Search Results

Potential pro-Taliban bot involvement on eve of Afghanistan Troika summit AW detected what appears to be a coordinated inauthentic effort on Twitter to target the meeting with multiple hashtags. 12 Nov 2021 As representatives from the extended ‘Troika’ prepared to meet in Islamabad, Pakistan, to discuss the situation in Afghanistan, Afghan Witness (AW) detected what appears to be a coordinated inauthentic effort on Twitter to target the meeting with multiple hashtags - the second time an international summit has seemingly been targeted in such a way in recent months. The meeting of the ‘ Troika-plus ’ group was held on the 11th November, and included representatives from the Taliban, as well as Pakistan, China, Russia, and the US. The summit was held in an attempt to ease severe pressure on Afghanistan's banking system, which is paving the way to economic collapse and a refugee crisis. The hashtags #My_Country_My_System and # نظام_زما_هیواد_زما started on 8th November, with the number of tweets mentioning the hashtags peaking on 9th November. Several Twitter accounts using the variants of the Haqqani name, a prominent grouping that is part of the Taliban, used the hashtag. The tweets did not necessarily relate to the Troika or international affairs, for example: Ministry of Water and Energy: After the evaluation, the work of the country's projects will begin Mullah Abdul Latif Mansour, head of the Ministry of Water and Energy, who is on an official visit to Zabul, said in a meeting with the head of the province's maritime sector that after the assessment, work on projects across the country would begin. #My_country_My_system. According to AW investigations, the hashtags appear to be being used by bots to boost their usage. One example of such bot accounts is @unn8H9EyUd628Bq, which has 200 followers, and used both hashtags in a tweet, stating: Our country is stronger and more self-reliant than ever before in terms of military, professional and superpower strength. This is the army that will protect our land and our honor from foreigners at any cost. They have sacrificed their blood for the defense of religion and homeland. System_My_Country_My#زما_هېواد_زما_نظام#. The same account used the two hashtags multiple times. In another tweet, the account stated: This country is our home and soil, no one has the right to impose their own system on us. We built the system here voluntarily and carried it out voluntarily. Every enemy should know that every individual of this system will stand firm against it, God willing #نظام_زما_هېواد_زما #My_country_My_system. It is the second time Taliban-supporting Twitter accounts have used hashtags to drive a pro-Taliban agenda around an international summit, the previous time being around a meeting on 20th October in Moscow. While attribution is difficult, the common TTPs between the two incidents suggest they are related and likely organised by the same group, which appears to align with Taliban interests. Social media has played a significant role in the Taliban’s mobilisation of communications in recent months. As the Taliban seized Kabul in August, they launched a comprehensive social media campaign to run alongside their military offensive on the ground - a clear acknowledgement of the digital age they must now adhere to. The Taliban has previously told the BBC how its social media team have separate groups focused on Twitter, who attempt to get Taliban hashtags trending and ‘disseminate’ messages on WhatsApp and Facebook. In the last week of October, AW noted that Taliban officials have increasingly taken to Twitter to deny responsibility for various incidents attributed to them in Afghanistan. This pushback suggests a shift in approach - Taliban officials had not responded to similar claims on social media in weeks prior to this. While Facebook has designated the Taliban a "dangerous organisation" and frequently removes accounts and pages associated with them from its platforms, the group previously told the BBC that they were focusing instead on Twitter, where they have so far been able to publish freely. AW will continue to monitor the group’s apparent use of bots and hashtags on the social media site. Share

د طالبانو تر واک لاندې د بامیان د بودا لپاره ارامتيا نشته ایا تاریخي اهمیتونه د طالبانو په واک کې خوندي دي؟ د ٢٠٠١ کال په مارچ کې نړۍ په ویره کې ولیدل کله چې د طالبانو حکومت د بامیان د بودا مجسمې ړنګې کړې، دوه لوی شخصیتونه چې ١٤٠٠ کاله وړاندې په ډبره کې نقش شوي وه. دغه كار د طالبانو د پخواني مشر ملا محمد عمر له خوا امر شویوه، دغه ویجاړول د طالبانو د نه زغم د سمبول په توګه کتل شوي او په نړیواله کچه یې غندلې دي. اوس د افغان وتنس لخوا جغرافیه شوي عكاسي داسې ښکاري چې طالبان جنګیالي د ساحې په پاتې شونو ډزې کوي، کوم چې یونیسکو د نړیوال میراث په خطر لیست کې شامل کړی دی. په ویډیو کې چې د نومبر په لومړۍ نیټه په ټویټر کې خپره شوې، فلم جوړونکی نوكي شيي چي د لوی لویدیځ بودا (سالسال) ته نږدې موقعیت لري، د اتومات ډزو غږونه د ٢٥ ثانیې نښه څخه اوریدل کیدی شي، کوم چې فلم جوړونکی وایي چې د طالبانو لخوا څخه راځي. په ٣٦ ثانیو کې ویډیو له ورته ځای څخه دویم لید ته راټیټوي او په نږدې سړک کې ولاړ یو موټر زوم کوي، څو جنګیالي یې څنګ ته ولاړ دي، او همدارنګه د ټوټو په یوه ځای کې د ټوپک ډزې اوریدل کیږي، داسې ښکاري چې سړيان په ځای کې په وار وار ډزو كي نوبت اخلي، یو سړی بل سړي ته ټوپک ورکوي چې ليدل کیږي چي سلاح پورته كوي هدف نيسي او ډزې کوي. چي په ١دقیقې نښه كي هكاري. دا ویډیو ادعا کیږي چې د سپټمبر په څلورمه نیټه اخیستل شوې یوه میاشت وروسته له هغې چې طالبانو سیمه ونیوله، د ویډیو تحلیل ښیي چې دا د دې نیټې څخه مخکې نه وه خپره شوې، مګر افغان وتنس د خلاصې سرچینې استخبارات میتودونو له لارې د اصلي نیټې تصدیق کولو توان نه درلود. اول شكل: د بودا مجسمو د سټلايټ عکس په پرتله د ویډیو څخه ليد. 34°49'45.4"N 67°49'10.6"E :د ویډیو جغرافیه موقعیت انځور: یو سړی لیدل کیږي چې شاوخوا ٣٠٠ متره لیرې نوكي باندي ډزې کوي، چي له ویډیو څخه اخیستل شوي. انځور: د ٢٠٠١1 کال د مارچ په میاشت کې د طالبانو لخوا د بمي چاودني نه وروسته د بامیان د بودا مجسمې ته زیان رسېدلی انځور: د٢٠٠١ کال په مارچ میاشت کې د یو مراسمو په ترڅ کې د ٥٦ متره سالسال بودا تري ډی طرحه ریزی، د طالبانو له واک څخه مخکې، چي په نښه کړي د ۲۰ کاله دمخه د طالبانو لخوا د بودا د ویجاړولو.

