Search Results

په کندهار کې د شعيه ګانو تر ټولو لوی جومات کې ځانمرګی برید وشو، هزاره قوم اقلیت په نښه شول د دوو چاودنو په پایله کې ۴۰ تنه وژل شوي دي، افغان وتنس د برید څخه د مخفي ویډیو څارنه عكاسي تحلیلوي خبرداری: دا مقاله د خورا ګرافیک موادو سره اړیکې لري. د ۲۰۲۱ کال د اکتوبر په ۱۵ د سهار په ۱۲:۴۲ دقیقو د سهار د پولیسو په لومړۍ ناحیه کې د کندهار د شعيه ګانو تر ټولو لوی جومات، مسجد جامعه فاطيمه یا د بي بي فاطمې په جومات کې د دوو چاودنو له امله تر ۴۰ زیات کسان ووژل شول او لسګونه نور ټپیان شول. اول شکل: په جومات کې هزاره لمونځ کوونکي. اول شکل: د برید ځای په کندهار ښار کې د شعيه ګانو ترټولو لوی جومات په توګه د فاطمې جومات په عمده توګه د هزاره قوم لخوا ګډون کيړي، چې د هیواد دریم لوی قومي ګروپ دی، چې د کلونو راهیسې په افغانستان او ګاونډي پاکستان کې له تبعیض او ځورونې سره مخ دی. داعش خراسان څانګې د خپلې خبري اژانس اعماق له خوا په خپره شوې خبرپاڼه کې د دغه برید مسوولیت منلی دی، دغې ډلې ویلي چې د اسلامي دولت دوه جنګیالي انس الخراساني او ابو علي البلوشي د جومات امنیتي دروازې ته ننوتل او پر ساتونکو یې ډزې وکړې، مخکې له دې چې د جمعې په لمانځه کې د بوختو لمونځ کوونکو په منځ کې ځانونه سره والوزوي. دريم شکل: داعش د خپل مسؤلیت په بیان کې. د عکس او ویډیو د ټویټر سخه تصويران تحلیلونو پراساس، د افغان وتنس پلټونکو وتوانیدل چې د دوو جلا جلا چاودنو شتون تایید کړي، یو د لمانځه په ساحه کې دننه او بل په اصلي دروازه کې لکه څنګه چې د لاندې ارقامو لخوا ښودل شوي. له برید یوه ورځ وروسته په ټویټر کې د مخفي ویډیو څارني تصويران خپاره شول چې دوه بریدګر ښه يي چي د اصلي دروازې مخې ته ډزې کوي، او د دوو ځانمرګو بریدونو دقیق ځایونه تاییدوي، د جومات دروازه او د لمانځه اصلي تالار برید، د ډزو له پیل څخه تر دویمې چاودنې پورې یوازې ٢٤ ثانیې دوام وکړ. د افغان وتنس د خلاصې سرچینې استخبارات د پلټونکو د مخفي ویډیو څارنه تصاوير کارولی ترڅو د برید بیا رغونه چمتو کړي. ۴،۵،۶ شکل د افغان وتنس لخوا د مخفي كمري تصاوير په کارولو سره د برید بیا رغونه. د کندهار په جومات کې چاودنه یوه اونۍ وروسته له هغه وشوه چې داعش خراسان د کندز ښار شمال په یوه جومات کې د شعيه عبادت کونکو په وړاندې ورته برید وکړ، په برید کې تر ۵۰ ډېر کسان وژل شوي او تر ۱۰۰ ډېر نور ټپیان دي. په کندهار کې د فاطمي جومات له برید سمدستي وروسته په ټولنیزو رسنیو کې پر خپلو پلویانو غږ وکړ چې د ټپیانو لپاره وینه ورکړي، د فرانسي پريس اژانس خبریال په وینا لږ تر لږه ١٥ امبولانسونه وروسته د پیښې پر ځای كي ول. یوې سیمه ییزې سرچینې په ټویټر کې خبر ورکړی، چې دوه ایراني کارګو الوتکې له طبي کارکوونکو او خوراکي توکو سره د اکتوبر په ۱۸مه کندهار ته راښکته شوې، څو د شعيه ګانو پر جومات د برید له قربانیانو سره مرستې او درملنه وکړي، او د ایران روغتونونو ته د خورا سختو ټپیانو د لېږد په ګډون د کندهار ولایت په روغتونو کې د تجهیزاتو کمښت له امله. ویل کیږي چې د ایران له خوا په ورکړل شویو مرستو کې له طالبانو سره د هوکړې له مخې څو ټنه درمل او خوراکي توکي شامل دي. ۸،۷ انځورونه: د راپورونو له مخې ایراني کارګو الوتکو د جومات برید قربانیانو ته اکمالات رسولي، انځورونه نا تاییده دي. داعش خراسان چې د هیواد د طالبانو واکمنانو سره مخالفت کوي، په تیرو وختونو کې په افغانستان کې ډیر بریدونه ترسره کړي، او افغان امنیتي ځواکونه، افغان سیاستوال او وزارتونه، د شیعه مسلمانانو او سیکانو په ګډون مذهبي اقلیتونه، د نجونو ښوونځي، روغتونونه او حتا د زیږدون ځایونه یې په نښه کړي دي، دوی هتا طالبان هم په نښه کړي دي، همداراز د امریکا او ناټو ځواکونه او د کومک کونکی موسيسو په ګډون نړیوالې ادارې هم په نښه کړي دي. افغان وتنس به د هیواد په ټولو ولایتونو کې د دوی فعالیتونو څارني ته دوام ورکوي.

یو کال وروسته: د افغانستان د ښځو او نجونو ژوند څنګه بدل شوی دی افغان وتنس دا ارزوي چې څنګه د طالبانو بیرته راستنیدو تعلیم او کارموندنې ته د میرمنو لاسرسی د دوی د حرکت او جامو آزادي او مالتړ خدماتو ته د لاسرسي وړتیا اغیزه کړې د ۲۰۲۱ کال د اګست په ۱۵ د امریکا او ناټو ځواکونو له خوا د هغوی له نسکورېدو وروسته طالبان بېرته په کابل کې واک ته ورسېدل. په داسې حال کې چې د ډېرو لپاره ژوند بدلون موندلی دا بدلونونه د افغان ښځو او نجونو په ژوند کې خورا د پام وړ دي. د دوی په راستنیدو سره طالبانو ادعا وکړه چې د ښځو حقونو ته به درناوی کیږي او د دوی رژیم به د طالبانو د واکمنۍ د تیرو دورو په پرتله ډیر اعتدال ولري مګر تر دې دمه وضع شوي محدودیتونه او د ښځینه فعالینو سره چلند د طالبانو د تفسیر په اړه جدي اندیښنې راپورته کړې. د ښځو حقونه او په افغانستان کې د ښځو ځای. افغان وتنس په افغانستان کې د طالبانو له واک څخه د ښځو د حقونو څارنه کوي په ښځو باندې وضع شوي مقررات تعقیبوي له سرچینو سره خبرې کوي او د امکان په صورت کې د خلاصې سرچینې تخنیکونو په کارولو سره پیښې تاییدوي. لکه څنګه چې د کابل د سقوط لومړۍ کلیزه رانژدې کیږي افغان وتنس په شایسته توګه ګوري چې د طالبانو له راتګ وروسته په لومړي کال کې د ښځو او نجونو ژوند څنګه بدل شوی دی. زده کړه د ماشومانو خوندي کول اټکل کوي چې په هیواد کې د منځني ښوونځي ۸۰٪ نجونې له زده کړې بې برخې دي | انځور: افغان وتنس د طالبانو د واکمنۍ په لومړۍ دوره کې د ۱۹۹۶ ۲۰۰۱ کلونو ترمنځ ښځې او نجونې له زده کړو او کار څخه منعې شوې وې. له طالبانو وروسته زده کړو ته د نجونو لاسرسی ډېر شوی؛ شمیرې ښیې چې تر ۳.۶ ملیون څخه ډیرې انجونې په ۲۰۱۸ کې ښوونځیو کې شاملې شوې له ۲.۵ ملیون څخه ډیرې په لومړني ښوونځي کې او له ۱ ملیون څخه ډیرې په ثانوي ښوونځیو کې. د تېر کال په سپټمبر کې د طالبانو د پوهنې وزارت د هلکانو منځني ښوونځي د بیا پرانستلو اعلان وکړ خو د نجونو د منځنیو ښوونځیو په اړه یې څه ونه ویل. طالبانو هېڅکله د نجونو پر منځني ښوونځیو مستقیم بندیز نه دی اعلان کړی خو د روان کال د مارچ په ۲۳ مه د نجونو د منځنیو ښوونځیو د بیا پرانېستلو له پرېکړې وروسته ټینګار کوي چې د "شریعت او افغاني" کلتور سره سم باید یوه پالیسي جوړه شي. تر اوسه داسې کومه نښه نشته چې نجونې به کله بیرته ستنې شي. په داسې حال کې چې په ځینو سیمو کې د نجونو منځني ښوونځي پرانستي دي لکه د بلخ په شمالي ولایت کې د راپورونو له مخې نجونې د جامو د سختو قوانینو تابع دي او داسې راپورونه ورکړل شوي چې طالبانو په سمنګان ولایت کې خصوصي موسسو ته امر کړی چې له شپږم ټولګي څخه پورته نجونو ته درس ورکول بند کړي. د طبي متخصصینو په وینا د انجونو په ثانوي زده کړو محدودیتونو د زده کونکو په رواني روغتیا باندې د پام وړ اغیزې درلودې یو څه چې د انجونو د عالي لیسې ښوونکي افغان وتنس سره یې خبرې وکړې هغه هم د کم او غیر منظم معاش په اړه د هغې د ژوند مبارزه یادونه وکړه. په حقیقت کې د نجونو د منځنیو زده کړو د بندیز سره چې ډیر ژر به یو کال ته ورسیږي ښځینه زده کونکي د امکان په صورت کې آنلاین یا "پټ ښوونځیو" ته مخه کړې او د ډیرو بډایه کورنیو څخه