زمان دو مقاله او در روزنامه‌های محلی به چاپ رسید. او می گوید که نوشتن وسیله شد تا احساسات خود در مورد نابرابری‌های جنسیتی را بیان کند. صوفیا که در ولسوالی اشکاشم بدخشان بزرگ شده است، می‌گوید با وجود اینکه مردم این ولسوالی روشنفکر بودند و به تحصیل ارزش قائل بودند، نابرابری جنسیتی همچنان در آن ولسوالی پابرجا بود. " خانواده‌ها در اشکاشم تنها در حرف به تحصیل دختران ارزش قائل بودند. ولی در واقع، آنها تحصیل پسران شان را بر تحصیل دختران شان ترجیح می دادند." تسلط طالبان صوفیا در دوران قرنطینه بیماری کووید-۱۹ به بدخشان بازگشت. او وضعیت در آن زمان را "وحشتناک" توصیف می کند. داعش در نوامبر سال ۲۰۲۰ دانشگاه کابل را هدف قرار داد که در آن دست کم ۲۲ نفر کشته و ده ها نفر دیگر زخمی شدند. تابستان بعد، در حالیکه نیروهای خارجی برای خروج از افغانستان آماده می شدند، طالبان شروع به تصرف ولسوالی های کلیدی کردند. به تاریخ ۹ جولای سال ۲۰۲۱ رادیو آزادی از "یک حمله گسترده" گزارش داد که طالبان در نتیجه آن حمله "اداره ۲۶ از جمله ۲۸ ولسوالی بدخشان را به دست گرفتند و مرکز این ولایت، فیض آباد را محاصره کردند". بر اساس این گزارش، هزاران غیرنظامی در اثر این حمله آواره شدند. " زمانی که ولسوالی ما به دست طالبان افتاد، من آنجا بودم. از همان لحظه متوجه شدم که امکان ندارد بیشتر از این در آنجا بمانم." صوفیا برای ادامه تحصیلات اش به کابل بازگشت و در هفته اول مصروف کمک به افرادی شد که در اثر جنگ از شمال افغانستان آواره شده بودند. صوفیا می گوید: " زمانی که کابل در اواسط ماه آگوست سقوط کرد، همه امید هایم را از دست دادم" او می افزاید: " من فکر می کردم که دولت مرکزی منطقه ما را آزاد خواهد کرد." وضع محدودیت ها بر تعلیم صوفیا در اواخر سال ۲۰۲۱ دوباره به بدخشان بازگشت. طالبان به او اجازه دادند تا به دخترانی که به دلیل بسته شدن مکاتب شان از تحصیل محروم شده بودند، آموزش دهد. زمانی که طالبان در ماه مارچ سال ۲۰۲۲ دانشگاه ها را بازگشایی کردند، صوفیا برای ادامه درس های سه سمستر باقی مانده اش به کابل بازگشت. در ماه‌ های بعد، دانش‌آموزان دختر با جداسازی صنف های شان از صف های پسران و دستورالعمل سخت‌گیرانه پوشش لباس مواجه بودند و اجازه نداشتند در رشته های دلخواه شان تحصیل کنند. صوفیا می گوید: "برخی از دانش آموزان دختر از دستور طالبان در مورد نحوه پوشش لباس شکایت می‌کردند، اما من به آنها گفتم که خوشحال باشید که هنوز هم می‌توانید درس بخوانید". طالبان در ماه دسامبراعلام کردند که دانشجویان دختر دیگر اجازه ندارند برای تحصیل در دانشگاه حضور داشته باشند، اقدامی که با محکومیت گسترده جهانی همراه شد. صوفیا می گوید که او خیلی خوش شانس بود که تنها چند روز قبل از وضع ممنوعیت بر تحصیل دختران از جانب طالبان، از دانشگاه فراغت حاصل کرد. "من دانشگاه را بدون برگزاری جشن فراغت تمام کردم. من شنیدم که آن آخرین امتحانی بود که از دانشجویان دختر گرفته شد". موانع در ترک نمودن افغانستان صوفیا امیدوار بود که مدرک تافل (TOEFL) را که یک امتحان شناخته شده بین المللی زبان انگلیسی است، بدست آورد تا بتواند به بورسیه تحصیلی مقطع ماستری در خارج از کشور درخواست دهد. هرچند یک روز پس از وضع ممنوعیت بر ادامه تحصیل زنان در دانشگاه، طالبان صوفیا را از تحصیل در یک نهاد تعلیمی دیگر نیز محروم ساختند و گفتند که پس از این زنان اجازه آموختن زبان انگلیسی را ندارند. صوفیا این روز را به عنوان آخرین روزی که وارد یک محیط و فضای علمی شد به یاد می آورد. صوفیا می‌گوید: "من نمی‌توانم با کلمات بیان نمایم که آینده دختران افغان چه خواهد شد. نمیتوانم اندوهم را در حد چند کلمه برای دخترانی بیان کنم که برای رسیدن به اهداف و کسب نمرات خوب بسیار سخت کوشیدند". "وضعیت کنونی به گردابی می ماند که زنان و دختران افغانستان در آن گیر مانده اند. آنها در این گرداب چنان گیر مانده اند که حتی نمی توانند پای خود را تکان دهند. و تمام رویاها و اهداف آنها در بیرون این گرداب است." امتناع از از دست دادن امید صوفیا می گوید که او خود را "خوش شانس ترین" دانش آموزان صنف اش می داند. او در حال حاضر از راه دور وظیفه انجام می دهد، و می گوید که اما همصنفی هایش احساس ناامیدی می کنند و جایی برای رفتن ندارند. صوفیا می گوید: "در شرایط کنونی، خارج شدن از افغانستان به دادن یک لقمه نان به فردی می ماند که از گرسنگی می میرد". "همه آرزوی خارج شدن از افغانستان را دارند و من یکی از آنها هستم. من هنوز سعی می کنم به خودم امید دهم، اما بلاتکلیفی (عدم اطمینان از آینده) مرا آزار می دهد." صوفیا سعی می کند روی چیزی که بیشتر دوست دارد یعنی خواندن و نوشتن متمرکز بماند. او می گوید: "سعی می‌کنم برای تسکین دردم ، آرامش را در خواندن و نوشتن یابم". باوجودی که او نسبت به وضعیت آینده خوشبین نیست، اما مصمم است. "ما این همه راه را پیموده ایم، اما توقف کردیم. هنوز باید به راه خود ادامه دهیم." Interview by Afghan Witness Source:

افزایش سخنان نفرت اميزي آنلاین علیه زنان با نفوذ افغانستان از زمان تسلط طالبان تحلیل افغان وتنس دریافته است که سوء استفاده آنلاین و اطلاعات نادرست علیه زنان در افغانستان در ماه اګست و سپتامبر ٢٠٢١ و جنوري ٢٠٢٢ به اوج رسیده است 16 Feb 2022 از اکتوبر افغان وتنس وضعیت زنان در افغانستان را زیر نظر دارد، تا بهتر بفهمد که چگونه قوانین و مقررات تحمیل شده توسط طالبان بر حقوق زنان تأثیر می گذارد. به عنوان بخشی از این بازرساي افغان وتنس نظارت بر آزار و اذیت آنلاین و اطلاعات نادرست را که فعالان حقوق زنان افغان را هدف قرار می دهد آغاز کردند. بازرسي با همکاری کارشناسان سخنان نفرت ‌انگیز جنسیتی آنلاین فهرست گسترده ‌ای از دوهايي رایج را به زبان‌ های پشتو، دری و فارسی جمع ‌آوری کردند، که با ١٠٢ صفحه يي توئیتر از اینفلوئنسرهای زن محبوب افغان بررسی شده. این تغيرات ها در یک مورور زمانی از جنوري ٢٠٢١ تا جنوري ٢٠٢٢ اندازه‌ گیری شدند، و میزان تکرار کلمات کلیدی و ذکر نمایه را ارزیابی کردند. نتایج نشان می ‌دهد که سوءاستفاده آنلاین و اطلاعات نادرست علیه زنان از زمان تسلط طالبان به‌ طور قابل ‌توجهی افزایش یافته است، و در اګست و سپتامبر ٢٠٢١ و جنوريي ٢٠٢٢ زياتر شده است. شکل اول: نمودار تغییرات آماری آزار جنسیتی آنلاین توسط همه حساب ها علیه یک گروه ١٠٢ زن با نفوذ افغان از ٣١ جنوري ٢٠٢١ تا ٣١ جنوري ٢٠٢٢ را نشان می دهد. شکل دوهم: نموداري تغییرات آماری آزار جنسیتی آنلاین توسط حساب های ثبت شده به عنوان مرد در برابر یک گروه ١٠٢ زن با نفوذ افغان از ٣١ جنوري ٢٠٢١ تا ٣١ جنوري ٢٠٢٢ را نشان می دهد. شکل سوم: نموداري تغییرات آماری دامنه آزار جنسیتی آنلاین توسط حساب های ثبت شده به عنوان مرد در برابر یک گروه ١٠٢ زن با نفوذ افغان از ٣١ جنوري ٢٠٢١ تا ٣١ جنوري ٢٠٢٢ را نشان می دهد. فزایش ساختاری ناگهانی توییت های حاوی آزار و اذیت یا اطلاعات نادرست در اوت ٢٠٢١ همزمان با تسلط طالبان بر افغانستان است. اولین افزایش قابل توجه در آزار و اذیت هدفمند و اطلاعات نادرست در ١٨ اګست ٢٠٢٢، سه روز پس از تسلط طالبان بر کابل رخ داد. تجزیه و تحلیل اولیه فقط بر ذکر مستقیم ١٠٢ صفحه زن لیست شده متمرکز است و شامل توییت هایی نمی شود، که با نام یا اصطلاحات دیگر به زنان اشاره می کنند. در نتیجه تعداد مطلق آزار و اذیت آنلاین که زنان را هدف قرار می دهد، به طور اجتناب ناپذیری بیشتر است. نوار چندین روز اوج را نشان می ‌دهد که در آن‌ ها بسامد اندازه‌ گیری شده کلمات کلیدی مورد استفاده در رابطه با ذکر صفحه به طور ناگهانی زياتر افزایش یافته است، نمونه آن هفت سپتامبر است که هزاران نفر در کابل برای تظاهرات علیه طالبان و پاکستان به سرك ها برآمدند. فرخنده نادری لطفاً!! افغانستان هرگز به کمک شما فاحشه نیاز نخواهد داشت، در افغانستان جایی برای شما مفسدان نیست/تصویر اسکرین شات سخنان نفرت ‌انگیز خطاب به فرخنده زهرا نادری نماینده پیشین افغانستان شده بود، این توییت حذف شده بود اما توسط محققان افغان وتنس بازیابی شد. بیشتراز سخنان نفرت‌ انگیز که به فهرست زنان با نفوذ افغانستان ارسال می‌ شود، مربوط به سوء استفاده جنسی و اطلاعات نادرست است که اغلب شامل کلمه فاحشه می‌ شود، یکی از این نمونه‌ ها توئیتی است که به رابعه سادات روزنامه ‌نگار افغانستان ارسال شده است، که در آن آمده است من چندین بار با این فاحشه رابطه جنسی داشتم و اکنون می ‌خواهم فیلم سيكسي او را منتشر کنم، دیگر توهین‌ های مکرر شناسایی شده عبارت‌ هایی مانند فاحشه پاکستانی یا فاحشه بین‌المللی بود. تحلیل نشان می دهد که اکثر آزار و اذیت آنلاین با هدف قرار دادن نفوزدار های زن فهرست شده توسط مردان و زنان، توسط اكونت های ثبت شده به عنوان مرد و مستقر در افغانستان ارسال شده است، با حر حال حساب‌ هایی در ایالات متحده، پاکستان و بریتانیا نیز شناسایی شده است. شکل چهارم بررسی اجمالی دسترسی جمعیتی و تفکیک جنسیتی توییت هایی که زناني با نفوذ افغان را هدف قرار می دهند. تحقيق گران افغان وتنس به تحلیل و نظارت سوء استفاده آنلاین و اطلاعات نادرست علیه زنان افغان به عنوان بخشی از پروژه های بزرگتر در مورد جنسیت ادامه خواهند داد.