Concerns for activists allegedly detained by Taliban last month In November, ten activists were allegedly detained by the Taliban for their involvement in protests and women’s rights movements. Two have reportedly been released, though the whereabouts of the others remain uncertain. AW was able to speak with two other women’s rights activists, as well as friends and relatives of the detainees. The names of sources have been changed. 14 Dec 2022 Image: Afghan women hold signs as they march during a women's rights protest in central Kabul, Afghanistan October 21, 2021. REUTERS/Zohra Bensemra On November 3, 2022, the Taliban reportedly detained political activist Zarifa Yaqubi and four of her male colleagues in western Kabul. According to several media reports around this time, Yaqubi and her colleagues had attended the launch of a new women’s group, ‘The Afghanistan Women’s Movement for Equality’, but were detained at the end of the conference. Open-Source Investigations (OSINT) conducted by Afghan Witness (AW) determined that the men detained alongside Yaqubi are Mohammad Sirat, Mohammad Reza Sazesh, Mohammad Alam Hekmat, and Hussain Hussainpur, also corroborated by media reports . More activists were allegedly detained in the following days. Claims of the detainment of another female activist and protester, Zainab Rahimi, circulated on November 4, while on November 10, the Taliban reportedly detained Farhat Popalzai, a founder and leading member of the ‘Spontaneous Movement of Women Warriors of Afghanistan’. According to several reports, the Taliban initially held Farhat and her father, but Farhat was detained after her mobile phone was inspected. In the following days, the Taliban allegedly detained two more women, Humaira Yusuf and Parwin Sadat. Recent reports by local media indicate that the number of women allegedly detained was higher than the initial figure. Shamayel Paykar, a women’s rights activist, was reportedly detained by the Taliban on the same day and at the same location as Zarifa Yaqubi. Shamayel’s family told media that the Taliban prevented them from visiting their daughter and that the Taliban searched their residence and beat them. It has been over one month since reports emerged of the detentions. According to other women’s rights activists AW has spoken to, Zainab Rahimi was released after two nights in detention, while Zarifa Yaqubi was reportedly released on December 12. The fate of the other eight activists - four men and four women - remains uncertain. AW spoke to several sources, including other activists and relatives of those allegedly detained. All names have been changed due to security concerns. Families worried for activists’ mental and physical health AW spoke to two women’s rights protesters, who say they have been in touch with the families of the activists. One of the women, who we’re calling Rahela, was detained by the Taliban in January this year. She told AW that even though Zainab Rahimi was freed after two nights, she could not go back home as she feared returning to the place where the Taliban had arrested her. “You know, once the Taliban detain you from your house, you can never return to that place again,” Rahela says. “The trauma is always there.” Rahela also points out that there is a stigma around the women-led protest movement - some families in Afghanistan have shunned female family members who joined protests. She mentions how her own relatives scolded her involvement in protests and her subsequent detainment by the Taliban. This has been echoed by other protesters AW has spoken to - in June, a woman who was previously detained by the Taliban in Balkh province told AW she faced criticism from her family and that they eventually stopped supporting her. Rahela told AW that with no place to go, Zainab lost all hope. She adds that she helped Zainab stay at a friend’s house for a night, and that she and others are working to find the activist another place to live until she can leave Afghanistan. Another women’s rights activist - who we’re calling Laila - has also been in touch with the families of the detainees. She says that when Zainab was released, signs of mental and physical torture were visible in her. “The mere fact of living under the Taliban is mental torture - let alone being detained by the Taliban and spending days in their detention centre,” Laila tells AW. When we interviewed Laila, Zarifa Yaqubi was still in detention, and Laila says Zarifa’s family were concerned for her mental and physical health. Laila tells AW that the Taliban did not allow the family to deliver her clean clothes. Zarifa was reportedly released on December 12, as AW published this article. Laila confirmed the release to AW but says other activists remain in Taliban custody. A Twitter account, which appears to belong to Zarifa, last tweeted on November 2, the day before she was allegedly detained. Despite her reported release, it is possible Zarifa has been made to sign a pledge not to speak out - something that two other women’s rights activists previously told AW they were made to do before being released. During her initial interview, Laila also shared concerns over Farhat Popalzai - who is yet to be released at the time of writing. “Farhat’s family describe her physical and mental health as worrying,” Laila says. “According to her family, Farhat has become very frail.” Laila says the family live in fear and were scared to publicise the activist’s detainment at first. “Farhat’s mother is extremely ill and has been admitted to a hospital due to the trauma of Farhat’s detention,” Laila explains. “They do not share details of Farhat’s situation with us because they fear losing the chance of meeting her.” Both Rahela and Laila believe that the women’s level of activism and media engagement has influenced the length of their detentions, but Laila adds that the Taliban employees at the detention centres do not follow any particular rules and often take decisions into their own hands, making the situation even more unpredictable. “In some detention centres, the Taliban are lenient, and in others, they hold more grudges towards the women protesters… you never know [how they will react],” Laila says. Less is known about the two other women protesters, Parwin Sadat and Humaira Yusuf. Laila told AW that she knew Parwin had participated in protests and that her close friends were worried about her. In an audio recording attributed to Parwin and shared on social media, she is heard sobbing: “Two Taliban members are on the door. I am letting you know in case something happens.” According to Laila, Humaira was not part of any mainstream women’s movement but was a teacher who protested against the Taliban individually. The fate of the male detainees The Taliban reportedly detained four men alongside Zarifa Yaqubi on November 3. AW reached out to a relative and friend of two of the male detainees. Their names have been changed for their safety. Mohammad Sirat is one of the men purportedly detained on November 3. Sirat’s relative, Mujtaba, launched an online campaign calling for his release. Talking to AW from Iran, Mujtaba says that Sirat was an ordinary citizen and had no affiliations with any political groups. “Sirat had no political activities, nor did he support any political groups. His main goal in life was to revive cultural and human rights values,” Mujtaba says. He tells AW that Sirat’s father has been trying to get him released through bail - but has been unsuccessful so far - and that the whole family are very concerned about him. AW was also able to talk to Mahdi, a friend of Mohammad Alam Hekmat, who was also allegedly detained on November 3. Mahdi tells AW that Alam was participating in advocacy