ځینې خصوصي زده کړې ته السرسی لري. د زده کونکو لخوا د ټولو هڅو سره سره او د خیریه موسسو او آنلاین نوښتونو له لارې چمتو شوي مالتړ سره د اپریل په میاشت کې د ماشومانو خوندي کول اټکل وکړ چې په هیواد کې د منځني ښوونځي ۸۰٪ نجونې له زده کړې څخه محرومې دي. په داسې حال کې چې ښځې د پوهنتون له زده کړو څخه نه دي منع شوي دوی باید د چلند جامو او جلا کولو په اړه سخت قوانین مراعت کړي. د نارینه او ښځینه ټولګي په لومړي ځل په مختلفو وختونو کې ترتیب شوي وو چې د اختلاط مخه ونیول شي که څه هم د اپریل په میاشت کې طالبانو د نارینه او ښځینه زده کونکو د ګډون لپاره د اونۍ ځانګړي ورځې تخصیص کړي. د مارچ په وروستیو کې افغان وتنس په کابل بلخ بغلان او سمنګان ولایتونو کې له یو شمېر ښځینه محصلینو سره خبرې وکړې. محصلینو د طالبانو له خوا له ښځینه زده کوونکو سره د دوی د اخلاقو او جامو د لږو سرغړونو له امله د سخت چلند په اړه خپلې اندیښنې څرګندې کړې. په ورته ډول د دې کال د می په نیمایي کې راپورونه او همدارنګه هغه فوٹیج چې افغان وتنس یې تایید کولی شو راڅرګند شو چې طالبانو د رنګارنګ سرپوښ لرونکو نجونو د کابل ښوونې او روزنې پوهنتون ته د ننوتو مخه ونیوله. د بلخ په پوهنتون کې د طالبانو د حجاب د اصولو په نه مراعاتولو کې د پاتې راتلو په تور د پوهنتون د ښځینه ساتونکو له خوا د پوهنتون د ښځینه محصلینو د وهلو او ډبولو راپورونه هم ورکړل شوي دي. د طالبانو جغرافیایي موقعیت په کابل کې د کابل د ښوونې او روزنې په پوهنتون کې ښځینه محصلینو ته د لاسرسي څخه انکار کوي. [۳۴.۵۳۱۳۳۱, ۶۹.۱۱۲۹۷۲] کار د نجونو ثانوي ښوونځیو ته د دوی د چلند په څیر طالبانو په ښکاره توګه د ښځو کار کولو څخه منع کړی دی. په هرصورت د واک اخیستو راهیسې د هیواد په ډیری برخو کې د ښځو په اړه پراخه راپورونه شتون لري چې په کور کې پاتې شي پداسې حال کې چې نورو ته کم او غیر منظم معاشونه ورکول کیږي. د طالبانو تر واکمنۍ مخکې د افغانستان په ملکي خدمتونو کې د ښځو ونډه ۲۷٪ ته لوړه شوه او پخواني حکومت په پام کې وه چې تر ۲۰۲۰ کال پورې دغه ونډه ۳۰٪ ته لوړه کړي خو له واک څخه نږدې یوه میاشت وروسته د کابل ښاروالۍ کې طالب چارواکو خپلو ښځینه کارکوونکو ته وویل. په کور کې پاتې شه. ورته کیسې په نورو سکټورونو او دفترونو کې هم اوریدل شوي لکه د لوی څارنوالۍ دفتر چیرې چې میرمنو ته هم ویل شوي چې په کور کې پاتې شي او د دوی دفترونو ته د ننوتلو اجازه نه ورکول کیږي د یوې ښځینه څارنوال او پخوانۍ وکیل په وینا چې له افغان وتنس سره یې خبرې وکړې. د دې کال د مارچ په پیل کې. د بامیان ولایت د پوهنې ریاست یوه ښځینه کارکوونکې وايي هغې او د دې ریاست ښځینه همکارانو ته د طالبانو چارواکو ویلي وو چې تر راتلونکې خبرتیا پورې دې په کور کې پاتې شي او په دې وروستیو کې د یو کال له دندې د دوی له منع کولو وروسته په وزارت کې طالب چارواکو مالیې خپلو ښځینه کارکوونکو ته وویل چې نارینه خپلوان دې د دوی پر ځای معرفي کړي. د فبرورۍ په وروستیو کې داسې راپورونه خپاره شول چې طالبانو د کابل د هوايي ډګر له سرحدي لوا څخه ۴۴ ښځینه کارکونکي له دندو ګوښه کړل. د ګوښه کولو په رسمي لیک کې چې د هوایی ډګر د هوایی ترافیک مدیر لخوا لاسلیک شوی ویل شوي چې په لوا کې د میرمنو ګمارنه یوازې سمبولیکه وه او دوی ته نور اړتیا نشته. په دولتي سکټور کې د ښځو کار اوس تر ډېره په روغتیايي خدمتونو او تدریسي ونډې پورې محدود دی. په ځینو مواردو کې ښځینه دولتي کارکونکو د خپل کار د حق د غوښتلو او پر طالبانو د فشار اچولو په موخه لاریونونه کړي دي چې دوی ته اجازه ورکړي چې بیرته خپلو دندو ته ستانه شي. د راپورونو او افغان وتنس سرچینو په وینا د افغانستان مخ په زیاتیدونکي اقتصادي بحران د طالبانو لخوا د ښځو د تګ راتګ پر ازادۍ محدودیتونو د ښځو سوداګر او متشبثین له ستونزو سره مخ کړي چې د خپلو کاروبارونو په پرمخ بیولو کې لاس لري. افغان وتنس په ننګرهار کې د سوداګرۍ له یوې ښځینه مالکې سره خبرې وکړې چې ادعا کوي د هغې سوداګرۍ کمه شوې او عاید یې له لاسه ورکړی او لسګونه (اکثره ښځینه) کارمندان یې بې کاره کړي دي. د می په وروستیو کې د هرات ولایت څخه راپورونه خپاره شول چیرته چې د طالبانو د ولایت د فضیلت د تبلیغ او مخنیوي د وزارت د مرستیال د راپور له مخې د ښځو لخوا چلول شوي رستورانتونه وتړل. حجاب او د حرکت ازادي د طالبانو په وینا په افغانستان کې ښځې باید د نارینه ساتونکي سره د ۴۵ میلونو څخه هاخوا سفر وکړي | انځور: افغان وتنس نږدې یوه میاشت وروسته له هغې چې طالبانو په کابل کې واک تر لاسه کړ دوی د ښځو چارو پخوانۍ وزارت د اخلاقي پولیسو په واک کې ورکړ چې د امر بالمعروف او نهی عن المنکر وزارت په نوم یادیږي. له هغه وخت راهیسې وزارت په عمده توګه د ښځو د پوښښ یا "حجاب" په اړه د فرمانونو او مقرراتو د صادرولو مسولیت لري لکه څنګه چې د طالبانو لخوا تشریح شوي او د حرکت ازادي. د تېر کال د ډسمبر په وروستیو کې وزارت د راپورونو له مخې ټکسي چلوونکي د ښځو پر موټر چلولو بندیز ولګاوه پرته له دې چې دوی د طالبانو د حجاب په اړه تفسیر کړی وي او ښځې یې له نارینه ساتونکي پرته له ۴۵ میلونو هاخوا سفر کولو منع کړي. بیا هم دا قانون په داسې وخت کې نافذ شوی چې ډیری میرمنو د لسیزو جګړو په پایله کې د کورنۍ نارینه غړي له لاسه ورکړي د کونډو شمیر چې اټکل کیږي د ۲.۵ ملیون ۲۰۱۸ پورې وي. له افغان وتنس سره په مرکه کې د ننګرهار ولایت یوې سوداګرې میرمنې خپله اندیښنه څرګنده کړه او څرګنده یې کړه چې څنګه یې خپل یو زوی له ښوونځي څخه ایستلی و څو له هغې سره ګاونډي لغمان ولایت ته په سوداګریزو سفرونو کې ملګری شي. یوې بلې ښځې چې موږ ورسره خبرې وکړې چې وايي دوه ځله کونډه شوې افغان وتنس ته وویل چې هغه احساس کوي چې د خپلو شپږو ماشومانو د تغذیه کولو لپاره د فاحشې څخه پرته بله لاره نه لري. لکه څنګه چې د طالبانو د ځینو نورو فرمانونو سره په مختلفو درجو کې د حاکمیت د پلي کیدو راپورونه راپورته شوي؛ د بېلګې په توګه د جنورۍ په لومړیو کې په هرات کې د د امربالمعروف او نهی عن المنکر وزارت ولایتي څانګې مشر له رخشانې رسنیو سره په مرکه کې وویل چې د قهوه پلورنځي مالکینو ته امر شوی چې د "محرم پرته" (نارینه سرپرست) ته د ښځو د ننوتلو مخه ونیسي. د دې کال په مارچ کې د امربالمعروف او نهی عن المنکر وزارت د راپور له مخې هوایی شرکتونو ته لیکونه لیږلي چې دوی ته یې د میرمنو پرته د چاپرون سفر کولو بندیز خبر ورکړی. له بندیز وروسته د دوو هوايي شرکتونو مسوولینو خبر ورکړ چې د کابل له هوايي ډګر څخه په کورنیو او نړیوالو الوتنو کې لسګونه ښځې یوازې له سفره منع شوې دي. د روان کال په می میاشت کې طالبانو د دې اعلان لپاره نړیوال سرلیکونه جوړ کړل چې ښځې باید خپل مخونه په عامه توګه پټ کړي او ویلي یې دي چې د هرې میرمنې نږدې نارینه خپلوان چې دا یې نه مني "بیا به لیدل کیږي او د احتمالي حبس یا دولتي دندو څخه به ګوښه کیږي." دا چې دا فرمان تر کومه حده نافذ شوی او ایا دا لازمي ګڼل کیږي یا یوازې مشوره څرګنده نه ده. په هرصورت راپورونه او په ځمکه کې د ښځو سره د افغان وتنس مرکې ښیي چې پلي کول په بیلابیلو والیتونو