Women "more vulnerable than ever" - the closure of Afghanistan's safehouses With most women's refuges shut down across the country, survivors of gender violence - and former employees - are left with nowhere to turn. 9 Mar 2022 " Women in Bagram, Afghanistan " by United Nations Photo is marked with CC BY-NC-ND 2.0 . It took years for Afghanistan’s women’s safehouses to open, but as the Taliban advanced last August, it took days for them to close. According to Human Rights Watch, in recent months the Taliban has “ systematically ” shut shelters for women and girls escaping violent and abusive partners. While shelters were struggling before the group’s resurgence, the services that did exist offered a beacon of hope for women and girls escaping gender violence in Afghanistan, a country where 9 out of 10 women experience at least one form of intimate partner violence in their lifetimes. AW spoke to former employees of several women’s shelters, who said that survivors have been forced back to the homes they had originally fled from, or have been left with nowhere to go. Despite multiple attempts, AW could not talk to the survivors themselves due to concerns around their safety. AW has also kept the names and identities of any interviewees involved in this article confidential. Before the Taliban There is limited data on the exact number of women’s shelters in Afghanistan prior to the Taliban’s return, but the largest network of women’s protection services was run by Women for Afghan Women , and consisted of 32 safe houses, family guidance centres and children’s homes in 14 provinces. There were also safehouses run by a small number of other organisations, with funding for most split between the US state department and the United Nations (UN). The US state department previously estimated that 2,000 women and girls - mainly in Kabul - used the shelters each year, with many referred into the system from provincial and capital offices of the Ministry of Women’s Affairs and the Human Rights Commission, as well as from shelters, hospitals, and police stations across Afghanistan. According to service providers interviewed by Amnesty International, the most common cases of gender-based violence experienced by service users involved beating, rape, other forms of physical and sexual violence, and forced marriage, with survivors often requiring urgent medical treatment. While the system was far from perfect - interviewees told AW that before the Taliban takeover, funding for shelters had already decreased - the services served thousands of women every year, with survivors of gender violence able to seek refuge and legal aid, as well as access education and work opportunities. Women sent back to homes of abusers As Taliban forces began to rapidly advance across Afghanistan last summer, women’s organisations held their breath. Directors of women’s shelters told the media that in the weeks prior to the capture of Kabul, Taliban fighters had vandalised and taken over some shelters. Women’s organisations were also concerned about the waves of prisoners set free as the Taliban advanced across the country. Their main concern were men who had been imprisoned under women’s protection laws enacted with western support - former prisoners who were now seeking revenge on not only the survivors, but the directors of the safehouses, lawyers and counsellors who had helped hold them to account. One interviewee who worked at a safehouse told AW how she was so scared that she relocated to a relatives’ address, destroyed documents concerning her work, and now seldom leaves the house. “I barely get out, and if I do, I fully cover myself,” she says. According to a former manager of a women’s shelter, in the weeks and days preceding the Taliban takeover, safehouses and offices were “rapidly wrapped up and closed down”, and some felt they had no option but to hastily send some of the women back to their abusive families. “The shelters could not even secure guarantee letters [to promise the women would not be harmed] from the women’s families,” she told AW. She added that women with no families to return to were left on their own, and that some urged shelters to release them as they feared that if they stayed, “the Taliban would kill them.” The women AW interviewed said that some service users had been put into female prisons, some were sent back to abusive families, and others can no longer be accounted for. Almost all of the interviewees said that they could no longer keep in touch with the survivors and former residents of the safehouses. One interviewee told AW that while most of the women’s shelters have closed down, some lesser-known organisations have still been running secretly but are unable to accept newcomers. She added that some women’s transitional houses - which accommodate women who have recently been released from prison - have remained open, but that they may be forced to close down due to Taliban threats and lack of funding and support. Another interviewee AW spoke to cast doubt on the claim that some transitional houses and shelters were still operating. “I was not in a position to help her” Many former employees of women’s shelters feel their hands are tied in the current situation. A former manager of a prominent women’s shelter told AW that she had heard from a 19-year-old girl who told her that she had been forced to marry a 70-year-old man and had fled from Baghlan to Kabul. “I told the girl that, unfortunately, I was not in a position to help her and nor did we have any safe places to keep her. I advised her to go to one of her relative’s houses and try to get the matter resolved through the elders of the area,” she told AW. “I later learned that the girl's husband and brother-in-law, together with two Taliban fighters, came to the house of the girl’s relative and viciously took her back to Baghlan. The neighbour could hear her screams, and one mediated and asked the men not to beat her and [to] take her peacefully.” In December, the Taliban announced that they were banning forced marriage of women in Afghanistan, but customs such as forced marriage and honour killings have long predated the Taliban, and selling girls to pay family debts took place across the country even under the former government, who had outlawed such practices. Charities fear that the dwindling economic situation, compounded by the Covid-19 crisis and the worst drought in decades, has forced families to make even more desperate decisions such as selling their daughters - some reportedly as young as 20 days - just to be able to eat. For Afghanistan’s survivors of gender violence, not only have they lost access to shelter, security and support, but they have also been cut-off from support systems that existed previously. One interviewee, who led an organisation specifically focused on women’s access to justice, told AW that the situation for women’s shelters had been worsened by the removal of several institutions that previously worked to protect women’s rights, such as the Ministry of Women’s Affairs , which has been replaced by the Ministry for Propagation of Virtue and Prevention of Vice, responsible for enforcing the Taliban's strict interpretation of Sharia law, which