programmes even before the Taliban’s takeover. When the group seized power, Alam’s activism became more of a risk. “I could not meet Alam in person since the Taliban seized power, but learned that the Taliban detained him and that even his family no longer has reliable information about him,” Mahdi told AW. Taliban: “Hands from outside” behind protesters The alleged detentions have sparked international condemnation. On November 4, the United Nations Mission to Afghanistan (UNAMA) expressed concerns over the detentions and said they had engaged the Taliban on the situation of Zarifa Yaqubi and four other detainees. The US diplomatic mission to Afghanistan called on the Taliban to release the activists on November 5. The Taliban have not officially responded, however, Zabiullah Mujahid, the Taliban’s Spokesperson, said in a press conference the same day: “Hands from outside are behind them [women protesters], and they are encouraged to protest and make a noise and create a kind of disbelief, in which we see the hands and our organisations discover them.” The Taliban linking women’s protests to activists in the diaspora and the West is ubiquitous. They formerly accused activist Tamana Paryani - reportedly detained by the Taliban in January along with another woman, Parwana Ibrahimkhel - of defaming the Taliban to secure asylum abroad. Around the time of the women’s alleged detainment, Mujahid denied any women were being held, but in an interview with AFP , said authorities had the right "to arrest and detain dissidents or those who break the law". Despite the Taliban implying that women protesters are being backed by the West, women’s rights activists interviewed by AW feel alone in their civil resistance. On November 14, some women activists sent letters to the United Nations Security Council under the collective title "One Hundred Cries for Justice". The letters were a brief and documented account of Afghan women’s lives under the Taliban. Both Rahela and Laila share their concerns over the international community’s lack of attention and support towards Afghanistan’s women-led movements. “We shared the detentions of our colleagues with international organisations and foreign diplomatic missions,” Laila says. “We even wrote a hundred letters to the UN Security Council, but unfortunately, all our efforts were met with little attention and response.” According to media, many foreign NGOs previously operating in Afghanistan were forced to flee as international donors pulled out of Afghanistan, in some cases, reportedly leaving behind their own staff . However, an article by Al Jazeera describes how “female activists have steadily been building support networks for marginalised women”, creating grassroots organisations, documenting cases of gender-based violence, and establishing safe spaces for women in various provinces. Although Laila says there has been little support from outside of Afghanistan, she remains optimistic about the resilience of the women’s movements. “Women’s movements in Afghanistan sparked hope in the country,” she says. “They will continue to fight no matter what.” Share

انفجار در بزرگترین شفاخانه نظامی افغانستان افغان وتنس یکی از حملات را مکان یابی کرده و فیلم های موجود را تجزیه و تحلیل کرده است 3 Nov 2021 هشدار: برخی از پیوندهای گرافیکی و مطالب در این مقاله وجود دارد. افغان وتنس تلاش هایی را برای سانسور تصاویر گرافیکی انجام داده است. صبح روز دوم نوامبر، دو انفجار در چهار اطراف شفاخانه سردار داوود خان در ناحیه ۱۰ پولیس کابل شنیده شد. این شفاخانه با ۴۰۰ بستر، بزرگترین مرکز پزشکی نظامی در افغانستان است. خبرگزاری ها از کشته شدن دست کم ۱۹ نفر و زخمی شدن ۴۳ تن دیگر خبر می دهند و منابع محلی از کشته شدن دست کم ۲۳ نفر و زخمی شدن ۵۰ نفر خبر می دهند. گفته می شود که در میان قربانیان زن و کودک نیز وجود دارند. دولت اسلامی ولایت خراسان بعداً از طریق کانال های تلگرامی خود مسئولیت این حمله را بر عهده گرفت. به گفته مقامات طالبان، روز سه شنبه دو انفجار در ورودی شفاخانه نظامی رخ داد و بلافاصله پس از آن تیراندازی شدید صورت گرفت. افغان وتنس یکی از انفجارهای را در ورودی محوطه شفاخانه تایید کرده است. شکل ۱: محل انفجار سرخ و درگیری با اسلحه آبی در فیلم‌ ویدئویی سه مرد مسلح را می ‌توان دید که در محوطه شفاخانه قدم می ‌زنند، در حالی که نفر سوم ظاهرا بی‌ حرکت روی زمین دراز کشیده است. شاهدان عینی ادعا کردند که در پی این انفجارها، افراد مسلح ناشناس در هنگام که تیراندازی میکردند وارد شفاخانه شدند. شکل ۲: موقعیت جغرافیایی سه مرد مسلح در بیرون از ورودی شفاخانه. گفته می شود که طالبان با مستقر کردن نیروهای زمینی و هلیکوپتر پاسخ داده اند. شکل ۳: دو هلیکوپتر در حال پرواز در اطراف منطقه حمله تصویری که در شبکه‌های اجتماعی منتشر شده و ادعا می‌ شود که اجساد دو مهاجم است، توسط افغان وتنس موقعیت جغرافیایی اش در ورودی ساختمان اصلی شفاخانه تایید شده است. شکل ۴: تصویر ماهواره ای ورودی شفاخانه سمت چپ بالا، تصویر ورودی شفاخانه سمت چپ پایین، در مقایسه با تصویر جنگجویان کشته شده‌ حکومت اسلامی ولایت خراسان. به نظر می رسد که مقامات واقعی طالبان ابعاد این حادثه را کم اهمیت جلوه داده اند. در بیانیه رسمی که از سوی ذبیح الله مجاهد، سخنگوی طالبان منتشر شده، آمده است که پنج مهاجم در عرض ۱۵ دقیقه خنثی شدند و سه زن، یک کودک و سه جنگجوی طالبان در بیرون شفاخانه کشته شدند و پنج تن دیگر زخمی شدند. در این بیانیه ادعا شده است که در داخل خود شفاخانه به کسی آسیبی وارد نشده است. شکل ۶ : بیانیه طالبان مدعی است که پنج مهاجم در عرض ۱۵ دقیقه خنثی شدند. همچنین گزارش شده است که در میان کشته شدگان یک فرمانده ارشد طالبان، مولوی حمدالله مخلیس، رئیس قول اردوی نظامی کابل و یکی از اولین فرماندهان طالبان که در ماه اگست گذشته با تصرف کابل به ارگ ​​رها شده ریاست جمهوری وارد شد. ولایت خراسان دولت اسلامی در کانال های تلگرامی خود اعلام کرد که از یک واسکت انتحاری، چند مهاجم و یک موتر بمب گذاری شده استفاده شده است و پنج جنگجوی گروه دولت اسلامی حملات هماهنگ شده را همزمان انجام داده اند. بر اساس این بیانیه، یکی از اعضای گروه یک کمربند انفجاری را در ورودی شفاخانه منفجر کرد قبل از اینکه دیگران وارد شوند و اقدام به تیراندازی کردند. شکل ۷: دولت اسلامی استان خراسان ادعای حمله را دارد. اعماق نیوز مقاله ای درباره این حمله نوشت و آن را در کانال های تلگرامی خصوصی خود منتشر کرد که در آن تصویری منحصر به فرد به نظر می رسد که مربوط به قبل از حمله است و طالبان را در حال محافظت از شفاخانه نشان می دهد. شکل ۸: مقاله اعماق نیوز در مورد حمله از کانال تلگرام با استفاده از تصویر ارائه شده توسط اعماق نیوز و تصویری از عواقب حمله، افغان وتنس توانسته است تصویری گرافیک را که مدعی است مربوط به یکی از مهاجمان دولت اسلامی ولایت خراسان است، تایید کند. به نظر می رسد که مهاجم مسئول حمله VBIED موتر بمب گذاری شده با استفاده از موتور سایکل در ورودی محوطه بیمارستان بوده است. شکل ۹: موقعیت جغرافیایی حمله کننده انتحاری در ورودی شفاخانه. یک روز پس از حمله، طالبان ویدئویی از یک «عملیات پاکسازی» منتشر کرد. افغان وتنس تایید کرد که این فیلم از بام ساختمان اصلی شفاخانه است: شکل ۱۰: موقعیت جغرافیایی اسکرین شات از فیلم عملیات پاکسازی طالبان. دولت اسلامی ولایت خراسان در سال ۲۰۱۷ حمله ای پیچیده به بیمارستان انجام داد که در آن بیش از ۳۰ نفر کشته شدند. ماه گذشته، این گروه شبه نظامی مسئولیت حمله به بزرگترین مسجد شیعیان قندهار را برعهده گرفت که اقلیت قومی هزاره را هدف قرار داد. یک هفته قبل از این، آنها همچنین مسئولیت حمله انتحاری به مسجدی در شهر قندوز را بر عهده گرفتند که دوباره مسلمانان شیعه را هدف قرار دادند. این گروه شبه‌ نظامی علاوه بر اقلیت‌ های مذهبی و قومی، نیروهای امنیتی افغانستان، سیاستمداران و وزارتخانه‌های افغانستان، طالبان، نیروهای ایالات متحده، ناتو و سازمان‌های بین‌المللی را نیز هدف قرار داده است. افغان وتنس به نظارت بر فعالیت این گروه ادامه خواهد داد. گزارش شده توسط: افغان وتنس. 3 Nov 2021