کې توپیر لري. د مثال په توګه د می په میاشت کې د بامیان څخه یوې فعالې افغان وتنس ته وویل چې ښځو ته امر شوی چې خپل لاسونه او مخونه پټ کړي په داسې حال کې چې په هرات کې په ورته وخت کې دا حکم تر هغه حده نه پلي کیږي. په ورته وخت کې له تخار څخه راپورونه خپاره شول او په سیمه کې د افغان وتنس سرچینو لخوا نور تایید شوي چې طالبانو د تخار ولایت د مرکز تالقان ښار په بیلابیلو برخو کې د حجاب پوستې جوړې کړې ترڅو میرمنو ته د حجاب کولو لارښوونه وکړي او هغه بیرته واغوندي. څوک خپلو کورونو ته نه دي تللي. لاریونونه او فعالیت د افغان وتنس ریکارډونه ښیي چې د ښځو په مشرۍ لومړی لاریون د ۲۰۲۱ کال د اګست په ۱۷ په کابل کې و څو ورځې وروسته له هغې چې دې ډلې پلازمینه ونیوله. په هرصورت د لاریونونو له پیل راهیسې ښځینه فعالانې په ځینو مواردو کې د طالبانو له خوا له سختو اقداماتو سره مخ شوي او افغان وتنس د لاریونونو د ګډوډولو ډیری پیښې تایید کړې. پورته: د ویډیو جیولیکیشن ښیي چې طالبان په ښځینه لاریون کونکو باندې د مرچ سپری کاروي. نور مثالونه دلته. د جنورۍ په ۱۹ مه د راپورونو له مخې څو ښځې لاریون کوونکي د طالبانو لخوا توقیف شوي دي. په یوه ویډیو کې چې پر ټولنیزو رسنیو خپره شوې د تمنا زریاب پریانې په نوم یوې مظاهره کوونکي په بې صبرۍ سره د مرستې غوښتنه کړې او ویلي یې دي چې طالبانو د هغې پر کور چاپه وهلې ده. له دې لږ وروسته داسې راپورونه خپاره شول چې طالبانو تمنا د هغې درې خویندې او یوه بله مظاهره کوونکې پروانه ابراهیم خیل بندیان کړي دي. طالبانو په عامه توګه د ښځینه فعالانو په توقیف کې هر ډول لاس لرل رد کړل پشمول له بي بي سي سره په مرکه کې تر هغه ځایه چې پریانۍ یې د پیښې په ترسره کولو تورنه کړه. د تمنا پریاني (ټویټر) لخوا خپره شوې ویډیو د آماج نیوز پوسټ سکرین شاټ د روان کال په فبرورۍ کې له افغان وتنس سره په مرکو کې د ښځو مظاهره چیانو او د مدني ټولنې فعالانو د پیښو په بیلابیلو اړخونو خپلې اندیښنې څرګندې کړې ادعا یې وکړه چې طالبانو په توقیف ځایونو کې د لاریون کونکو د کورنیو غړو ته د دوی د لیدو مخه نیولې. د فعالینو له خوا د ښځینه کارکوونکو د کمښت او خوړو او اوبو ته د نه لاس رسي مسلې او همدارنګه په زندانونو کې د اعتراض کوونکو د جنسي ځورونې او ناوړه چلند مسلې هم راپورته شوې. له افغان وتنس سره په خپله مرکه کې ښځو لاریون کوونکو او فعالانو تور ولګاوه چې د طالبانو له خوا د نیول شویو ښځو شمېر د رسنیو له شمېرو څخه ډېر دی. د همدې میاشتې په وروستیو کې د طالبانو د کورنیو چارو وزارت د یو شمیر توقیف شویو ښځو مظاهره کوونکو یوه "اعترافي" ویډیو خپره کړه چې په وینا یې دوی له هیواده بهر فعالینو هڅولي وو چې مظاهرې وکړي او هغوی ته د افغانستان د وتلو فرصت ورکړي. که څه هم طالبانو وروسته نیول شوي لاریون کوونکي په دې شرط خوشي کړل چې له رسنیو سره به خبرې نه کوي داسې ښکاري چې دا ډله د دوی په خاموشولو کې بریالۍ وه ځکه چې د راپورونو له مخې ډیری یې پټ شوي یا له هیواده وتلي دي. د اپریل په لومړیو کې په یوه پیښه کې د بامیان پوهنتون د ښځینه محصلینو یوې ډلې د پوهنتون په یوه غونډه کې د طالبانو له خوا د نجونو د منځنیو ښوونځیو د تړلو پر ضد مظاهره وکړه. وروسته داسې راپورونه خپاره شول چې طالبانو د دوی لسګونه تنه بندیان کړي خو دغې ډلې دا ادعاوې رد کړې دي. د روان کال د جون په میاشت کې افغان وتنس د دوو ښځینه لاریون کونکو سره مرکه وکړه چې د ۲۰۲۱ کال د سپټمبر په لومړیو کې د طالبانو لخوا په کابل او د بلخ ولایت په مرکز مزارشریف کې د طالبانو لخوا توقیف شوې وې. دواړه فعالان ادعا کوي چې دوی د طالبانو توقیف ته وړل شوي. مرکزونه وهل وهل او شکنجه کول. د بښنې نړیوال سازمان یو وروستی راپور چې د جولای په ۲۷ خپور شو د هغو ښځینه اعتراض کوونکو حسابونه هم وړاندې کوي چې وايي د بندیانو پر مهال د طالبانو له خوا ځورول شوي او وهل شوي دي. له بلې خوا په افغانستان کې دننه اعتراضونه د یوه تمایل په توګه راڅرګند شوي دي. ښځې او نجونې چې زیاتره یې ماسکونه اغوندي احتمالاً د هغوی د هویت د پټولو یوه هڅه د شعارونو سره پلې کارډونه په ټولنیزو رسنیو کې نږدې هره ورځ شریکیږي. د جولای په لومړیو کې افغان وتنس د قلم لارې له یوه فعال سره خبرې وکړې د ټولنې په کچه د پوهنې د ملاتړ شبکه چې په ۲۰۰۹ کې د کندهار ولایت د فعال او ښوونکي مطیع الله ویسا لخوا تاسیس شوې. دغه فعال افغان وتنس ته وویل چې دوی څنګه د کمپاین په اړه خپل چلند بدل کړی دی د خطرونو او محدودیتونو په پام کې نیولو سره مګر دا چې د طالبانو محدودیتونه به د تعلیمي حقونو لپاره د دوی کمپاینونه ودروي. د عدالت سیسټم او جنسیتي تاوتریخوالی د بخښنې نړیوال سازمان په وینا د واک له اخیستو راهیسې د ښځو او نجونو حقونه "سخت" شوي دي | انځور: افغان وتنس د واک تر اخیستو مخکې د ښځو لپاره د ښځو د نړیوال سازمان په ګډون یو شمیر سازمانونو په کابل او یو شمیر نورو ولایتونو کې یو شمیر خوندي خونې جوړې کړې چې په هیواد کې د کورني تاوتریخوالي ژوندي پاتې میرمنو ته یې پناه ورکوله. د متحده ایالاتو د بهرنیو چارو وزارت دمخه اټکل کړی و چې هر کال ۲,۰۰۰ میرمنې او نجونې په ځانګړي توګه په کابل کې د سرپناه څخه کار اخلي چې ډیری یې د ښځو چارو وزارت او د بشري حقونو کمیسیون ولایتي دفترونو او همدارنګه د سرپناه څخه سیسټم ته راجع کیږي. په ټول افغانستان کې روغتونونه او د پولیسو مرکزونه. د راپورونو له مخې واک ته د طالبانو له رسیدو سره نږدې ټول خوندي ځایونه وتړل شول. د دې کال د مارچ په لومړیو کې افغان وتنس د خوندي ځایونو یو شمیر پخوانیو کارمندانو او فعالینو سره خبرې وکړې چې د سرپناه د تړلو په اړه یې خپلې اندیښنې څرګندې کړې او هغه څه چې دوی یې د خوندیتوب او مالتړ سیسټمونو ته د ښځو نږدې نه شتون په توګه تشریح کوي. د ښځو چارو وزارت د واک له اخیستو راهیسې د د امربالمعروف او نهی عن المنکر وزارت لخوا بدل شوی کوم چې د طالبانو لخوا د شریعت د سخت تفسیر د پلي کولو مسولیت لري. سربیره پردې طالبانو د راپور له مخې د افغانستان د بشري حقونو کمیسیون د پنځو نورو مهمو دولتي ادارو په ګډون منحل کړ چې دوی یې "غیر ضروري" ګڼي ځکه چې هیواد سږ کال د ۴۴ ملیارد افغانیو (۵۰۱ ملیون ډالرو) بودیجې کسر سره مخ دی. د دې دوو لویو بنسټونو له منځه وړل د ځانګړو محکمو او څارنوالۍ واحدونو له مینځه وړل چې د ۲۰۰۹ کال د ښځو په وړاندې د تاوتریخوالی د له منځه وړلو قانون پلي کولو مسولیت لري پیچلي دي. د بخښنې نړیوال سازمان د وروستي راپور له مخې د واک له اخیستو راهیسې د ښځو او نجونو حقونه "سخت" شوي دي. دغه ۹۸ مخیز راپور چې له ۱۰۰ ښځو نجونو د توقیف خونو د کارکوونکو کارپوهانو او ژورنالیستانو سره مرکې لري د طالبانو په واکمنۍ کې ښځې له خپل سري توقیف څخه نیولې تر فزیکي او رواني شکنجو پورې د بې شمیره لارو چارو په اړه توضیحات ورکوي. بندي کول او د ماشومانو کم عمره او جبري ودونو په نرخونو کې زیاتوالی. د راپور له مخې په ځینو مواردو کې د کورني تاوتریخوالی څخه ژوندي پاتې شوي په تور زنداني شوي پداسې حال کې چې په پیل کې ویل شوي چې دوی به پناه ځایونو ته واستول شي. ښځې په رسنیو کې