has included recent restrictions on women’s education, freedom of movement, and access to work. In November, the Taliban took over Afghanistan’s Independent Bar Association (AIBA) and a Taliban cabinet directive stripped the AIBA of powers to licence lawyers, instructing prior licence holders to re-apply to the Ministry of Justice. The interviewee added that the move will disproportionately restrict women’s “access to justice”. She says that while access to women’s services has been restricted, the need for them is stronger than ever: “With the economic downturn and humanitarian crisis in the country, Afghan women are more vulnerable than ever to domestic violence. However, now there is not a single organisation in the country to address such cases.” “I live in fear and uncertainty” According to a former employee of an international women’s organisation, some former residents of the shelters have been evacuated from the country and are currently in neighbouring countries, waiting to travel to Germany along with employees of the organisation. “Women who had no families were secretly taken to the houses of the employees, and they hid there for some time,” she told AW. “After a while, along with the employees, they were all evacuated to a neighbouring country, and the German government accepted their visa applications.” Although some employees and service users have been evacuated or have fled to neighbouring countries, many could not leave Afghanistan, and remain in hiding. One woman AW spoke to previously worked for a women’s shelter and was responsible for monitoring houses in provinces such as Kunar, Faryab and Kuduz. She told AW that last August some of her colleagues who worked in administrative positions were evacuated from the country, but she was left behind - despite the high-risk nature of her work. The former employees AW spoke to said they have received threats and have changed their contact numbers and whereabouts several times in the past seven months. “I live in fear and uncertainty,” one told AW. “I continuously think that the Taliban might enter my house, kill me or take me away.” Share

Clashes and protest in Badakhshan province after Taliban poppy clearance The incident marked the second clash between farmers and the Taliban over poppy eradication enforcement, after a similar incident occurred in Nangarhar in April. 22 May 2023 Cover image: A close-up of an opium poppy in Afghanistan. Photo ID 507016. 01/07/2005. Afghanistan. UN Photo/UNODC/Zalmai. www.unmultimedia.org/photo/ On April 3, 2022, Bakhtar News , a Taliban-controlled state news agency, reported the publication of a decree banning poppy cultivation throughout the country, warning that existing fields would be destroyed and their owners punished according to Islamic law. However, despite the announcement that the decree would be enforced immediately, the Ministry of Interior Affairs (MoIA) department only reported the clearance of poppy fields across seven provinces in Afghanistan between January and December 2022. In 2023, the MoIA increased its activity against poppy cultivation in the country. Since January 2023, the MoIA Twitter account has published almost daily updates on actions taken against alleged criminals. In the first two weeks of May alone, the MoIA reported the destruction of poppy fields in 25 different provinces, as seen below: Figure: Provinces in Afghanistan where poppy fields were destroyed, as reported by the MoIA. On May 11, the MoIA published a press release claiming the anti-narcotics team cleared over 800 acres of land used for poppy cultivation across six provinces of Afghanistan. The statement mentioned various operations which took place in several districts of Badakhshan. On May 14, Afghanistan International published a video allegedly provided by a Badakhshan resident. The footage, reportedly recorded on May 11 in the Darayem district, showed two Taliban vehicles with armed fighters on the road in front of a large group of civilians holding farming tools. The caption on the video reported the incident as a “ violent conflict between the Taliban and local people over the destruction of poppy fields ”. According to the news agency, local sources claimed “ at least three people were killed, and several others were injured ” due to the confrontation. Although AW investigators verified the presence of weapons in the footage, the video did not show them in use. According to 8am , an independent Afghan newspaper, the Taliban fired upon the protesters, who allegedly attempted to prevent Taliban fighters from destroying the poppy fields. The Independent Persian reported that the Taliban attempted to destroy poppy fields in the villages of Tergeny, Jangal Beit, Yaqeen Abad, and Khair Bey, all located in the Darayem district of Badakhshan province. On May 12, Etilaatroz , an Afghan investigative news outlet, and Salam Watandar , a radio network, reported a clash between the local population and Taliban forces in the village of Doabah, also located in the Darayem district. According to their sources , the Taliban arrived at the location to destroy the poppy fields, and the farmers demanded payment for the damage. The conflict escalated, and the Taliban forces allegedly retaliated with gunfire killing four civilians and injuring five others. From the casualty numbers, it is likely the reports are referencing the same incident as above. Posts from social media users from the Darayem district appeared to corroborate the information provided by the news agencies. On May 11, a Facebook user asked for details on the reported conflict. Dozens of users replied, claiming the Taliban clashed with the local population and killed various civilians during a poppy eradication operation. One user specifically mentioned that there were three deceased, one from Yaqeen Abad village, one from Khair Bey, and one from Tergeny village, and between four to five seriously injured. AW investigators could not verify the number of victims of the incident or geolocate the footage shared by Afghanistan International . However, despite the lack of visual evidence, multiple sources claim the incident occurred in specific villages in the Darayem district, with fatalities and injuries. The situation in Badakhshan province echoes a similar incident reported in Nangarhar, and highlights the potential for localised protest in response to poppy eradication efforts. On April 10, a large crowd of civilians clashed with the Taliban poppy eradication team in Nangarhar’s Achin district. The Taliban responded with gunfire, reportedly killing at least one farmer and injuring three others. As a result, the Taliban administration sent a delegation led by the provincial governor to visit the village. According to various reports, the Taliban delegation acknowledged the incident and offered money to the victims' families. Share