Parnian A student recalls the day the Taliban closed universities to women. "I wanted to become a journalist working on political shows – now, it is impossible" Afghan Witness changed the name of the individual interviewed. For Parnian, not her real name, the day the Taliban closed universities for women and girls in Afghanistan started like any other December day as she walked to class with her friends. But arriving at the gates of her university in Kabul – she realised something was different. “We saw the Taliban were there and only allowed male students to enter,” Parnian recalls. “I wanted to go inside the university, and at that moment, one of the Taliban fighters pointed his gun towards me.” On December 20, the Taliban’s Higher Education Ministry spokesperson, Hafiz Ziaullah Hashemi, tweeted an image of a letter instructing all public and private universities and educational institutions to suspend access to female students immediately. Two days later acting Higher Education Minister Nida Mohammad Nadim defended the move, telling Afghan state media that several issues had prompted the decision, including female students not adhering to the group’s interpretation of Islamic dress code and interaction between male and female students. “Our exam papers became wet with our tears” Alongside her studies in political sciences at a private university in Afghanistan’s capital, Parnian also worked as a teacher at another university. After being turned away by the Taliban guards at the private university, she decided to make her way to the other institution – only to find the measures were being rolled out across the city. “Around 600 female students are studying there – most of them are secondary school students who were already banned from going to school,” she tells Afghan Witness (AW). “The Taliban did not allow them [to enter] and forcibly took them out of their classes – they were terrified.” Blocked from two different institutions, Parnian tried a final location where she also studied. Here she says the administration convinced the Taliban to spare female students two hours to take their exams. She describes how pressure mounted as the Taliban set a timer for the exam to finish. “While we were taking the exam, the Taliban were on the seventh floor waiting to close the university for us. Their vehicles were on standby outside,” Parnian says, adding that the academic institution “turned into a military zone.” “Our exam papers became wet with our tears – even our teachers and professors were crying,” she says. When the exam was over, Parnian says the students were told to use the university's transport vans to get home. She says there were checkpoints stationed “every few metres”, where the Taliban would stop the vehicles to reiterate the new restrictions. Losing hope If she does not finish university within the next year, Parnian says this will be the third time she has been unable to complete her studies – the previous times were due to family reasons. “I wanted to become a journalist working on political shows – now, it is impossible,” she says. Alongside her studies in political sciences, Parnian also studied Journalism at another university and had been working as an intern at a private TV station up until the Taliban’s takeover, when she was told by her employer that she could no longer work there. Since then, she has witnessed a string of restrictions rolled out against women and girls in Afghanistan. Even before the closure of universities to women, Parnian says the Taliban implemented a strict dress code for female students. “They took me out of the university because I wore white sneakers,” she explains. “The same scenario if our hair was visible, if our headscarves were not black… if our wrist's skin was visible, and if male and female students were seen talking to each other.” In late March 2022, the Taliban were set to reopen girls’ secondary schools nationwide, but U-turned on their decision, insisting a ruling was yet to be made on girls’ uniforms. Considering the recent university ban, most female students in Afghanistan are currently only allowed to study until sixth grade . There has been no indication of when the schools and universities might reopen. “To be honest, I am hopeless,” Parnian sighs, sobbing quietly. “There is no place for us in this society.” Interview by Afghan Witness Source: Share

د انلاین کرکې د خبرو زیاتوالی د طالبانو له واکمنۍ راهیسې د نفوذ لرونکو افغان میرمنو په لور روان دی د افغان وتنس تحلیل موندلې چې په افغانستان کې د ښځو په وړاندې آنلاین ناوړه ګټه اخیستنه او ناسم معلومات د ٢٠٢١ کال په اګست او سپتمبر کې او د ٢٠٢٢ په جنوري کې لوړ شوي د ۲۰۲۱ کال د اکتوبر راهیسې افغان وتنس په افغانستان کې د ښځو وضعیت څاري، ترڅو ښه پوه شي چې څنګه د طالبانو لخوا وضع شوي او قوانین او مقررات د ښځو پر حقونو اغیزه کوي. د دې یوې برخې په توګه د افغان وتنس پلټونکو د آنلاین ځورونې او ناسم معلوماتو څارنه پیل کړه چې د افغان ښځو د حقونو فعالان په نښه کوي. د آنلاین جنسیت د کرکې په وینا کې د متخصصینو سره په همکارۍ پلټونکو په پښتو، دري او فارسي کې د عامو لعنتي کلمو یو پراخ لیست راټول کړ، کوم چې د مشهور ښځینه افغان نفوذ کونکو ١٠٢ ټویټر صفحي سره کراس چیک شوي. دا تغیرات د جنوري ٢٠٢١ څخه تر جنوري ٢٠٢٢ پورې په د مهال ویش په اوږدو کې اندازه شوي، دا ارزوي چې څنګه په مکرر ډول کلیدي ټکي او د پروفایل ذکرونه کراس پوسټ شوي. پایلې ښیي چې د ښځو په وړاندې آنلاین ناوړه ګټه اخیستنه او ناسم معلومات د طالبانو له واک څخه د پام وړ زیات شوي، د اګست او سپتمبر ٢٠٢١ او جنوري ٢٠٢٢ کې له لا زیاتوالي سره. اول شکل: د ٢٠٢١ کال د جنوري له ٣١ څخه تر ٢٠٢٢ کال د جنوري تر ٢٠٢٢ پورې، د ١٠٢ اغیزمنو افغان میرمنو د یوې ډلې په وړاندې د ټولو حسابونو لخوا د آنلاین جنسي ځورونې احصایوي بدلونونو ګراف. دوهم شکل: د ٢٠٢١ کال د جنوري له ٣١ څخه تر ٢٠٢٢ کال د جنوري تر ٢٠٢٢ پورې، د ١٠٢ نفوذ لرونکو افغان میرمنو د یوې ډلې په وړاندې د نارینه په توګه ثبت شوي حسابونو لخوا د آنلاین جنسیت ځورونې احصایوي بدلونونو ګراف. دريم شکل: د ٢٠٢١ کال د جنوري له ٣١ څخه تر ٢٠٢٢ کال د جنوري تر ٢٠٢٢ پورې، د ١٠٢ نفوذ لرونکو افغان میرمنو د یوې ډلې په وړاندې د نارینه په توګه ثبت شوي حسابونو لخوا د آنلاین جنسي ځورونې د لاسرسي احصایوي بدلونونو ګراف. د ٢٠٢١ په اګست کې د ځورونې یا غلط معلوماتو لرونکي ټویټونو ناڅاپي جوړښتي زیاتوالی د افغانستان د طالبانو له نیولو سره سمون لري. په هدفي ځورونو او ناسمو معلوماتو کې لومړی د پام وړ زیاتوالی د ٢٠٢١ کال د اګست په ١٨ د طالبانو لخوا د کابل له نیولو درې ورځې وروسته رامنځته شو. لومړنۍ تحلیل یوازې د لست شوي ١٠٢ ښځینه پروفایلونو مستقیم ذکر کولو باندې تمرکز کوي، او هغه ټویټونه شامل نه دي چې د نوم یا نورو شرایطو په واسطه ښځو ته راجع کیږي. د پایلې په توګه، د آنلاین ځورونې مطلق شمیر چې ښځې په نښه کوي په ناڅاپي توګه لوړ دي. ګراف ډیری مختلفي هغه جيگي ورځې ښیي چې د پروفایل ذکر کولو پورې اړوند د کلیدي کلمو اندازه شوي فریکونسۍ په ناڅاپه توګه زیاتوالی موندلی، د دې یوه بېلګه د سپټمبر د میاشتې په ومه نېټه ده چې په زرګونو خلک په کابل کې سړکونو ته راووتل چې د طالبانو او پاکستان پر ضد مظاهرې وکړي. فرخنده نادري مهرباني وکړئ!! افغانستان به هيڅکله هم ستاسو فاحشي مرستي ته اړتيا ونه لري، په افغانستان کې ستاسو فاسدانو ته ځای نشته/انځور د کرکې د وینا یو سکرین شاټ دي چې د افغانستان پخوانۍ استازې فرخنده زهرا نادري ته شوي وي، ټویټ حذف شوي وه مګر د أفغان وتنس تحقیق کونکو لخوا بیرته ترلاسه شو. د کرکې وړ وینا ترټولو لویه برخه د اغیزمنو افغان فعالانو میرمنوته شوي وي، چي په لیست کې د جنسي تیريو او ناسم معلوماتو پورې اړه لري، ډیری وختونه د فحشاء کلمه هم شامله ده، د دې ډول یوه بیلګه هغه ټویټ دی چې د یوې افغان خبریالې رابعه سادات ته لیکل شوی وه، چې ویلي یې ما څو ځلې له دې فاحشه سره جنسي اړیکه درلوده او اوس غواړم د هغې سكسي فلم خپور کړم، نور په مکرر ډول پیژندل شوي توهینونکي اصطلاحات دي لکه فاحشه پاکستاني یا نړیوال فاحشه. تحلیل ښیې چې د آنلاین ځورونې ډیری برخه چې د لیست شوي ښځینه نفوذ کونکو په نښه کوي، د نارینه او ښځینه د دواړو لخوا، د نارینه په توګه ثبت شوي د هغو اكونټونو لخوا پوسټ شوي چي په افغانستان کې میشت دي، په هرصورت اكونټونه په متحده ایالاتو، پاکستان او انګلستان کې هم پیژندل شوي. چلورم شکل د ډیمو ګرافیک لاسرسي او د ټویټونو جنسيت تحلیل ته کتنه چې اغیزمنې افغان میرمنې په نښه کو د افغان وتنس پلټونکي به د جنسیت په اړه د يو لویي پروژو د یوې برخې په توګه د افغان میرمنو پروړاندې د آنلاین ناوړه ګټه اخیستنې او ناسم معلوماتو څارنې او تحلیل ته دوام ورکړي.