د یوې ښځینه خبریالې عکس چې په ټولنیزو رسنیو کې په پراخه کچه د طالبانو له فرمان وروسته شریک شوی چې ښځینه خبریالانو ته یې امر کړی چې د هوا پر مهال خپل مخونه پټ کړي | انځور: ټولنیز رسنۍ د راپورونو له مخې د هېواد د خراب اقتصادي وضعیت ترڅنګ پر افغان رسنیو د طالبانو بندیزونه په ټول هېواد کې د رسنیو د تړل کېدو لامل شوي دي. سږ کال افغانستان د مطبوعاتو د ازادۍ په شاخص کې له ۱۲۲ ځای څخه په ۱۸۰ هیوادونو کې ۱۵۶ ځای ته راښکته شوی دی. د رسنیو تړل د ښځینه خبریالانو په اړه غیر متناسب اغیز لري: په رسنیو کې د هغو کسانو ۷۲٪ یې له لاسه ورکړې چې په رسنیو کې یې دندې له لاسه ورکړي او د افغانستان د ژورنالستانو ملي اتحادیه وايي چې په افغانستان کې په رسنیو کې یوازې ۲۴۳ ښځې په کار ګمارل شوي. د فبروري په میاشت کې د دوی څیړنې. د تیر کال د نومبر په نیمایي کې طالبانو د راپور له مخې په تلویزیوني ډرامو صابون اوپیرا او تفریحي خپرونو کې د ښځو په ګډون بندیز ولګاوه او په همدې میاشت کې د تلویزیون ښځینه خبریالانو او خبریالانو ته هم لارښوونه وشوه چې د خپرونو پر مهال خپل ویښتان پټ کړي. د بشري حقونو د څار ادارې د روان کال په مارچ میاشت کې په یوه راپور کې ویلي وو چې په ځینو ولایتونو کې اوس ښځینه خبریالانې نه شته. نور چې لاهم کار کوي تشریح کوي چې څنګه د دوی ورځني کار ورځنی بدلون بدل شوی: دوی "په شالید کې" کار کاوه او په ویډیو یا آډیو ریکارډونو کې له څرګندیدو ډډه کوله. د می په نیمایي کې طالبانو یو بل فرمان صادر کړ چې ښځینه خبریالانو ته یې امر وکړ چې د هوا په جریان کې خپل مخونه پټ کړي. دغه حکم په ملي او نړیواله کچه پراخ وغندل شو. د طلوع ټلویزیون یوې ښځینه اینکرې یلدا علي په ټولنیزو رسنیو کې د ماسک په اغوستلو سره د ځان یوه ویډیو خپره کړې چې عنوان یې دی: "یوه ښځه د فضیلت او د وزارت د مرستیال په امر له منځه وړل کیږي." په ورته وخت کې ځینو سیمه ییزو رسنیو راپور ورکړی چې د طالبانو د محدودیتونو او فشارونو له امله په هرات ولایت کې د رسنیو ټولې ښځینه کارکوونکې له دندو ګوښه شوي دي. د طالبانو له خوا په تېر کال کې پر ښځینه خبریالانو او د رسنیو پر کارکوونکو بندیزونه د ډېرو ښځینه خبریالانو له هېواده د تېښتې په پلمه لګېدلي چې یو شمېر یې د پاکستان په څېر هېوادونو کې بند پاتې دي او اروپا او شمالي امریکا ته د بېرته ستنېدو په تمه دي . وروستی وینا واک ته له ستنېدو وروسته طالبانو ژمنه وکړه چې د ښځو حقونو ته به درناوی کېږي خو په تېر کال کې صادر شویو محدودیتونو په کور دننه او نړیواله کچه د فعالانو ترمنځ جدي شکونه راپارولي دي . د نړیوال اقتصادي فورم د ۲۰۲۲ کال د جنډر د تفاوت د شاخص له مخې افغانستان تر ټولو لاندې ځای لري . د کارپوهانو په وینا د ښځو پر ژوند د تګ راتګ پر ازادۍ او زده کړو ته د لاسرسي په برخه کې د طالبانو د محدودیتونو عواقب د هېواد د اقتصادي رکود او د اقلیم د بدلون او د خوراکي توکو د خوندیتوب د زیاتوالي له امله نور هم خراب شوي دي . ډیری میرمنې او انجونې چې موږ یې د واک اخیستو راهیسې خبرې کړې د راتلونکي لپاره ویره لري مګر دوی د ننګونو په پام کې نیولو پرته د دوام ورکولو هوډ هم څرګندوي . یوې ښځې له افغان وتنس سره په یوه تازه مرکه کې وویل : " د هغو خلکو لپاره چې اوس زما خبرې لولي ... هېڅکله غلی کېږئ مه خپل غږ پورته کړئ ." " زه باور لرم چې په عزت او ازادۍ سره مړینه د ذلت او بدبختۍ له ژوند څخه غوره ده ." د افغان وتنس خبریال : افغان وتنس ۱۰ اګست ۲۰۲۲

​ ​

Suicide bombing at Kandahar’s largest Shia mosque, Hazara ethnic minority targeted The double explosion reportedly killed 40 people. AW analyses the CCTV footage from the attack. 15 Oct 2021 Warning: this article contains links to very graphic material. On October 15 2021, at 12:42 AM GMT, more than 40 people were reportedly killed and dozens more injured as two explosions hit Kandahar’s largest Shia mosque, Masjed Jame Fatemeyya, or the Bibi Fatima mosque, located in Police District 1. Figure 1: Hazara worshippers in the mosque Figure 2: Location of attack As the largest Shia Mosque in Kandahar city, the Fatima mosque is primarily attended by the Hazara ethnic minority, the country's third largest ethnic group, who for years have faced discrimination and persecution in Afghanistan and neighbouring Pakistan. ISIS-K claimed responsibility for the attack in a statement released by its Amaq news agency. The group stated that two ‘Islamic State fighters’ - Anas al-Khrasani and Abu Ali Al-Blushi - had entered through the security gate of the mosque after shooting the guards, before proceeding to blow themselves up amongst the worshippers attending busy Friday prayers. Figure 3: ISIS in their statement of responsibility Based on image and video (Twitter) footage analysis, Afghan Witness (AW) investigators were able to confirm the existence of two separate blast sites: one inside the prayer area and another at the main entrance, as illustrated by the figures below. CCTV footage released on Twitter a day after the attack showed the two attackers opening fire in front of the main entrance and confirmed the exact locations of the two suicide explosions: the mosque entrance and main prayer hall. The attack - from the start of the shooting at the entrance to the second explosion - lasted just 24 seconds. AW’s OSINT investigators have used the CCTV footage to provide a reconstruction of the attack: Figures 4,5,6: reconstruction of attack by AW using CCTV footage The Kandahar mosque bombing came just a week after another similar ISIS-K-claimed attack on Shiite worshippers at a mosque in the northern city of Kunduz. More than 50 people were killed in the attack and 100 others injured. In the immediate aftermath of the attack in Kandahar, the Fatima mosque issued a call for action on their social media, asking followers to donate blood for the injured. According to an AFP journalist , at least 15 ambulances were at the scene afterwards. A local source reported on Twitter that two Iranian cargo planes with medical staff and food aid reportedly landed in Kandahar on October 18 to provide support and treatment to the victims of the Shia mosque attack, including the transfer of the most severely wounded to Iranian hospitals due to insufficient equipment in the Kandahar province. The aid provided by Iran is said to have included several tons of medicine and food by agreement with the Taliban. Images 7,8: Iranian cargo planes reportedly delivered supplies to victims of the mosque attack (images unverified) ISIS-K - who oppose the country’s Taliban rulers - have carried out multiple attacks in the past in Afghanistan, and have targeted Afghan security forces, Afghan politicians and ministries, religious minorities including Shia Muslims and Sikhs, girls schools, hospitals and even a maternity ward . They have also targeted the Taliban, as well as US and Nato forces and international agencies, including aid organisations. AW continues to monitor their activity in provinces throughout the country. Share