Ban on female students attending university met with protests The Taliban reacted by sending military vehicles to various larger cities to deter protests and, in some cases, used water cannons, gunfire into air and physical violence against protesters. 27 Dec 2022 On December 20, the Taliban’s Higher Education Ministry spokesperson, Hafiz Ziaullah Hashemi, tweeted an image of a letter signed by the acting Education Minister, Sheikh Neda Mohammad Nadim, instructing all public and private universities and educational institutions to suspend access to female students immediately. The letter ordered institutions to implement resolution 28 of the cabinet of the Islamic Emirate of Afghanistan and stated that “ women’s education is suspended until further notice ”. Hashemi’s tweet contained just two words, “ Important Notice !!” This measure came almost nine months after the Taliban announced that girls were prohibited from pursuing secondary education. As of December 21, 2022, considering the recent university ban, female students in Afghanistan are only allowed to study until sixth grade. Initial reactions On December 21, a day after the Taliban announced the ban, protests against the new measure took place in multiple locations across the country. AW investigators were able to visually confirm protests in the provinces of Kabul , Nangarhar , and Ghazni . Whilst in Ghazni and Kabul most protesters were women who gathered outside the university gates, in Nangarhar the protest took a different form. Male students were seen walking out of their examinations, and outside the Nangarhar Medical Faculty, female and male students gathered in large groups protesting with signs. In reaction, and likely an attempt to stop gatherings outside university gates, the Taliban allegedly stationed vehicles and fighters in various cities. According to a tweet by journalist Mukhtar Wafayee, Taliban fighters were stationed in different parts of major cities, including Mazar-i-Sharif and Kabul, allegedly to prevent the formation of public protests in response to the announcement. In addition, AW investigators found visual evidence of the presence of Taliban vehicles and fighters in Faryab , Balkh , and Kabul . Continued protests and Taliban reaction Despite the military presence in larger cities, various groups still protested against the Taliban’s decision to ban women’s access to university education. On December 22, a large group of women gathered in Kabul to march and protest . One of the women recorded a video explaining what was happening. According to her account, the protest turned violent once the Taliban arrived. The women were allegedly whipped, and some were captured by the Taliban. She mentioned that female Taliban members were present to deal with the situation. The tweet included the information that at least five female protesters had been allegedly arrested. Among them were Zahra Mandigar and Angiza Gonish. Laila Basim, one of the protesters who participated in the march, provided a similar statement regarding the events in Kabul. According to Basim, several protesting women were taken away by female Taliban who whipped and arrested them. AW investigators found evidence to corroborate some of these allegations. A video published by Amu TV showed female protesters walking along a path. The women were heard talking to each other and asking, “ did they bring their female police ? ” They also mentioned that female Taliban could be seen alongside armed fighters and a Taliban vehicle. The three Taliban women, seen in the image below on the right, approached the group and tried to push and grab the protesters, seemingly to force them into the vehicle. Figure: Female Taliban officers near armed Taliban fighters before approaching the protesters. Two other videos, recorded inside a vehicle, show how the Taliban treated the women. In one of the videos , it is possible to hear a conversation between the protesters and the Taliban driver. A woman, claiming she was pregnant, resisted the arrest and refused to enter the vehicle. One of the other protesters can be heard saying, “ do not beat her ”, whilst the driver seemed impatient and kept repeating, “ get her in ”. It was not clear from the footage whether or not the pregnant woman entered the vehicle. Amu TV shared a video filmed inside a moving Taliban vehicle. Although it is not possible to see any of the participants, the audio is clear. Inside the vehicle were various protesters, the Taliban driver, and at least one female Taliban. One of the protesters asked why the Taliban used force against women, to which the driver answered with a threat by saying, “ Do not talk. I swear to God that I will kill you . ” The female Taliban, possibly a police officer, informed the women that they would be taken to the police station and “ whatever the police chief says will be the final decision ”. Although it was not possible to verify that the two videos were recorded in the same vehicle, the voices and features of the seats were similar. On the same day, one of the protestors, Soudabe Najand, issued a statement providing more details regarding the protest in Kabul. According to Najand, the Taliban were violent towards the women and media covering the event. She confirmed that at least one of her colleagues, Zahra, was arrested. She added that the Taliban collected various phones and checked their contents but did not return them to their owners. Najand stated, “ My audience is neither the UN community because they do not listen to us, nor are they Taliban, because they do not value us. My audience is the men of Afghan society who should not be silent and do not let the women of Afghanistan be marginalised. They should not allow women to be ruined and society gets crippled. We call on the men of Afghanistan to come join hands with us and say no to this tyranny. We can never regain our freedoms until we all mobilise. Now that the Taliban have taken women's freedoms, this is not the end of the day, these Taliban laws will be expanded, and these laws will be applied to the men of society one day too. So please don't be silent and stand with your sisters and don't let this situation continue . ” Besides the incident showing the Taliban attempting to push female protesters into a vehicle, no evidence was found of physical violence or arrests while monitoring user-generated content during the protests. Male students joined the protest On December 21, the day after the announcement of the new Taliban ban, a large group of male medical students at the Nangarhar Faculty of Medicine protested the latest measure by abandoning their exams. A video shared on social media showed various male students wearing white lab coats, walking out of a room past a large number of female students watching in the corridors. Etilaatroz reported that male and female students at Nangarhar University’s Faculty of Medicine called the ministry's decision to suspend women’s education " unfair " and left their exams in protest. Outside the faculty building in Jalalabad, male and female students protested against the Taliban’s decision in segregated groups, as seen in the geolocated figure below. Figure: Geolocation of footage of male and female students protesting the ban on women’s university education outside the Nangarhar Medical Faculty, Jalalabad city [34.427819, 70.467055] On December 24, male students from Afghan Pamir, a higher education institute in Kabul, protested against the new measure by returning blank exam papers and leaving the class. The video, shared by Amu TV on social media, showed the inside of the exam room as the male students got up and left. The Afghan Pamir Facebook page shared a photo in August 2022 where a group of women was seen sitting in the same room. The apparent similarities between the two locations confirm that the male students protesting against the Taliban ban were, at the time of the footage, inside the Afghan Pamir Higher Education Institute in PD11 of Kabul city. Figure: Comparison between the room seen in the protest footage shared on