ملالۍ د هغو ننګونو سره سره چې افغانستان ورسره مخ دی، د قلم لارې رضاکاره ملالۍ د تعلیمي حقونو لپاره د هغې د کمپاین په لاره کې هیڅ شی ته اجازه نه ورکوي موږ باید هر هغه څه چې په لاس کې لرو باید د افغانستان او خلکو د خدمت لپاره وکاروو د تېر اګست له میاشتې راهیسې طالبانو د ښځو پر تعلیم، کار او سفر محدودیتونه وضع کړي دي، په داسې حال کې چې په عامه ځایونو کې یې د مخ پټولو فرمان هم صادر کړی دی. د افغانستان په ډیرو برخو کې د نجونو د منځنیو ښوونځیو د بیا نه پرانستلو په اړه د طالبانو لیوالتیا په هیواد کې دننه او بهر د پراخو غندنې لامل شوې، چې افغان تنکي نجونې له ۲۵۰ ورځو راهیسې له ټولګیو څخه بهر وې. کارپوهان وايي چې په افغانستان کې کړکېچ "بې ساري کچې" ته رسېدلی دی. د تېر سپټمبر په میاشت کې د ملګرو ملتونو پراختیايي پروګرام اټکل وکړ چې د ۲۰۲۲ کال تر نیمايي پورې به ۹۷ سلنه افغانان په بې وزلۍ کې ژوند وکړي. په هیواد کې د ورځني ژوند د ناوړه انځورونو سره سره، کمپاین کونکي او رضاکاران د وضعیت د ښه کولو لپاره هڅې کوي، د دوی په منځ کې د ښوونکو، فعالانو او رضاکارانو یوه ډله ولاړه ده چې د قلم لاره په نوم پیژندل کیږي، قلم لاره د ټولنې په کچه د پوهنې د ملاتړ شبکه ده چې په ۲۰۰۹ کال کې د کندهار ولایت د یوه فعال او ښوونکي مطیع الله ویسا له خوا جوړه شوې ده. افغان وتنس د مدني ټولنې له فعالې ملالۍ سره چې د هغې اصلي نوم نه دی په کابل کې د قلم لارې رضاکاره او د بورډ غړې ده، خبرې وکړې، د سوداګرۍ او اداره کې ماسټر ملالۍ او د پوهنتون پخوانۍ استاذه، ملالۍ اته کاله وړاندې د قلم لارې سره یوځای شوه او په یوه نړیوال سازمان کې د خپل کار تر څنګ رضاکاره شوه. قلم لاره د افغانستان په ټولو ۳۴ ولایتونو او ۳۱۰ ولسوالیو کې فعاله ده، د قلم لارې په وینا دې موسسې په ټول هېواد کې شاوخوا ۱۰۰ تړلي ښوونځي پرانیستي، ۳۹ کتابتونونه یې جوړ کړي او د نجونو لپاره یې د سواد زده کړې ۱۷۰۰ کورونه جوړ کړي دي، ملالۍ چې د کابل په څنډه کې د دې سازمان په کور په کور کمپاینونو کې د هغې د ګډون په اړه خبرې کوي، وايي، په هرصورت، د دوی تمرکز په ډیرو محرومو سیمو کې دی چیرې چې ښوونځي په ندرت سره شتون لري یا هیڅ شتون نلري. موږ د کابل بېلابېلو ولسوالیو ته سفر وکړ، لکه ده سبز او خاک جبار او له هغو کورنیو سره مو ولیدل چې خپلې لوڼې یې ښوونځیو ته نه پرېږدي یا د بېلګې په توګه د هغو ښوونځیو له مسوولینو سره مو ولیدل چې ښځینه ښوونکي او کارکوونکي یې نه درلودل هغې تشریح کړه، موږ پوهاوی لوړ کړ او په ورته وخت کې مو د خلکو شکایتونه او ستونزې له اړوندو چارواکو سره شریکې کړې. قلم لاره وايي، په ټول هېواد کې یې د نجونو لپاره د سواد زده کړې ۱۷۰۰ کورونه جوړ کړي دي. عکس: افغان وتنس د کمپاین یوه نوې طریقه ملالۍ دا حقیقت مني چې د طالبانو په واک کې د ښځو داوطلبانه له محدودیتونو سره مخ شوې، د بیلګې په توګه، نورو ولایتونو ته تګ له هغه وروسته ستونزمن شو چې طالبانو اعلان وکړ چې ښځې باید د ۷۲ کیلومترو څخه زیات سفر کولو په صورت کې د نږدې نارینه خپلوانو سره وي. په هرصورت، ملالۍ وايي چې د دې سازمان هڅې کمې شوي نه دي هغه او د هغې ملګري ښځینه کمپاینران آنلاین کار ته دوام ورکوي او په میاشت کې یو ځل په کابل کې د قلم لارې په دفتر کې ملاقات کوي، د ملالۍ په وینا د دوی شخصي غونډې، راټولیدل او کمپاینونه د طالبانو له خوا د ګډوډۍ د ویرې له امله د انلاین نوښتونو له لارې کم شوي دي، خو ملالۍ وايي کمپاین کوونکي نه دي مایوسه شوي، هغې زیاتوي زموږ کمپاینونه دوره ای نه دي دوی ثابت دي. طالبانو واک ته له راتګ سره سم پر هغو لاريونونو او شعارونو بنديز ولګاوه چې د دوی له خوا له مخکی نه وی منل شوی، د څو تایید شویو پیښو وروسته چې طالبانو د ځینو عامه لاریونونو د ګډوډولو هڅه وکړی، افغان وتنس یو داسې رجحان ولید چې فعالینو په کور دننه او شخصي ځایونو لکه کورونو او دفترونو کې لاریونونه لیږدول، بیا یې په ټولنیزو رسنیو کې د جذب او پوهاوي لوړولو لپاره انځورونه شریک کول. د طالبانو لخوا لګول شوي نوي محدودیتونه موږ خپلو اهدافو ته د رسیدو مخه نه نیسي، موږ د کمپاین لپاره هیڅ فرصت له لاسه نه ورکوو ملالۍ ټینګار کوي، د مثال په توګه، کله چې په کور کې، زه د خپلې کورنۍ غړي راټولوم او تختی لرم چې لیکل شوي نجونې باید بیرته ښوونځي ته راشي او په ټولنیزو رسنیو کې یې شریک کوم. بیرته افغانستان ته ورکول قلم لاره د افغانستان په ټولو ۳۴ ولایتونو کې فعاله ده عکس: افغان وتنس په ټول افغانستان کې د شاوخوا ۲۴۰۰ رضاکارانو سره، قلم لاره د هیواد یو شمیر لرې پرتو سیمو ته د تګ راتګ ګرځنده ښوونځي پیل کړي، د ملالۍ لپاره د هغې کار او هغه اغیز چې د هغې کار په دې ټولنو کې رامینځته کوي افغانستان ته د هغې د بیرته ورکولو لاره ده. هغې تشریح کړه افغانستان زما کور دی هیواد په ما پانګونه کړې او ما ته یی تعلیم راکړی دی، زه د ماسټرۍ د دورې لپاره بهر ته د افغانستان د حکومت لخوا تمویل شوی بورس ته لاړم، زه احساس کوم چې دا زما مسؤلیت دی چې