Taliban house searches spark fear among citizens in Kabul Despite Taliban claims of targeting ‘criminals’, reports suggest ordinary citizens were also targeted. 7 Mar 2022 In late February, the Taliban began extensive house searches in Kabul, sparking criticism on social media and among Western diplomats , who say ordinary citizens have mainly been targeted. The Taliban's spokesperson Zabehullah Mujahid issued a statement calling the searches a 'clearance operation' intended to identify criminals and people who pose a security threat to the local population. "The operation is not against just anyone, it is against kidnappers, professional thieves and crime groups," Mujahid said at a news conference, where he added that Taliban authorities had seized weapons and arrested dozens of criminals, as well as six members of the Islamic State militant group. Afghan Witness (AW) spoke to numerous citizens in Kabul whose homes were searched. Some residents report that the Taliban entered their homes without their knowledge, that doors were broken and their homes left untidy. There were also claims that the Taliban dug up backyards, destroying plants and trees. AW heard that searches lasted between 30 minutes and two hours, and there have been claims that some were conducted in the evening, for instance, as late as 9:00PM. As well as the searches in Kabul, there have also been reports that the Taliban searched homes in Parwan, Kapisa, Mazar-e Sharif, and other areas. Above image: a room of a resident in Kabul after Taliban's search, taken from social media. In Afghanistan, it is expected that women conduct security checks of other women. The Taliban claimed that only female police would search women's items and that religious representatives from the area would accompany the police during the searches. However, according to the individuals AW spoke to, in most of these cases, women were not present. In particular, in areas with Tajik-dominated populations – such as PD 11, PD 17 and PD 10 of Kabul city – some residents told AW that searches were conducted in an aggressive manner, consequently scaring women and children. In some cases, AW heard that metal detectors and K9 dogs were used. A resident who lives in the Shahrak-e Aria area of Kabul told AW that members of the Taliban came to their home twice: once in the morning, when they conducted a thorough search, and again later that day, when, according to the resident, they conducted a rough search of their flat and looked through their rubbish. In contrast, another resident of the Shahrak-e Aria area told AW that Taliban members had been respectful when conducting a search of their home. They said the group’s members asked women to go into one room to search the house and did not move many of the family’s belongings. Both residents of the Shahrak-e Aria area of Kabul who AW spoke to were Pashtuns. There have been reports that the Taliban used metal detectors and K9 dogs to search homes. Image taken from social media. Since the Taliban captured Kabul last August, some citizens have gone into hiding due to their previous work with the Former Government and military, or western nations and NGOs. To protect themselves, many destroy their documents . Markus Potzel, Germany's designate ambassador to Afghanistan, tweeted that the searches appeared to be mostly affecting “ ordinary citizens ”, despite the Taliban’s statement that criminals were being targeted. In an article published by the Washington Post , a labourer who had his home searched for weapons said Taliban members took knives to the cushions that lined the family’s sitting room, removed clothes from closets and pulled family photos off shelves. Taliban members accused him of ‘relations with the former regime’, though his wife told the Washington Post that he had never worked for the Former Government. Image above: in one search, the Taliban reportedly vandilised pictures of former politician and military commander Ahmad Shah Massoud, taken from social media . Some citizens are anxious that their homes will be searched in the near future. AW spoke to Abdullah, not his real name. He lives in Kabul, and previously worked as an actor, performing in Afghan street shows and TV series where he would often address social and political issues. Abdullah has also advocated for women’s rights. He previously attempted to cover a women-led protest in Kabul with his friend, when the Taliban used pepper spray on demonstrators, which he says has affected his vision. In recent months, a number of Afghan women’s rights activists have had their homes searched , and there have been numerous reports of women activists and high-profile female figures being detained. The Taliban has denied targeted reprisals , insisting it is investigating reports of violence and disappearances. While his home is yet to be searched, the Taliban's recent searches have frightened Abdullah. He tells AW his documents are too sensitive, and that they can put his life in danger if the Taliban find them. He is also worried because his father and brother worked with the Former Government and Afghan military. "Since the Taliban took over, I washed my hands from theatre and art, I cannot perform the way I did, I cannot convey political and social messages the way I did before the Taliban," Abdullah tells AW. Abdullah’s wife was previously a TV presenter, and also lost her job after the Taliban's takeover. Abdullah tells AW that Germany has accepted their asylum claim, however, he cannot afford the journey to Pakistan to get his German visa. He tells AW that the situation in Afghanistan has turned his elder brother to drugs and has left him responsible for a family of eight. Abdullah says he had no intention of leaving the country before the Taliban returned. "I never wished to leave my country, I always thought that I was born here and I must be buried under this soil that I call my 'homeland', but with the return of the Taliban – all my dreams faded away." Share