December 21, on the left, and the room in a photo shared by the Afghan Pamir Institute on their Facebook page on August 12, on the right. On December 24, male students of the Benawa Institute of Higher Education and the Mirwais Nikah Institute of Higher Education in Kandahar protested against the female student ban by walking out of their exams. A video shared by one of the male students from Mirwais Nikah Institute showed a large number of male students walking out of the building in protest. The person filming claimed that all 600 male students decided to boycott the exam and will continue their protest for another month. AW found two more videos on social media showing the Taliban’s reaction to the students’ walkout. In one of the videos, a large group of male students are seen outdoors, walking away from their educational building. Shortly after, an armed Taliban started shooting into the air. The Taliban member firing his weapon is visible in one of the frames of the video, very close to the student running and filming. In a video from a different angle, the same group of students was seen running from the armed Taliban whilst a student was left behind. An unarmed alleged Taliban member is visible repeatedly punching and kicking the student on the ground, targeting his head. The student offered no resistance and at no point seemed to present a risk to anyone at the scene. The figure below illustrates the location of the students leaving the Mirwais Nikah Institute in Kandahar (left), the Taliban shooting in the air to disperse the students (right), and a student being kicked on the ground (top). Figure: Geolocation of the students leaving the Mirwais Nikah Institute in Kandahar (bottom left), the Taliban shooting in the air to disperse the students (right), and a student being kicked on the ground (top). A [WARNING: GRAPHIC] photo shared on social media showed facial injuries to a male student from Kandahar, allegedly caused by the Taliban. AW investigators could not verify if the injured man in the photo was the same as the one assaulted in the footage above. Use of water cannons against protesters in Taloqan and Herat On December 22 and December 24 , women marched the streets of Taloqan city, Takhar province, to protest against the Taliban government’s decision to ban higher education for females. On December 22, the women, who at the time were allegedly in front of Takhar University’s entrance, were sprayed by a water cannon from a fire engine vehicle parked across the street. The woman recording the video talked to the camera and claimed that the female students were not allowed to enter the educational facilities and were beaten by the Taliban. On December 24, female university students protested in Herat against the new measure. Similarly to events in Taloqan, the Taliban also used a water cannon from a fire engine to target the women. In a different video recorded in the same location, one of the protesting women can be seen with her clothes wet and talking directly to the camera. She claimed that the Taliban surrounded them and used water cannons against the women trying to take cover in the alley seen in the video. The figure below shows the same strategy employed by the Taliban to deal with the women. On the left, a fire engine used a water cannon against the female protesters in Takhar, and on the right, a fire engine used the same dispersing technique against a group of female students in Herat. Figure: Taliban trying to disperse female students by using water cannons in Takhar (left) and in Herat (right). Women blocked from other facilities The closure of universities for female students is not the only new restriction for women in Afghanistan. On December 21, sources confirmed women were also stopped from entering wedding halls in Samangan province. A source in Samangan told AW that the Taliban also banned girls from going to private educational training centres where they were learning English and Science as an alternative opportunity when girls’ schools were closed. According to sources, the Taliban have also closed girls' schools beyond grade six in Balkh, where, until now, girls beyond grade six had been able to attend, contrary to other provinces where girls’ secondary schools have remained closed since the Taliban’s return. Last year, reports emerged on social media that some girls’ schools had started to reopen enforcing the hijab decree. AW geolocated images of girls attending school in Balkh fully covered on May 23. Multiple sources in Balkh confirmed that girls’ schools had been closed in the province, and added that female instructors have been told to stay home until further notice. Though the schools are currently on winter break, AW was told that some female instructors were turned away when they went into the schools for administrative purposes. They were allegedly told to stay home until they heard back from the province’s educational officials. Pro-Taliban response largely supportive but some dissent The announcement of the ban on women attending universities was followed by mixed reactions from the Taliban’s social media activists, some of whom showed disappointment, while others said that they should obey the leadership even if they dislike some decisions. The majority of pro-Taliban social media users supported and defended the decision to ban women from universities. Several accounts, including a female pro-Taliban user, voiced displeasure over international communities’ involvement in female education in Afghanistan, stating, “ It does not concern or affect the international community in any way .” A Taliban social media activist with over one hundred thousand followers wrote : “ The decision of the Ministry of Higher Education should be respected. Obedience to the leader is obligatory for all, and obedience is obligatory until further notice by the leadership .” “ Obedience does not mean that you obey according to your wishes, but obedience is defined by accepting the opposite position of your mood ,” one Taliban supporter tweeted , implying that people should not complain about the Taliban's decision on the ban and follow the rules the Taliban implement. “ We welcome any decision of leadership that Allah is pleased with, and it is good for the system. Our success is in obedience ,” another pro-Taliban social media activist wrote . The majority of pro-Taliban social media users were seen defending the decision. However, this is likely due to their obeying the leadership based on Islamic principles. They are likely unhappy with the decision but will not openly express their thoughts. A minimal number of pro-Taliban accounts spoke out against the ban, expressing support for female students and sharing statements such as: “ Starting tomorrow, I will not go to university until girls are allowed to study again .” Former Taliban official and prominent social media activist Mobeen Khan [General Mobeen] reacted by tweeting, “ May Allah have mercy on Afghans ”, and after a few minutes, wrote in another tweet , “ My country, goodbye, God bless you ” . Mobeen, who served as spokesperson of the Kabul Police in late 2021 and is a key social media activist within the Taliban community, often participates in media interaction to defend the Taliban's policies and criticise the former government of Afghanistan. However, in his most recent tweets, Mobeen appears to be openly disappointed by the announcement of the Ministry of Higher Education. Share