د خپل هیواد لپاره کار وکړم او هغه بیرته ورکړم. په لسگونو زره مسلکي او ماهر کارگران د طالبانو د واکمنۍ راهیسې له هیواد څخه وتلي دي او افغانستان د مغزونو د فرار سره مخ دی، د هغو مسلکي میرمنو کیسې هم رابرسیره شوي چې د وتلو توان یې نه درلود او پرځای یې پټې شوی، حتی تر دې چې خپلې سندونه وسوځوي یا د خپل کار شواهد حذف کړي. د ملالۍ د وړتیاو سره ډیری هیلې لرونکي ځوانې میرمنې د غوره فرصتونو په لټه کې هیواد پریښی، په هرصورت، ملالۍ احساس کوي چې په افغانستان کې پاتې کیدل تر بل هر وخت ډیر مهم دي. نوموړې وايي: موږ ځوان نسل وړتیاوې او ډالۍ لرو او افغانستان تر بل هر وخت زموږ وړتیاوو او مهارتونو ته اړتیا لري، که څه هم د ځمکې پر مخ شرایط ښه نه دي او ستونزمن دي، موږ باید د افغانستان او خلکو د خدمت لپاره له هر هغه څه څخه کار واخلو. سرچینه: له افغان وتنس سره مرکه Interview by Afghan Witness Source:

شعیب د کورنیو چارو وزارت یو پخوانی افسر په ناڅرګنده حالت کی پاتی دی اوس نه هیواد لرم او نه حکومت افغان وتنس د دې مقالې لپاره د مرکه شوي کس نوم بدل کړی دی. د اګست په ۱۵، کله چې طالب جنګیالیو د افغانستان په پلازمینه کابل کې پرمختګ وکړ، شعیب، د افغانستان د کورنیو چارو په وزارت کې یو افسر، په نا امیدۍ سره خپل یی تلیفون کی مصروف وه. دا هغه خبر سره مخ شو چې هغه تر ټولو ډېر ډارېده: د افغانستان پخوانی ولسمشر اشرف غني له هېواده تښتېدلی دی. په دې شیبه کې، شعیب په دې پوه شو چې هغه جمهوریت کی چې د مسلک جوړولو لپاره یې دومره سخت کار کړی و، له منځه تللی و. ځوان افسر چې درې کاله وړاندې د افغان پولیسو په لیکو کې شامل شو، هغه د خواشینۍ ورځې او شپې بیانوي سره له دې چې د طالبانو لخوا د عمومي بخښنه اعلان وشوه کله چی دوی په جګړه ځپلي هیواد کې خپل ځواک پیاوړی کړ. د شعیب، د هغه مور او پلار او د هغه لسو خویندو او ورونو لپاره، ویره خورا په ریښتیا احساس شوه ځکه چې د شعیب پلار هم د پخواني حکومت د استخباراتي ادارې غړی و. هغه افغان وتنس ته وايي: زما مور نارامه وه او زموږ د امنیت له وېرې به یې خوب نه کاوه، موږ ټول ډاریدو او نه پوهیدو چې څه وکړو. په راتلونکو اونیو او میاشتو کې، د پخوانیو امنیتي ځواکونو د غړو په وړاندې د شکمنو طالبانو د غچ اخیستنې راپورونه راڅرګند شول، او شعیب او د هغه پلار پته بدله کړه ترڅو د دوی د تعقیب امکانات کم کړي. شعیب وايي: ما به معمولاً د خپلو ملګرو یا خپلوانو په کورونو کې شپې تېرولی، او پلار مې له ښاره بهر یوه کلي ته د پټېدو لپاره تللی وه. تېره میاشت د نیویارک ټایمز یوې څېړنې څرګنده کړه چې د طالبانو د بېرته راتګ په لومړیو شپږو میاشتو کې شاوخوا ۵۰۰ پخواني حکومتي چارواکي او د افغان امنیتي ځواکونو غړي وژل شوي او یا په زوره ورک شوي دي. په داسې حال کې چې د طالبانو ویاندویانو یا خو دا راپورونه رد کړي او یا یې د ورکیدو په اړه د تحقیقاتو ژمنه کړې یا یې سرکش غړي تورن کړي دي، د بشري حقونو ډلو په وار وار له طالبانو غوښتي چې د دې ډول پېښو د موجود شواهدو په اړه حساب ورکړي. شعیب افغان وتنس ته وویل چې د تش په نامه انتقامي بریدونو او وژنو د قربانیانو ریښتیني شمیر ممکن د رسنیو او د حقونو ډلو لخوا راپور شوي ارقامو څخه خورا لوړ وي. د شعیب لپاره، د طالبانو د بخښنې ادعا یو لوی درواغ و چې د پخوانیو امنیتي پرسونل او دولتي کارمندانو د موندلو او نیولو لپاره کارول کیده. شعیب وايي، د هغه ځینې پخواني ملګري له هېواده په تېښته بریالي شوي، په داسې حال کې چې هغه ادعا کوي چې نور یې پټ دي او ډیری یې هم ورک دي. د روان کال په لومړیو کې، طالبانو په کابل او یو شمېر نورو ولایتونو کې د کور په کور د تلاشۍ پراخ عملیات پیل کړل، چې ګمان کیږي د مخ په زیاتیدونکي جرمونو مخنیوی وکړي. پلټنو د اوسیدونکو په منځ کې ورخطايي او ویره راپارولې، په ځانګړې توګه هغه کسان چې له پخواني حکومت سره یې اړیکې درلودې، چا چې د پټیدلو هڅې کول او یا یې په ځینو مواردو کې هر هغه څه سوځولي چې د دوی د تیرو مسلکونو "شواهد" ګڼل کیدی شوی. د فبرورۍ په وروستیو کې، د پراخو لټونونو سره، شعیب باید ژر تر ژره پریکړه وکړي. هغه د لوېديځ لوري ته د ژر تر ژره د رسېدو لار نه لرله، له خپلې کورنۍ سره د ګاونډي ايران پولې په لور روان شو، چې بالاخره د زرګونو نورو افغانانو په ګډون له هېواده وتښتېدل. شعیب په ډاډ سره وايي، زه به د امنیتي ځواکونو د یوه پخواني غړي په توګه په افغانستان کې خوندي راتلونکی ونه لرم. ایران ته له رسیدو سمدستي وروسته، شعیب هڅه وکړه چې د برتانوي همکارانو سره اړیکه ونیسي چې یو وخت یې د افغانستان په کورنیو چارو وزارت کې کار کاوه، او ورته ویل شوي و چې هغه د برتانیا د افغانانو ځای پرځای کولو او مرستې پالیسۍ سکیم لپاره د غوښتن لیک وړ دی. په هرصورت، په تیرو دوو میاشتو کې، شعیب او د هغه کورنۍ د دوی د غوښتنلیک پروسې په اړه هیڅ ندي اوریدلي، او د دوی سپما په ختمیدو دي. شعیب افغان وتنس ته وایی زه په ناڅرګنده حالت کی پاتی یم. زه به د دې ټولو ناڅرګندتیاو څخه ژوندی پاتې نه شم که چیرې بریتانیویان چې ما یو وخت ورسره مرسته کوله، ژر تر ژره زما سره مرسته ونه کړه. کله چې شاته وګورم، ګورم چې زه په حکومت کې یو ځوان افسر وم، د لوړو هیلو سره چې خپلو زده کړو ته دوام ورکړم، د ماسټرۍ سند ترلاسه کړم او خپل هیواد ته ښه خدمت وکړم، اوس زه نه کوم هیواد لرم، نه حکومت، او لکه څنګه چې زه ګورم، که زه دلته په ایران کې پاتې شم، راتلونکی نه لرم. Interview by Afghan Witness Source:

من برای بار دوم جنگ را تجربه کردم، وضعیت سخت افغان ها در اوکراین سال گذشته تعدادی از افغان ها به امید امنیت به اوکراین گریختند، اکنون آنها دوباره با جنگ روبرو هستند 1 Mar 2022 تصویر روی جلد، ارتش اوکراین در فرودگاه کابل، اګست٢٠٢١. عکس فیسبوک، اداره اطلاعات اصلی وزارت دفاع اوکراین. زمانی که طالبان در ماه اګست گذشته کابل را تصرف کردند، کسانی که موفق به فرار از افغانستان و درخواست پناهندگی در جاهایي دیگر شدند، امیدوار بودند در کشورهای جدید پناهگاهی پیدا کنند، برخی از افغان‌ها در اوکراین یافتند که از نو شروع ‌کنند، اما مجبور شده‌اند یک بار دیگر زندگی خود را در برابر تهاجم روسیه از بین ببرند. افغان وتنس با چندین افغانی که به اوکراین نقل مکان کرده بودند صحبت کرده است، اکنون با وقوع جنگ با عدم اطمینان روبرو شده اند، آنها به افغان وتنس مي گوید از تجربه خود در فرار از یک منطقه جنگی اما خود را در منطقه دیگر می یابند. صفیه که نام واقعی او نیست به عنوان مهماندار برای یک شرکت هواپیمایی خصوصی در افغانستان کار می کرد. هنگامی که دولت سابق افغانستان در ماه اګست سال گذشته سقوط کرد، او بلافاصله به کیف منتقل شد جایی که از آن زمان در آنجا زندگی می کند. صفیه فکر می کرد که زندگی خود را از نو در کیف آغاز خواهد کرد، غافل از اینکه یک روز صبح از خواب بیدار می شود و شهر را در بحران می بیند، صفیه به افغان وتنس گفت، ما روز پنجشنبه ٢٤فبروري صبح با صدای سايرن از خواب بیدار شدیم. در این لحظه، او می گوید که متوجه شده است که راهی برای ماندن او وجود ندارد. صفیه بلافاصله وسایلش را جمع کرد و با دوستانش کیف را به مقصد مرز پولند ترک کرد. او می گوید من برای دومین بار جنگ را تجربه کردم. بعد از ظهر پنجشنبه، صفیه به مرز لهستان رسید، جایی که قتار طولانی موترها در صف ایستاده بودند، صحنه ای که او را به یاد هرج و مرج سال گذشته در ميدان هوايي کابل می اندازد. صفیه در ساعات اولیه صبح جمعه از مرز عبور کرد و تا ساعت٤:٢٠ صبح به لوبلین شهری نزدیک به مرز اوکراین رسید. از اينجا او با ريل به ورشو رفت سپس به سمت آلمان حرکت کرد و بعد از ظهر همان روز به ایستگاه مرکزی برلین رسید. صفیه می گوید که از کشورهای همسایه بخاطر بازکردن مرزهایشان سپاسگزار بود. شهر احساسي مانند یک شهر وحشتناك ميكند افغان وتنس همچنین با تمنا که نام واقعی او نیست صحبت كرده، یک دانشجوی سابق دانشگاه در کابل که هفت ماه پیش در جریان عملیات تخلیه به همراه خانواده اش توسط ارتش اوکراین نجات یافت. تمنا مشکلاتی را که خانواده اش بهعنوان پناهنده در زمان آغاز جنگ در اوکراین با آن مواجه هستند توضیح میدهد، ما کسی را در شهر میشناختیم که بتواند به ما کمک کند تا از آنجا فرار کنیم. او می‌گوید آن چند افغانی که ما می‌شناختیم در روز اول جنگ موتر ‌هایشان را ترک کرده بودند و فرار كردن. اکنون ما به همراه خانواده دیگری گير مانده ايم که می دانيم آنها هم موتر ندارند. تمنا و خانواده اش در لب هايي کیف زندگی می کنند. هنگامی که افغان وتنس در روز شنبه ٢٦ فبروري با او صحبت کرد، او گفت که هنوز می تواند صداهای بمب ها را بشنود. تمنا می‌افزاید، بازارها بسته هستند شهر شبیه شهر وحشتناك است، بیشتر مردم آنجا را ترک کرده‌اند، و ما سعی میکنیم با غذاهایی که هنوز در آشپزخانه ‌مان داریم زنده بمانیم. خانواده در طبقه هشتم یک بلاک آپارتمانی زندگی می کنند. اگر جنگ نزدیک‌ تر شود، تمنا به أفغان وتنس گفت که ساختمان زیرزمینی دارد که در آن پنهان می‌شوند. در طول مصاحبه تمنا احساساتی ‌شود، ما افغانستان را ترک کردیم تا احساس امنیت کنیم بالاخره یک جای جدید. من مدام میپرسم که این همه هرج و مرج کی پایان خواهد یافت؟ کسانی که به دنبال صلح بودند بیشترین رنج را میکشند. سفارت های دولت پیشین افغانستان در ورشو و پراگ خط کمکی را برای کمک به اتباع افغان در فرار از اوکراین ایجاد کرده اند. این سفارتخانه ها تلاش کرده اند تا مستقل از طالبان به فعالیت خود ادامه دهند و هیچ گونه کمک مالی از مقامات طالبان در کابل دریافت نکنند، و این اتکا به هزینه های خدمات کنسولی ميكونند. مقامهایی طالبان گرفته‌اند که تلاش خواهند کرد تا شهروندان و دانش ‌آموزان افغان در اوکراین را به مکان امن منتقل کنند، اما هنوز جزئیاتی را بیان نکرده‌اند. در زمان نوشته يي این مقاله سازمان ملل می‌گوید که 600000 غیرنظامی از اوکراین فرار کرده‌اند اما اتحادیه اروپا تخمین می ‌زند که تا چهار میلیون نفر ممکن است به دلیل حمله يي روسیه تلاش کنند کشور را ترک کنند.