دو انفجار دو بس هایی خورد را در مزار شریف هدف قرار داد گزارش ها حاکی از آن است که این انفجارها شیعیان هزاره را هدف قرار دادند. که دومین حمله مشابه در مزار شریف طی یک هفته گذشته بود 28 Apr 2022 روز پنجشنبه ۲۸ اپریل، دو انفجار در فاصله چند دقیقه از یکدیگر در ناحیه سه و ناحیه ده در مزار شریف، ولایت بلخ منفجر شد. منطقه ناحیه دهم به عنوان محل زندگی اکثریت شیعه هزاره شناخته شده است، در حالی که طبق گزارش ها، هدف در ناحیه سه یک مرکز مسافرتی محبوب برای هزاره های است که در ناحیه دهم زندگی میکند. بر اساس گزارش ها، هر دو حمله بس های حامل کارگران هزاره را هدف قرار دادند. محمد آصف وزیری، سخنگوی یکی از فرماندهان پلیس منصوب شده از سوی طالبان، گفت که قربانیان این حمله برای افطار روزه رمضان به خانه های خود می رفتند و افزود که به نظر می رسد که هدف ها مسافران شیعه باشند. بازرسان افغان وتنس هر دو واقعه را در مزار شریف تصدیق و موقعیت شناسی کرده است. اولین انفجار در ناحیه دهم گزارش شد، بر اساس گزارش ها، انفجار توسط یک بمب مقناطیسی متصل به یک بس خورد رخ داده است، به گزارش فرانس نیوز ۲۴، این انفجار دست کم ۲۲ نفر تلفات برجای گذاشته که در زمان تنظیم این گزارش ۹ نفر کشته و ۱۳نفر زخمی بودند.نمونه های متعددی از تصاویر گرافیکی به اشتراک گذاشته شده در رسانه های اجتماعی. حد اقل چهار قربانی را نشان می دهد. شکل۱: موقعیت جغرافیایی انفجار در حوزه دهم، مختصات دقیق: 67.148093 ,36.707339 انفجار دوم در ناحیه سه در نزدیکی مکتب سلطان غیاس الدین گزارش شده است. همانند حمله اول، انفجار توسط یک بمب دست ساز مقناطیسی متصل به یک بس خورد ا رخ داده است. تصاویر گرافیکی به اشتراک گذاشته شده در شبکه های اجتماعی حاکی از آن است که این انفجار دست کم دو قربانی داشته است. شکل ۲: موقعیت مکانی انفجار در حوزه سه، مختصات دقیق:, 67.114303, 36.710031 مسئولیت این حملات بعداً توسط دولت اسلامی ولایت خراسان از طریق کانال تلگرامی شان بر عهده گرفته شد. ادعای دولت اسلامی ولایت خراسان مبنی بر حمله به مزار شریف در ۲۸ آپریل در کانال تلگرام آنها منتشر شد. پنجشنبه گذشته، انفجار بزرگی در یک مسجد شیعیان در منطقه ناحیه سه، مزار شریف، که عمدتاً هزاره های شیعه در آن تردد می کنند روی داد، دولت اسلامی شاخه خراسان مسئولیت این حمله را نیز بر عهده گرفت. چند روز قبل انفجارهای متعددی در منطقه دشت برچی کابل یکی دیگر از محله‌های عمدتاً شیعه‌ نشین هزاره که در آن یک مدرسه پسرانه هدف قرار گرفت، رخ داده بود. بر اساس گزارش‌ها، جمعه گذشته، یک حمله بمب ‌گذاری شده در مسجد دیگری در شهر در شمال قندوز جامعه اقلیت صوفی را هدف قرار داد و دست کم ۳۶ نفر در جریان نماز جمعه کشته شدند. تخمین زده می شود که شیعیان افغان که اکثراً هزاره هستند بین ۱۰ تا ۲۰ درصد از جمعیت ۳۸ میلیونی افغانستان را تشکیل می دهند. شیعیان، هزاره ها و سایر اقلیت ها مانند صوفی ها بارها مورد حملات دولت اسلامی شاخه خراسان که یک گروه سنی است قرار گرفته اند. در حالی که طالبان قبلا گفته بود که داعش دیگر تهدیدی برای افغانستان و جامعه بین ‌المللی نیست، حملات اخیری که دولت اسلامی شاخه خراسان مسئولیت آن را بر عهده گرفت، خلاف این را نشان می‌ دهد. خبرنگار: افغان وتنس ۲۹ آپریل ۲۰۲۲

Jamal A journalist who claims he was detained and beaten by the Taliban says he still fears for his life, despite leaving Afghanistan. In Afghanistan, "freedom of speech does not exist anymore" says Jamal Afghan Witness changed the name of the individual interviewed. Jamal, not his real name, is 29 and was born in Kabul during the civil war. Like most people in Afghanistan, he is no stranger to conflict. “I was born and raised in war,” he says. In school, Jamal aspired to become a reporter, and after high school, began studying journalism at one of the public universities. After graduating, he became a journalist, covering conflict and security-related stories. “During my reports, I saw blood, bones, and pieces of flesh left from the victims,” he tells Afghan Witness (AW), adding that this “deeply traumatised” him. “I even lost some of my close friends to suicide bombings … they were also reporters.” Jamal says he was very close to a suicide bombing that targeted a group of journalists in Kabul in 2018. “Although I knew that I might die in one of those incidents, I kept my commitment to reporting,” he adds. Facing restrictions Several months into the Taliban takeover, human rights organisations began raising the alarm on media restrictions. Journalists attempting to cover women’s and human rights protests have faced disruption and, in some cases, violence . According to the Federation of Journalists and Media Institutions of Afghanistan, 22 cases of violence against journalists and five media outlets closing down have been reported in March alone. Restrictions against the media show no signs of stopping; this week, the Taliban ordered that international broadcasters be removed from the airwaves, including BBC television news, whose bulletins in Pashto, Farsi and Uzbek were taken off air. While many journalists have fled the country, when the Taliban returned Jamal decided to shift his focus to the activities of the former Afghan National Security and Defence Forces, reporting as a freelance journalist. He tells AW that in September last year, he attempted to report on a human rights protest. According to Jamal, the Taliban checked his phone, and found documents and photos concerning his reports on former military and security personnel. “They detained me for a day, tortured me, and released me,” Jamal says. “After three days, they asked me to come for questioning, and I moved from my place to another location until the house searches began.” The Taliban have denied targeted reprisals and claim their house searches earlier this year targeted criminals, however, there have been widespread claims that ordinary citizens were also targeted, and the recent reported arrests of