هغه معلومات چې د داعش خراسان څانګې له خوا خپاره شوي، ښکاره کوي چې د دغې ډلې هستې کوچني او کمې شوي دي. ارزونې د زیات شمیر وسلو نشتوالی هم په ګوته کوي چې د دې ډلې لخوا په تیرو عکسونو کې خپاره شوي وو. الفرقان چې د اسلامي دولت (داعش) پورې تړلې رسنۍ ده، د ۲۰۲۳ کال د آګست میاشتې په دریمه نیټه د خپل پخواني خلیفه ابو حسین الحسيني القرشي د مړینې او د نوي خلیفه ابو حفص الهاشمي القرشي د ټاکلو اعلان وکړ. دا خبر د داعش د نوي ویاند ابوحذیفه الانصاري لخوا د یو غږیز بیان په خپرولو سره اعلان شو. په دې غږیز پیغام کې راغلي چې ابو الحسین القرشي د سوریې ادلب ښار ته څېرمه د هیات تحریر الشام (HTS) سره په نښتو کې ووژل شو او پخوانی ویاند ابوعمر المهاجر ونیول شو. دغه خبرپاڼه همداراز په سوریه کې د ۲۰۲۳ کال د اپریل په میاشت کې د ترکي ځواکونو له خوا د ابوالحسین القرشي د وژل کېدو خبره هم رد کړه. د اسلامي دولت (داعش) په نامه ډله ادعا وکړه چې نوموړی د هیات تحریر الشام لخوا ووژل شو او جسد یې ترکیې حکومت ته سپارل شوی و. د دې خبر له خپرېدو وروسته د نوي خلیفه پلویان ټیلیګرام ته راغلل او له هغه سره یې خپل بیعت اعلان کړ. د نوی خلیفې له ټاکل کېدو سمدستي وروسته، د اسلامي دولت (داعش) په نامه ډلې پورې اړوند ټیلیګرام چینلونو د داعش خراسان څانګې په ګډون د نوي خلیفې سره د بیلابیلو ولایتونو د بیعت انځورونه خپاره کړل. د عکسونو شننه: د داعش خراسان څانګې هستې کوچني شوي او په شمیر کې یې کموالۍ ښکاری د داعش خراسان څانګه یولسم ولایت و چې د دې ډلې د جنګیالیو ۱۵ انځورونو په خپرولو سره یې له نوي خلیفه سره خپل بیعت اعلان کړ. د افغان ویټنس شننه ښیي چې انځورونه اته بیلابیل هستې ښکاره کوی چې هر یو یې له دوو څخه تر نهو کسانو نه جوړه شوې ده چې په مجموعی ډول ۳۶ جنګیالي دي. ډیری هستې له درې کسانو نه جوړه شوې وې چې سپکې وسلې یې ځان سره لیږدولې. په عکسونو کې د هستو د ټولو غړو مخونه په بشپړه توګه پټ شوي وو او سترګې یې تورې شوې وې چې د دغو کسانو پیژندل یې ستونزمن کړۍ و. کله چې ووروستي انځورونه د هغو عکسونو سره پرتله کړو چې له دې مخکې د پخوانی خلیفه ګانو له مړینې وروسته د داعش خراسان څانګې له خوا خپاره شوي وو، یو شمیر د پام وړ ځیزونه لیدلای شو. د داعش ټیلیګرام چینلونه، د ۲۰۲۲ کال د مارچ میاشتې په ۱۱مه او د ۲۰۲۲ کال د دسمبر میاشتې په اوله نیټه د داعش د نوی خلیفه ابوالحسن الهاشمي القریشي سره خپل د بیعت عکسونه ( د ۲۰۲۲ کال د فبرورۍ میاشت کې د ابو ابراهیم الهاشمي القریشي د مړینې وروسته) او ابوالحسین الحسینی القرشی سره خپل د بیعت عکسونه (د ابوالحسن الهاشمي القریشي له مړینې وروسته، چې ادعا شوې وه د اکتوبر په نیمایی کې د سوریې په دارا ولایت کې د سیمه ییزو یاغیانو سره په جګړې کې وژل شوی دی) خپاره کړل . د ۲۰۲۲ کال په مارچ میاشت کې د داعش خراسان څانګې د ۲۹ انځورونو لړۍ خپره کړه چې د دغې ډلې ۱۵ هستې پکې وښودل شول. د افغان ویټنس شننه ښيي چې په مجموعی ډول د دغو هستو د جنګياليو شمېر ٨٤ کسان وو چې له درې کسیزو نه تر دیارلس کسیزو ډلو تر منځ وېشل شوي وو او ډیری یې له څلورو يا پنځو کسانو جوړه شو. د ۲۰۲۲ کال تر دسمبر میاشتې پورې د داعش خراسان څانګې ۲۷ عکسونه خپاره کړل چې د ۲ کسیزو نه تر ۱۰ کسیزو ډلو ۱۶ هستې یې ښودلې چې په مجموعی ډول [د یو ماشوم په ګډون] له ۶۷ جنګیاليو نه جوړه شوي وو. مخکني خپاره شوي عکسونه داسې لویې هستې یې ښودلې چې له ګڼ شمیر غړلو نه جوړې شوې وې او هم داسې عکسونه پکې شامل وې چې موقعیت موندنه یې ممکن وو او لکه څرنګه چې په لاندې کې لیدل کیږی، څیرې په دې عکسونو کې د پیژندلو وړ وو. عکس: د ۲۰۲۲ کال د مارچ میاشتې ۱۱مه - د داعش خراسان څانګې څو هستو [هغه وخت] نوي خلیفه ته بیعت وکړ چې په دغو هستو کې د پیژندلو وړ [پورته کیڼ اړخ کې] هستې شاملې وې ، موقعیتونه یې [لاندې کیڼ اړخ ته] د موندلو وړ وې . د ۲۰۲۲ کال د دسمبر میاشت اوله - عکسونه [ښي اړخ ستون کې] ښیې چې د داعش خراسان څانګې هغه هستې چې په هغه وخت کې د اسلامي دولت ډلې نوي خلیفه ته بیعت کوي، په ظاهره لویې هستې دي. د دغو دریو بیعتونو د پرتله کولو پر وخت، افغان ویټنس د داعش خراسان څانګې د جنګیالیو او د هغوی د هستو په شمیر کې دوامدار کموالی ته یې پام شو. خو وروستي عکسونه د دې ډلې دوه هستې په خلاصه فضا کې ښیې چې د ۲۰۲۲ کال د مارچ په بیعت کې لیدل شوۍ نه و. هغه ونې او بوټي چې د دغو دوو بیعتونو د خلاصې فضا په عکسونو کې لیدل کیږي، د افغانستان یا پاکستان په شمالي/ختیځو ولایتونو کې د دغو دوو هستو شتون په ګوته کوي. عکس: د ۲۰۲۳ کال د اګست میاشتې ۳مه - وروستي خپاره شوي عکسونه په خلاصه فضا کې د اسلامي دولت په نوم د ډلې له نوي خلیفه ابو حفص الهاشمي القراشي سره د داعش خراسان څانګې د دوو هستو د بیعت کولو بهیر ښيي. د افغان ویتنس شنونکو هم دغه نوې طریقه یې(په بهر کې عکسونه اخیستل) د ۲۰۲۳ کال د جون په ۸ مه په یوه جومات کې له یوه ځانمرګي برید وروسته چې د بدخشان ولایت سرپرست والی نثار احمد احمدي د فاتحې مراسم په نښه کړل، ولیدل. نثار احمد احمدي د ۲۰۲۳ کال د جون په شپږمه د داعش خراسان څانګې له خوا ووژل شو . د داعش خراسان څانګې پورې تړلې چینلونه د نثار احمد احمدي د فاتحې په مراسمو کې له چاودنې وروسته په خلاصه فضا کې اخیستل شوي د چاودنې د عامل کس څو عکسونه خپاره کړل. هیڅ یوه هسته په پراخه کچه وسلې نه درلودې - د بیعتونو په پخوانیو عکسونو کې ماشیندار ټوپکونه او راکټ لانچرونه لیدل شوي وو- پداسې حال کې چې د دې ډلې د څلور هستو د بیعت په عکسونو کې هیڅ ډول وسلې نه لیدل کیږدې. سربیره پر دې، ځینې هستې د اسلامي دولت د ډلې جعلي بیرغونه (په عکس کې ایډیټ شوي) درلودل (ښي لاس ستون کې) یا هیڅ بیرغونه (کیڼ لاس ستون کې) نه درلودل. عکس : د ۲۰۲۳ کال د اګست میاشتې ۳مه - وروستي خپاره شوي انځورونه ښيي چې د داعش خراسان څانګې څو هستې د عراق او شام اسلامي دولت په نوم د ډلې له نوي خلیفه ابو حفص الهاشمي القرشي سره بیعت کوي. ډیری هستې د خپل بیعت د اعلان پر وخت، د اسلامي دولت ډلې بیرغ (کیڼ اړخ) نه درلودل یا په عکس کې ایډیټ شوی بیرغ (ښي اړخ) یا جعلي بیرغ کارولي وو. هغه جزئیات چې په تازه خپاره شوي عکسونو کې لیدل کېږي، ښيي چې د داعش خراسان څانګه په ډېر احتیاط سره عمل کوي او هڅه کوي چې د دې ډلې د غړو هویت پټ وساتي او د هغوی د فعالیت سیمو د موندلو مخه ونیول شی. سربیره پردې، د داعش خراسان څانګې هغې هستې چې په نویو عکسونو کې لیدل کیږی، د هغه هستو په پرتله کوچني دي چې د پخواني بیعتونو په عکسونو کې لیدل کیږی او د دې لامل ښایی د داعش خراسان څانګې هستو پر ضد په ګڼو سیمو کې د طالبانو عملیاتونه وي او له دې کبله دغه هستې د خپل د موندنې د مخنیوی لپاره په څو ډلو ویشل شوي وي. د هستو د جوړښت (تشکیل) شننه د بیعتونو د بهیر انځورونه د داعش خراسان څانګې ځینې جوړښتونو په اړه کمساری لید او معلومات وړاندې کوي. افغان ویټنس تر دې مخکې د څلورو کسانو نه جوړه شوې هسته لیدلې وه چې د ۲۰۲۲ کال د سپتمبر په ۱۲ مه یې د لونګان په نوم د چینایانو پر هوټل او د کابل پر هوايي ډګر دوه ځانمرګي بریدونه وکړل. افغان ویټنس د کابل د هوايي ډګر د ځانمرګي برید جزئیات او د ۲۰۲۲ کال د ډسمبر میاشتې د بیعت د بیرغونو جزیات تجزیه او تحلیل کړ او په دغو دوو بریدونو کې د ورته بیرغ د کارولو نښې نښانې ومونده. ټول هغه بیرغونه چې د داعش خراسان څانګې لخوا کارول کیږي بې څاره ځانګړتیاوې، فونټونه (د ورته ډول او اندازې حروف)، ځانګړي لوګو او نورو جزیاتو درلودونکي دي. په داسې حال کې چې پر لونګان هوټل او د کابل پر هوايي ډګر د بریدونو دوه عاملین ووژل شول، خو شننې ښيي چې د دغو دوو بریدونو مسئوله هسته لږ تر لږه دوه نور غړي هم درلود. د دغو دوو نورو غړو هویت او وضعیت معلوم نه دی. عکس: د ۲۰۲۳ کال د جنورۍ په لومړۍ نېټه د کابل پر هوايي ډګر (کیڼ اړخ ته) د برید ادعا او د ۲۰۲۲ کال د ډسمبر د لومړۍ نیټې د بیعت پرتله. ورته بیرغ کارول شوی او ښيي چې هسته د څلورو کسانو نه جوړه ده. همداراز، افغان ویټنس تایید کړه چې هغه هسته چې د ۲۰۲۲ کال د اپریل په ۱۸ مه پر ازبکستان هیواد د د راکټي برید مسؤلیت په غاړه درلوده، لږترلږه له پنځو غړو نه جوړه وه. افغان ویټنس د راکټې برید په ادعا کې کارول شوي بیرغونه د هغو عکسونو سره پرتله کړ چې د ۲۰۲۲ کال د مارچ میاشتې بیعت ښیی او له دې لارې یې دغه هسته په ګوته کړ. عکس: د ۲۰۲۲ کال د اپریل میاشتې په ۱۸مه پر ازبکستان هیواد د راکټی برید د ادعا (ایښودل شوي عکسونه) او د ۲۰۲۲ کال د مارچ میاشتې د ۱۱ نیټې د بیعت پرتله کول ښیي چې ورته بیرغ کارول شوی او دا په ګوته کوی چې دغه هسته له پنځو کسانو نه جوړه ده. د افغان ویټنس شنونکو هغه بیرغونه چې په وروستی بیعت کې کارول شوي وو، په تیرو بیعتونو یا ادعاګانو کې لیدلي نه وو او دا ښیی چې هستې په دې وروستیو کې جوړې او فعالې شوي دي. د افغان ویټنس شنونکي به د وضعیت څارنې ته دوام ورکړي.