Claims of Taliban killings of former ANDSF and family members continue to surface, including female officer While cases are difficult to fully verify, there has been a steady stream of claims since the Taliban’s return to power. 1 Aug 2023 Image: District government, Afghan security forces demonstrate progress during Marjah Day [Image 3 of 7] by DVIDSHUB is licensed under CC BY 2.0 . Please note, some links to social media content may have been removed for privacy purposes. AW has also placed warnings before links to graphic content. On June 28, 2023, social media users circulated images allegedly showing the bodies of two former Afghan National Defence and Security Forces (ANDSF) and their family members who had reportedly been killed by Taliban forces in Herat and Paktia provinces respectively. A Twitter user with over 3K followers shared three photographs, including images of two bodies with an accompanying claim that the Taliban killed a former local police officer, Ghani Jan, in the Pashtun Zarghoon district in Herat, along with his two sons. According to an Instagram post by a journalist with 18.1K followers, the Taliban reportedly beat the victims. A family picture shared on the post showed a man with two boys, both appearing to be minors. However, the photos of bodies shared on social media showed only two individuals. A comparison between the visible corpses and the family photo allowed AW investigators to establish that one of the bodies belonged to the younger boy and the other to the adult male, presumably the father. AW investigators did not find a photo of the older boy's body on social media. The image of the adult male's body showed a small amount of blood around the nose, which could support the claim of beating. On the same day, the profile of a freelance journalist on Twitter, Hadia News, shared a [WARNING: GRAPHIC] picture of three different bodies. The user claimed that, on June 28, the first day of Eid al-Adha, the Taliban killed Akbar Khan – described by some posts as a former ANA soldier and others as a former local police commander – and his two sons in the Chamkinu district of Paktia province. According to Sweden-based Afghan news outlet Voice of Citizens (VOC) News, the victims were shot by the Taliban. Reportedly, the Taliban members beat “ the woman ” and “ killed all the men in the house ”. The [WARNING: GRAPHIC] picture of the bodies revealed slight bruising on the nose of the older son and the cheek, nose, and forehead of the father, which may have been caused by a beating. One of the victims can be identified as a minor due to facial features. Three other incidents, including alleged killing of female former security staff On June 20 and June 22, a week before the above claimed events, three other alleged extrajudicial executions of former ANDSF members were reportedly carried out in Helmand, Badakhshan, and Jawzjan. The victims were identified as former national security staff Bibi Zahra , and former soldiers Basmillah Turkman and Mohammad Hanif . The killing of Bibi Zahra is one of the few recorded cases concerning a female ex-government security staff member. Unlike the other two reported extrajudicial killings from that week, there were pictures of the body, providing some evidence of the incident. Although the body in the image was covered, multiple local media agencies, including AamajNews and KabulNow , claimed that Bibi Zahra was tortured and shot. The other executed ANDSF member, Basmillah Turkman, was allegedly shot in front of his family. The method of the execution of Mohammad Hanif remains unknown. The claim of his killing came one month after his reported arrest. Similarly, on June 1, another former ANDSF member, Jamshid Mirzaee, was also allegedly arrested, severely tortured, and then reportedly executed by the Taliban after a period of arbitrary detention in an unknown place. There are frequent claims of killings of former ANDSF by the Taliban, with most claims featuring old images of the individuals involved and occasionally images of bodies. Given the limited evidence, it is usually impossible to verify the context around the deaths or the perpetrators. There has, however, been a steady stream of claims since the Taliban took control of Afghanistan. A steady stream of claims Despite the initial promises of amnesty, claims of Taliban targeting of former ANDSF have continued since August 2021. An investigation by The New York Times, published in April 2022, claimed that nearly 500 former government workers and security force members were either killed or forcibly disappeared during the first six months following the Taliban's takeover. The United Nations Assistance Mission in Afghanistan (UNAMA) documented at least 306 extrajudicial executions between August 2021 and June 2022, with additional cases reported in December 2022. More recently, from January 1 to July 10, 2023, AW recorded 108 claims of torture, arbitrary detention, killings, and attacks on former ANDSF members and their families across 28 provinces. This included 57 alleged arbitrary killings across 19 provinces and one in an unknown location. The killings were carried out on former ANDSF members, including security guards, former police officers, former soldiers, and their relatives. Figure: a map highlighting the location and number of cases of alleged arbitrary killings of former ANDSF, based on reports recorded by AW during the period January 1-July 10, 2023. Most of the claimed arbitrary killings were reported in Kabul (9), followed by Badakhshan (5), Balkh (5), Herat (5), Kandahar (5), and Nangarhar (5). Four executions each were recorded in Jawzjan and Laghman provinces. In the remaining 11 provinces, the number of executions varied between one to three. There were 72 claimed victims of the arbitrary killings. Some of the victims – allegedly family members of former ANDSF – appeared to be minors at the time of execution. Share

​ ​ 23 Jan 2024

Reported journalist arrests hit 2023 high as Taliban introduce ID cards At least 13 journalists were reportedly arrested by the Taliban between July 20 and August 13. 16 Aug 2023 © Semen Salivanchuk via Canva.com Between July 20 and August 13, 2023, 13 journalists were reportedly detained by Taliban forces across eight provinces of Afghanistan. Twelve were reportedly arrested within a two-week period. The increase in arrests comes after the Taliban Minister of Publications – part of the Ministry of Information and Culture – Muhajir Farahi, announced the beginning of the distribution of ID cards for journalists on July 25. Farahi explained on X (formerly Twitter) that the cards are handed out to reporters who have official licences and are registered with the ministry. A local NGO promoting freedom of the press and media, Afghanistan Journalist Centre (AFJC), claimed that the issuing of ID cards will “ provide the basis for more pressure and censorship ”. Reported repressions and arrests in Nangarhar On July 31, less than a week after the announcement, Taliban forces reportedly attacked the Hamesha Bahar radio and television office located in Nangarhar’s provincial capital, Jalalabad, during a journalist training workshop . According to the AFJC, six female trainees were reportedly present at the event. According to unnamed sources quoted in media “[the Taliban] used inappropriate language and disparaging remarks towards the attendees, referring to the mixed gender training as an act encouraging prostitution and [sic] pull us out of a the office .” On August 2, Amu TV , a digital multimedia platform focused on Afghan affairs, released a video report showing that the gate of the Hamesha Bahar office was closed on August 1. An Amu TV reporter in the video conveyed that the closure was due to the journalist training program for 16 people, including six young women. A radio employee mentioned in the interview that the Taliban forces visited the office before, making the staff “ fearful ” and added, “ our colleagues could not come to work ”. According to the Amu TV reporter, the Independent Media Support Association in Nangarhar province reportedly criticised the Taliban for treating Hamesha Bahar workers “ with intimidation and violence ”. The head of Nangarhar’s Independent Media Support Association, also seen in the video, demanded that the security officials in Nangarhar clarify the issue, saying, “ if there is a complaint, they must refer it to the media compliance department of the Ministry of Information and Culture; otherwise, it violates freedom of speech .” The Amu TV reporter added, “ some journalists (...) allege the Taliban are destroying freedom of speech ”. Another journalist speaking at the end of the video mentioned that the Taliban previously detained two journalists, including Erfanullah Baydar from Safar Radio in Nangarhar province. On August 6, following the closure of the Hamesha Bahar radio and television office, the AFJC raised concern regarding the Taliban’s alleged decision to withhold the activity of Radio Nen and Radio Jowanan , located in the same building as the Hamesha Bahar office in Jalalabad. On August 10, the Taliban reportedly arrested two Killid Radio reporters, Faqir Mohammad Faqirzai and Jan Agha Saleh, in Jalalabad. Local media and reporters were also allegedly prevented from covering the meetings of senior Taliban authorities, which took place in the capital. Arrests in other provinces On July 21, four days before the journalist ID cards announcement, the Taliban reportedly arrested the founder and owner of Mumtaz Radio in Faryab, Alban Aminullah Alami. 10 days later, 8AM Media reported the alleged arrest of three journalists while covering a fire incident in Balkh on July 31. According to 8AM Media , the detained were identified as Ariana News reporter Najib Faryad and two local journalists, Hatef Aryan and Sebghatullah Turan. On August 9, the AFJC announced that the Taliban reportedly arrested another local journalist, Sayed Wahdatullah Abdali, in Ghazni. The NGO added that Abdali was a Bakhtar state news agency employee and had been in the Taliban’s custody for three days. The next day, August 10, the Taliban reportedly arrested Haseeb Hassah, the reporter for Salam Watandar Radio in Kunduz. The following arrests of four journalists occurred on August 11 and August 13, in Paktia and Kandahar provinces, respectively. The detainees were identified as Habibullah Sarab , a reporter for Ariana News , and journalists Attaullah Omar, Shams Omari, and Wahid al-Rahman. 8AM Media mentioned that the Taliban had arrested another journalist in Kunar province. Finally, on August 13, AFJC reported that the Taliban Information and Culture Department in Helmand Province allegedly warned local media not to publish women's voices under any circumstances. Analysis: highest number of recorded journalist arrests since January 2023 The timeline infographic below illustrates the escalation of incidents involving media following the nationwide distribution of ID cards for journalists on July 25. The timeline encompasses alleged detentions, assaults on media facilities, and additional constraints. Figure: Reported repressions targeting media between July 25 and August 13. These events have not been independently verified by AW. The number of arrests between July 20 and August 13 is the highest recorded by AW since January 2023, as shown in the graph below. Figure: Chart illustrating the monthly number of reported arrests of journalists and media staff from January 20, 2023, to August 13, 2023. AW has not been able to independently verify these reports. Since the Taliban takeover in 2021, Afghanistan has seen increased pressure and the gradual erosion of space for independent media and civil society. Between January 15, 2022, and July 20, 2023, AW recorded 316 claims of violations concerning civil society, human rights defenders, and media, including 98 claims of journalists, photographers and media commentators being arrested. As of August 16, 2023, the Taliban have not commented on the incidents. One of the alleged detainees, journalist Mel Wahid al-Rahman, was reportedly released in Kandahar. The fate of the other journalists allegedly detained remains unknown. Share