several prominent female activists have also raised concerns. Image sent to AW by Jamal. He says he was detained for a day by the Taliban, and was tortured before being released. "No reporter is safe" Jamal tells AW that he left Afghanistan and is currently living in a neighbouring country, where he lives “in terrible conditions” and still fears for his life. “Currently, I am depressed; believe me, I have slept on the street [and] in the park,” he says. “I tried to contact every media organisation to ask for help, but I received no reply and no support from them in terms of finance, shelter, or asylum. I do not feel safe here, neither physically nor mentally.” “I no longer see my future in Afghanistan: media channels are strictly restricted, freedom of speech does not exist anymore, and people live in constant fear. No reporter is safe, neither economically - nor physically and personally.” Jamal describes his future as “blank”, but he says that if he is evacuated to a safe country, he “may be able to continue working as a journalist.” “Before the Taliban, my only wish was to have more freedom: equality for men and women, human rights maintained, minorities to have equal rights,” Jamal says. “I truly wanted a safe, free and stable Afghanistan.” Interview with Afghan Witness Source: Share

حکمت یو افغان قاضي له هغو کسانو ویریږي چې یو وخت یې زنداني کړی وه زموږ عکسونه د طالبانو په منځ کې ویشل شوي وو، که زه شاته پاتې شوی وی هغوی به زه ژر پیدا کولم حکمت چی دا یی اصلی نوم ندی د پخواني افغان حکومت له نسکورېدو مخکې د سمنګان په ولایت کې قاضي و. هغه د عامه امنيت، تروريزم، د نشه يي توکو د قاچاق او د اداري فساد پر وړاندې د مبارزې په برخه کې قضیو سره سر او کار درلود، چې يو وخت يې په خپل مسلک کې ډېر درناوى درلود، خو اوس يې زيانمن کړى دى. هغه افغان وتنس ته وايي: په تېرو شلو کلونو کې، موږ یعنی پخواني عدلي سیسټم طالبان او د داعش غړي، دولتي چارواکي چې په فساد کې لاس درلود او په بېلابېلو جرمونو کې ښکېل مجرمین بندیان کړي دي. د پخواني حکومت او عدلي سیسټم سره د ډیرو مسلکي کسانو په څیر، د طالبانو په بیرته راستنیدو سره، د حکمت دنده په ټپه دریدلې او د هغه راتلونکی په بیسرنوشتی کې پاتې دی. هغه وايي: د تېر حکومت له نسکورېدو وروسته موږ قاضیان له سترو ستونزو سره مخ وو، له هغه وخت راهیسې، ما خپل پته څو ځله تبدیله کړی ده. د حکمت په وینا، طالبانو سمنګان په دومره سرعت سره نیولی چې حتی د خپلو اسنادو د سوځولو وخت یې هم نه درلود، چې دی ویره لري چې په راتلونکي کې د ده پر ضد وکارول شي. هغه افغان وتنس ته وايي زما یو شمېر همکاران په سمنګان کې د طالبانو له خوا بندیان شوي دي. حکمت بیانوي چې څنګه ګاونډیو ولایتونو ته تللې، لارې بندې شوې وې خو هغه خپل کالي بدل کړل او د یوه ملګري په مرسته د شپې له خوا وتوانید وتښتی. هغه وایی زموږ عکسونه د طالبانو په منځ کې ویشل شوی و که زه شاته پاتې شوی وم نو دوی به ژر پیدا کولم. حکمت او د هغه اته کسيزه کورنۍ له سمنګان څخه کابل ته تللی وه، او بيا وروسته له هغه چې ځينو ملګرو يې وليدل. هغه وایی "موږ نه غوښتل چې نور خطرونه په غاړه واخلو، نو مجبور شو چې يو ځل بيا لاړ شو او بل ځای ته نقل مکان وکړو." خو له سمنګان څخه له تېښتې وروسته هم د حکمت اندېښنې پای ته نه وې رسېدلې. ما د طالبانو د غړو له خوا ګواښونکي تلیفونونه ترلاسه کړل هغه چی ما بندیان کړی وه. هغوی طالبانو په مزار شریف کې زما د تره زامنو کور ته لیکونه واستول او زما د تره زامنو څخه یې زما د ځای پوښتنه وکړه. په وروستیو میاشتو کې د فعالانو، ژورنالیستانو، پخوانیو حکومتي چارواکو او امنیتي پرسونل په وړاندې د غچ اخیستنې او وژنو زیات شواهد شتون لري. خو ډیر ده ځای بدلول کورنۍ ته سخت زیان رسولی دی. حکمت افغان شاهد ته وویل، له بده مرغه، د طالبانو د واک په وخت کې، زما ښځه حامله وه، او د هغې په رواني روغتیا کې د پام وړ زیانونه وو، موږ خپل لومړی ماشوم د زیږون پرمهال له لاسه ورکړ. په افغانستان کې د ډېرو نورو په څېر، هغه هم ځان په بند احساس کوي. ما په تېر حکومت کې د صادقانه کار کولو سره سره ونشو کولی له هېواده بهر لاړ شم، ما ته دومره معاش نه راکول کیده چې سپما وکړم، کنه نو زه به توانیدلی وم چې په خپلو پیسو افغانستان پریږدم، هغه زیاتوي، هیڅ یوې موسسې زما سره د هیواد په پریښودو کې مرسته نه ده کړې. حکمت خپل ډېر وخت په پټه تېروي، ورور يې د خوراکي توکو د پېرلو لپاره بهر ته ځي، تر څو هغه په خلکو کې خپل مخ ښکاره نه کړي. په اوس وخت کې، زه ډاډه نه یم چې زه څومره وخت کولی شم چې دا ډول ژوند وکړم. هغه وايي: زما په مخ کې یوه تیاره راتلونکې وینم، که طالبان ما پیدا کړی، نو په اسانۍ سره کولای شي خپل غچ واخلي، ځکه چې دوی هیواد کنټرولوي، او زه د عدالت غوښتنې کومه لاره نه لرم. حکمت غوښتنه کوي چې افغانستان او خلک یې هېر نه شی. هغه وايي، که څوک دا ولولي، [هغوی] باید پوه شي چې هغه خلک چې محافظت ته اړتیا لري، شاته پراته دي او د طالبانو لخوا یو په یو ښکار کیږي. زه یو له دوی څخه یم، او زه یوازې د یوې معجزې تمه کولی شم چې اوس پیښ شي. سرچینه: د افغان وتنس مرکه Interview by Afghan Witness Source:

ملیحه یک وکیل و فعال حقوق زنان برای کشوری که ترک کرده ماتم می کند ملیحه متعهد شد که به بلند بردن صدای زنان افغان ادامه دهد هنگامی که طالبان در یک یکشنبه آفتابی ماه اگست گذشته در سرک های کابل رفت و آمد کردند، ملیحه (نام واقعی او نیست) متوجه شد که کمپین نزدیک به دو دهه او برای حقوق زنان در افغانستان به پایان غم انگیزی نزدیک شده است. برای بیش از ۱۴سال، مادر سه فرزند به عنوان وکیل و خارج از دادگاه، به عنوان یک فعال برای کمک به زنان افغان سخت کار کرده بود. او به افغان وتنس می گوید: در حالی که طالبان پس از سقوط بسیاری از ولایات در حال پیشروی به سمت کابل بودند، با نگرانی اخبار را دنبال می کردم. گوش دادن به اخبار مثل ابرهای سیاهی بود که پیش از یک طوفان ویرانگر همه جا پخش می شدند. رویاها از هم پاشید در روز یکشنبه تاریخی، ملیحه در حال رفتن به یک اداره دولتی بود که شنید که جنگجویان طالبان در حال ورود به شهر هستند. او به یاد می آورد: شهر هرج و مرج بود و به نظر می رسید همه در حال دویدن بودند. در حالی که عجله داشتم تا به خانه برگردم، نمی‌ توانستم باور کنم که جمهوریت از بین رفته است، امید ها ناپدید شده‌ اند و ما پس از دو دهه در حال از دست دادن همه چیزهای بودیم که برایش کار کرده بودیم. برای ملیحه و بسیاری دیگر در افغانستان به ویژه زنان، بازگشت طالبان یادآور اولین دوره قدرت این گروه بین سال ‌های ۱۹۹۶ الی ۲۰۰۱ بود، زمانی که آنها زنان را از کار، تحصیل و حتی بیرون رفتن از خانه بدون سرپرست مرد منع کردند. ملیحه می‌ گوید: باورم نمی ‌شد که بار دیگر به گذشته برمی ‌گردیم، جایی که زنان از حقوق اولیه انسانی خود محروم شده بودند. در