په کابل کې د بهرنیو چارو وزارت ودانۍ ته څېرمه چاودنه دغه چاودنه د بهرنیو چارو وزارت مخې ته پر همغه سړک شوې، چې د جنورۍ په ۱۱مه د یوه بل ځانمرګي برید شاهد و، چې پړه یې د داعش خراسان ډلې په غاړه اخیستې وه. په مصنوعی سپوږمکۍ اخیستل شوی عکس: گوگل ارث/ مکسارتیکنالوژی، ۲۰۲۳ کال د مارچ په ۲۷مه نیټهُ د کابل ښار په مرکز کې چاودنه وشوه. د آمو خبري آژانس د خبر له مخې، یو ځانمرګي بریدګر غوښتل چې د کابل ښار د دوهمې امنیتي حوزې اړوند د ملک اصغر څلور لارې ته څېرمه د بهرنیو چارو وزارت سړک ته ننوځي. آمو نیوز د سرچینو په حواله خبر ورکړ چې چاودنه ګواکې هغه مهال وشوه چې د طالبانو د بهرنیو چارو او د اطلاعاتو او فرهنګ وزارت چارواکي له دغه وزارته د وتلو په حال کې وو. د دې مقالې د لیکلو تر وخته د چاودنې علت خپلواکو سرچینو نه دی تایید کړی. د مصنوعی سپوږمکۍ د پروګرام په کارولو سره، افغان ویتنس ملک اصغر څلور لارې ته څېرمه د چاودنې د پایلو او همدارنګه د ملک اصغر څلورلارې ته څېرمه د داوودزي په سوداګریز مرکز کې د چاودنې له امله د زیانونو عکس اخیستی. انځور: د ستلایت نه اخیستل شوي انځورونه چې د کابل ښار په دوهمه امنیتي حوزه کې د داوودزي سوداګریز مرکز ته څېرمه د چاودنې پایلې ښيي. د کابل د پولیسو ویاند خالد ځدراڼ په وینا، چاودنه هغه مهال رامنځته شوه چې د طالبانو امنیتي ځواکونه د ملک اصغر څلور لاره کې یوې امنیتي پوستې ته څېرمه له یوه ځانمرګي بریدګر سره په جګړه بوخت وو. ځدراڼ ادعا وکړه، چې د طالبانو امنیتي ځواکونو برید کوونکی په نښه کړ او د بلې چاودنې په پایله کې د درېیو طالب جنګیالیو په ګډون، شپږ ملکي وګړي ووژل شول او یو شمېر نور ټپیان شول. د طالبانو د کورنیو چارو وزارت ویاند عبدالنافع ټکور د پیښې په اړه ورته وینا خپره کړه. د چاودنې له ځایه انځورونو د څیړلو وروسته، افغان ویتنس د خالد ځدراڼ د هغه ادعا پخلۍ کوی چې ګواکې پېښه د تلاشي یوې پوستې ته نږدې رامنځته شوه. دا پوسته د داووزي سوداګریز مرکز مخې ته او د بهرنیو چارو وزارت له دروازې څخه ۲۰۰ متره لیرې پرته ده. په کابل کې ايمرجنسي روغتون چې يوه غير دولتي موسسه ده او په افغانستان کې روغتيايي خدمتونه وړاندې کوي، ادعا کړې چې د چاودنې له ځايه دغه روغتون ته د يوه ماشوم په ګډون ١٤ ټپيان لېږدول شوي دي. دغه سازمان په یوه خبرپاڼه کې زیاته کړه چې د دې چاودنې په قربانیانو کې ۲ مړه او ۱۲ ټپیان شامل دي. د موجودو انځوریزو شواهدو پر بنسټ، افغان ویتنس تاییدوي چې د دې چاودنې په پایله کې لږ تر لږه درې کسان [پاملرنه: د دې انځورونو لیدل ځورونکې دي] وژل شوي او ټپیان شوي دي . د بهرنیو چارو وزارت پر ودانۍ مخکني برید چاودنه د بهرنیو چارو وزارت مخې ته په همغه سړک شوې چې د ۲۰۲۳ کال د جنورۍ میاشتې په ۱۱ مه د یوه بل ځانمرګي برید شاهد و چې پړه یې داعش خراسان ډلې منلې وه او د بهرنیو چارو وزارت کارکوونکي یې په نښه کړي و. د افغان ویتنس څیړونکي تائیدوي چې د جنوری میاشتې د چاودنې له امله لږ تر لږه ۱۶ تنه ټپیان او ووژل شول. د اعماق خبري اژانس چې په داعش پورې تړلې خبري سرچینه ده، د دغه برید پړه په غاړه واخیسته او په ظاهره یې د بهرنیو چارو وزارت بریدګر له انځور سره یو راپور خپور کړ. د ۲۰۲۲ کال له می میاشتې راهیسې، افغانستان کې پر مهمو هدفونو تل پیچلی بریدونه ترسره شوي دی چې د داعش خراسان ډلې د اکثرو دغو بریدونو مسئولیت په غاړه اخستې ده. د داعش خراسان ډله وزارت خونې، د لوړ پوړو طالب چارواکو په شتون جوماتونه او هغه کسان یي په نښه کړي چې د طالبانو سره اړیکې درلودې او همداراز پر بهرنیو بنسټونو یې بریدونه ترسره کړي دی. داسې ښکاري چې دا ډول بریدونه د طالبانو او د هغوی مهمو بهرنیو ملګرو لکه چین، روسیه او پاکستان تر مینڅ د اړیکو د زیانمنولو په موخه تنظیم او ترسره شوی وی. تازه معلومات: د داعش خراسان ډلې وروسته د اعماق خبري اژانس له لارې چې دغې ډلې خبري رسنۍ ده، د مارچ د ۲۷ می نیټې د برید مسئولیت په غاړه واخیست. د داعش خراسان ډلې په ټیلیګرام پاڼه کې د خپرو شوو خبرپاڼو له مخې، عبدالحمید الخراساني په کابل کې د طالبانو د "بهرنیو چارو وزارت ودانۍ" مخې ته د برید په ترسره کولو د دیپلوماتانو په ګډون، ۲۰ تنه ووژل.

په ۲۰۲۳ کال کې د خبریالانو د نیولو پېښې ډېرې وې، په داسې حال کې چې طالبانو خبریالانو ته پېژندپاڼې ووېشل. د راپورونو له مخې د جولای له ۲۰مې او د اګست تر ۱۳مې پورې لږ تر لږه ۱۳ خبریالان د طالبانو له خوا نیول شوي دي. © سیمن سالیوانچوک (Semen Salivanchuk) د کانوا له لارې د راپورونو له مخې، د ۲۰۲۳ کال د جولای له ۲۰ او د اګست تر ۱۳مې نیټې ترمنځ، د افغانستان په اتو ولایتونو کې ۱۳ خبریالان د طالبانو له خوا ونیول شول. د راپورونو له مخې، په دوو اونیو کې ۱۲ خبریالان ونیول شول. د طالبانو د اطلاعاتو او فرهنګ وزارت نشراتی مرستیال مهاجر فراهي د جولای میاشتې په ۲۵مه اعلان وکړ چې خبریالانو ته د پېژندنې کارتونو د وېش لړۍ به پیل شي. فراهي په خپله ایکس پاڼه (پخواني ټویټر) کې څرګنده کړه چې دا کارتونه هغو خبریالانو ته ورکول کیږي چې رسمي جوازونه لري او په وزارت کې ثبت دي. د افغانستان د خبریالانو مرکز (AFJC) چې د مطبوعاتو او رسنیو د ازادۍ د ملاتړ یو سیمه ییز نا دولتی موسسه ده، ادعا وکړه چې د پیژندنې د کارتونه صادرول "د لا زیات فشار او سانسور لپاره لاره هواروی". په ننګرهار ولایت کې د رسنیو راپور شوي ځپل او د خبریالانو نیول د خبریالۍ د کارتونو د وېش له اعلان څخه څه کم یوه اوونۍ وروسته د جولای په ۳۱مه، طالب ځواکونو د ننګرهار ولایت په مرکز جلال اباد ښار کې داسې مهال د همیشه بهار دفتر ته ننوتل چې هلته د خبریالانو لپاره روزنیز ورکشاپ روان و. د افغانستان د خبريالانو د مرکز خبر ورکړ چې ويل کيږي په دې ورکشاپ کې شپږ ښځينه زده کوونکو ګډون درلود. په رسنیو کې د نامعلومو سرچینو په وینا، "[طالبانو] د دې ورکشاپ د ګډونوالو په وړاندې نامناسب او د سپکاوۍ نه ډک الفاظ وکارول او د نجونو او هلکانو مختلط زده کړې یې د فحاشۍ وبلله او موږ یې له دفتر څخه وایستو". آمو ټلویزیون چې د افغانستان په چارو متمرکزه ډیجیټلی رسنۍ ده، د اګست په دوهمه یو ویډیويي راپور خپور کړ چې په کې ښودل کیږی چې د همیشه بهار د رسنۍ دفتر د اګسټ په لومړۍ نیټه تړل شوې ده. د آمو ټلویزیون یوه خبریال په دې ویډیو کې وویل چې دغه رسنۍ د شپږو ځوانو ښځو په ګډون ۱۶ کسانو ته د روزنیز پروګرام دایرولو له امله وتړل شوه. په دې ویډیويي مرکه کې د رادیو یوه کارکوونکي وایی چې د طالبانو ځواکونه مخکې له دې د دې دفتر نه لیدنه وکړه او د دفتر کارکوونکي یې "وډارول" او زیاته یې کړه: "زموږ همکاران ونه شوای کولای دفتر ته راشي". د آمو ټلویزیون د خبریال د راپور له مخې، په ننګرهار ولایت کې د آزادو رسنیو د ملاتړ ټولنې طالبانو له خوا د همیشه بهار تلویزیون له کارکوونکو سره د " د گواښ او تاوتریخوالی نه ډک" چلند باندې نیوکه وکړه. د ننګرهار د ازادو رسنيو د ملاتړ ټولنې مشر چې په دې ويډيو کې لیدل کیږی، د ننګرهار له امنيتي مسئولينو څخه وغوښتل چې دغه موضوع روښانه کړی او ويې ويل: "که کوم شکايت وي، د اطلاعاتو او فرهنګ وزارت د رسنيو د چارو د همغږۍ رياست ته دې راجع شی؛ که نه نو دا ډول چلند د بیان له ازادۍ څخه سرغړونه ده". د آمو تلویزیون خبریال زیاته کړه چې "ځینې خبریالان (...) ادعا کوي چې طالبان د بیان ازادي له منځه وړي". یو بل خبریال چې د دې ویډیو په پای کې خبرې کوي، وویل چې طالبانو تر دې وړاندې په ننګرهار ولایت کې د صفر رادیو د خبریال عرفان الله بیدار په ګډون دوه خبریالان نیولي وو. د اګست میاشتې په ۶مه د همیشه بهار راډيو او ټلوېزيون د دفتر له تړل کېدو وروسته، د افغانستان د خبريالانو مرکز په جلال اباد ښار کې د همیشه بهار د دفتر په ودانۍ کې د 'ځوانانو راډيو' او 'نن راډيو' د فعاليت د بندولو په اړه د طالبانو د پرېکړې په اړه اندېښنه څرګنده کړه. د راپورونو له مخې ، طالبانو د اګست په ۱۰مه په جلال اباد ښار کې د کلید راډیو دوه خبریالان فقیر محمد فقیرزی او جان آقا صالح یې ونیول. ادعا شوې وه چې په کابل کې سیمه ییزو رسنیو او خبریالانو ته اجازه نه وه ورکړل شوې تر څو د لوړ پوړو چارواکو لیدنو کتنو ته پوښښ ورکړي. په نورو ولایتونو کې د خبریالانو نیول کیدل د جولای میاشتې په ۲۱مه نیټه، د خبریالۍ د کارتونو د ویش د اعلان څخه څلور ورځې وړاندې خبر ورکړل شو چې طالبانو په فاریاب ولایت کې د 'ممتاز' راډیو بنسټ ایښودونکی او مالک امین الله عالمي یې ونیوه. ۱۰ ورځې وروسته، ۸ صبح رسنۍ د بلخ په ولایت کې د جولای د ۳۱مې نیټې د اورلګیدنې پېښې د پوښښ پرمهال د دریو خبریالانو د نیول کیدو خبر ورکړ. د ۸ صبح رسنۍ د خبر له مخې، نیول شوي کسان د آریانا نیوز خبریال نجیب فریاد او د عاطف آرین او صبغت الله توران په نومونو دوه سیمه ییز خبریالان وو. د افغانستان د خبریالانو مرکز د اګست میاشتې په ۹مه نیټه اعلان وکړ چې د راپورونو له مخې ، طالبانو په غزني ولایت کې د سید وحدت الله ابدالي په نوم یو بل سیمه ییز خبریال نیولی دی. دغې نادولتي موسسې زياته کړه چې ابدالي د باختر دولتي خبري اژانس کارکوونکۍ و او درې ورځو لپاره د طالبانو په بند کې و. د راپورونو له مخې ، د ابدالي له نیول کېدو یوه ورځ وروسته، طالبانو په کندز ولایت کې د سلام وطندار راډیو خبریال حسیب حساس ونیوه. د دغو پیښو په دوام کې، څلور خبریالان په ترتیب سره د اګست میاشتې په ۱۱مه او ۱۳مه په پکتیا او کندهار ولایتونو کې ونیول شول. نیول شوي کسان د آریانا نیوز خبریال حبیب الله سراب ، عطاالله عمر، شمس عمري او وحید الرحمن په نومونو یاد شوي وو . ۸ صبح رسنیۍ خبر ورکړ چې طالبانو په کونړ ولایت کې یو بل خبریال هم نیولی دی. د اګست میاشتې په ۱۳مه، د افغانستان د خبریالانو مرکز راپور ورکړ چې د ادعاوو له مخې، په هلمند ولایت کې د طالبانو د اطلاعاتو او کلتور ریاست سیمه ییزو رسنیو ته امر کړۍ چې د ښځو غږونه دي نه خپروي. شننه: د ۲۰۲۳ کال د جنورۍ میاشتې نه تر اوسه د خبریالانو د نیول کیدو تر ټولو لوړه ثبت شوې شمیر په لاندې کې د مهال ویش انفوګرافیک د خبریالانو پروړاندې د پیښو زیاتوالی ښیې چې د جولای میاشتې په ۲۵مه خبریالانو ته د خبریالۍ کارتونو د ویش د حکم وروسته پیښ شوي. په مهال ویش کې د خبریالانو د نیول کیدو ادعاوې، پر رسنیو بریدونه او نور نیدیزونه شامل دي. عکس: د رسنیو د ځپلو راپور شوي قضیې چې د جولای میاشتې له ۲۵ څخه تر اګست میاشتې ۱۳مې نیټې پورې رامنځته شوي. دا پیښې د افغان ویټنس له خوا په خپلواکه توګه تایید شوي ندي. لکه څنګه چې په لاندینۍ ګراف کې ښودل شوي، د جولای میاشتې د ۲۰مې څخه د اګست میاشتې تر ۱۳مې پورې د خبریالانو د نیول کیدو شمیر د ۲۰۲۳ کال د جنوري میاشتې راهیسې ترټولو لوړ شمیر دی چې د افغان ویټنس له خوا ثبت شوي. عکس: هغه چارټ چې د ۲۰۲۳ کال د جنورۍ میاشتې له ۲۰ څخه د ۲۰۲۳ کال د اګسټ میاشتې تر ۱۳مې پورې د خبریالانو او رسنیو د کارکوونکو د راپور شوي نیولو میاشتنۍ شمېر ښيي. افغان ویټنس نه دی توانیدلای چې دغه راپورونه په خپلواکه ټوګه تایید کړی. په ۲۰۲۱ کال کې د طالبانو د واکمنۍ راهیسې، افغانستان د فشارونو د زیاتیدو او د خپلواکو رسنیو او مدني ټولنې لپاره د فضا د تدریجي تنګیدو شاهد دی. د ۲۰۲۳ کال د جنورۍ میاشتې له ۱۵مې او د جولای تر ۲۰مې نېټې پورې، افغان ویټنس د مدني ټولنې، د بشري حقونو د ملاتړو او د رسنیو له حقونو څخه د سرغړونې ۳۱۶ ادعاوې ثبت کړي چې په دې کې د خبریالانو، عکاسانو او رسنیو د کارپوهانو د نیول کېدو ۹۸ ادعاوې هم شاملې دي. طالبانو د ۲۰۲۳ کال د اګست میاشتې له ۱۶مې راهیسې، د دغو پېښو په اړه څه نه دي ویلي. په نیول شویو خبریالانو کې یو هم وحید الرحمن افغانمل دی چې د راپورونو له مخې په کندهار ولایت کې له بنده خوشې شو . د نورو نیول شویو خبریالانو برخلیک تر اوسه معلومه نه دی.