آن زمان، ملیحه و خانواده اش مجبور شدند افغانستان را به مقصد کشور همسایه ایران ترک کنند، اما پس از سرنگونی رژیم طالبان توسط نیروهای تحت رهبری ایالات متحده در سال ۲۰۰۱ به کشور بازگشتند. ملیحه پس از بازگشت به افغانستان به زودی به یک دانشگاه خصوصی پیوست و قبل از شروع کار خود در وزارت عدلیه دولت سابق، مدرک حقوق گرفت. ملیحه در میان ده ها هزار زنی بود که به تدریج به نیروی کار جدید دولت پیوستند، در حالی که دیگران پس از فروپاشی طالبان در بخش خصوصی وظیفه پیدا کردند. در طول سال‌ ها، ملیحه در سازمان‌ های متعددی به عنوان کارشناس حقوقی کار کرد و در عین حال از حقوق زنان دفاع کرد و جایگاه خود را به عنوان وکیل حفظ کرد. او می گوید: به عنوان یک زن، کار کردن به عنوان یک وکیل و کارشناس حقوقی خوشایند بود، جایی که من عمدتاً روی مسائل مربوط به حقوق زنان تمرکز کردم. در تمام این سال‌ها، من به عنوان یک زن ایستاده بودم و از دفاع و ترویج حقوق زنان در دادگاه ‌ها، کنفرانس‌ها و گردهمایی ‌ها خسته نشدم. خروج از افغانستان. ملیحه تسلط طالبان بر افغانستان را به عنوان تبدیل شدن یک رویا به کابوس توصیف می کند. ملیحه به افغان وتنس می ‌گوید در روزهای پس از سقوط کابل، در حالی که طالبان قدرت خود را تحکیم می ‌کرد، او در مخفیگاه و ترس زندگی می ‌کرد. در حالی که حاکمان جدید افغانستان با اعلام عفو عمومی برای کارمندان سابق دولت، و وعده حمایت از حقوق زنان و آزادی مطبوعات، چهره نرم ‌تری از خود را به جهان معرفی کردند، ملیحه همچنان به اراده طالبان مشکوک بود. ده روز پس از سقوط کابل، در حالی که ده ‌ها هزار نفر هنوز ناامیدانه در تلاش برای فرار بودند، یک سازمان غیردولتی آمریکایی به ملیحه فرصتی احتمالی نجات داد تا افغانستان را ترک کند. سازمانی که به ملیحه کمک کرد تا افغانستان را ترک کند، در طول سال ها برخی از پروژه های مربوط به حقوق زنان در افغانستان را تمویل کرده بود. ملیحه و سه فرزندش ابتدا به ابوظبی و سپس به آلبانی منتقل شدند و در آنجا از آن زمان منتظر استند. او می‌گوید: از اینکه خانواده ‌ام اکنون در امان هستند، سپاسگزارم، اما دلم برای کشورم، برای مردمم که اکنون در فقر عمیق و تحت ظلم به سر می‌ برند، غمگین است. بی اعتمادی ملیحه به طالبان تا حد زیادی ثابت شده که درست است، زیرا شواهدی از قتل و ناپدید شدن اجباری صدها تن از نیروهای امنیتی سابق افغانستان و مقامات دولتی توسط طالبان وجود دارد. همچنین مواردی وجود داشته است که زنان معترض که خواستار حق کار و تحصیل خود بودند با زور مواجه شده اند، و اخیراً چندین فعال زن برجسته بازداشت شده است که باعث ایجاد ترس در میان زنان فعال شده است. در ۲۳ مارچ، طالبان نیز از تصمیم خود برای بازگشایی مکتب های دخترانه عقب نشینی کردند که با انتشار عکس های دختران مکتب ای در حال اشک ریختن در رسانه های اجتماعی، محکومیت بین المللی را برانگیخت. زندگی به عنوان یک مهاجر ملیحه و خانواده اش در حال تطابق با واقعیت جدید هستند و در حال حاضر در هوتل در آلبانی زندگی می کنند. او از مراقبت و مهمان نوازی که از دولت و مردم آلبانی دریافت کرده است سپاسگزار است، و می گوید که به شفاع یابی صدمه که متحمل شده است کمک کرده است. او می گوید: آن روز سقوط کابل و همراه با آن، جمهوریت هنوز برای من باورنکردنی است و نمی توانم از فکر کردن به آن دست بردارم. من روز های بعد و حتی ماه ها بعد از آن خواب های وهشتناک می دیدم. به ملیحه و فرزندانش دو گزینه برای اسکان مجدد پیشنهاد شده است، ایالات متحده یا کانادا، او پس از مشورت با بستگانش در آنجا دومی را انتخاب کرد. در حالی که ملیحه منتظر تاریخی است که به کانادا پرواز کند، فکر های کشورش و مردم آن در ذهن او باقی است. او می گوید: وقتی به یاد می آورم که خانواده ام در امنیت هستند و فرزندانم آینده بهتری خواهند داشت، احساس قدردانی می کنم. با این حال، وقتی به افغانستان فکر می‌ کنم و اینکه چگونه میلیون‌ ها نفر، به ‌ویژه زنان، تحت سلطه طالبان رنج می ‌برند، احساس خشم، و افسردگی می‌ کنم. در حالی که ملیحه افغانستان را ترک کرده است، کمپین او برای حقوق زنان ادامه دارد. ملیحه قبل از اینکه لحظه ای مکث کند، می گوید: بدترین حس زمانی است که رنج بزرگی را در آنجا می بینید، اما نمی توانید چیزی را تغییر دهید. با هر حال، هیچ فرق نمیکند که کجا باشم، من برای بلند کردن صدای زنان افغان کار خواهم کرد. منبع: مصاحبه توسط افغان وتنس Interview by Afghan Witness Source:

Content released by ISKP indicates fewer and smaller cells Analysis also reveals an absence of larger weaponry that was prominent in previous images released by the group. 30 Aug 2023 On August 3, 2023, the Islamic State (IS) media outlet al-Furqān announced the passing of the previous Caliph * , Abu al-Hussein al-Husseini al-Qurashi, and the appointment of the new Caliph, Abu Hafs al-Hashimi al-Qurashi. This announcement was made through an audio statement from the new IS spokesperson, Abu Huthayfa Al-Ansari. In the statement, it was disclosed that Abu al-Hussein al-Husseini al-Qurashi was killed, and Abu Omar Al-Muhajir, the former spokesperson, was captured during a clash with Hay'at Tahrir al-Sham (HTS) near Idlib, Syria. The statement also denied that Turkish forces killed Abu al-Hussein al-Husseini al-Qurashi in Syria in April 2023. IS claimed that he was killed by HTS, and his body was handed over to the Turkish Government . Following the announcement, supporters took to Telegram to proclaim bay'ah* to the new Caliph. Soon after, IS Telegram channels released images of different Wilayat* pledging allegiance, including Islamic State – Khorasan Province (ISKP). Image analysis: fewer and smaller cells ISKP was the eleventh Wilayat to release pledges, posting 15 images of ISKP fighters pledging allegiance to the new Caliph. Analysis by Afghan Witness (AW) shows the images portrayed eight different cells, which range in size from two to nine men, with a total of 36 fighters. Most cells were composed of three men, who were shown carrying a range of small arms. All cell members have their faces fully covered and eyes blurred, making identification difficult. Several notable observations can be made when comparing the latest batch of images to previous content released by ISKP following the deaths of the then-Caliphs. On March 11, 2022, and December 1, 2022, IS Telegram channels released images of their bay'ah to the [at that time] new IS Caliph Abu al-Hassan al-Hashemi al-Quraishi (following the reported death of Abu Ibrahim al-Hashimi al-Qurashi in February 2022) and Abu al-Hussein al-Husseini al-Quraishi (following the death of Abu al-Hassan al-Hashemi al-Quraishi, who was allegedly killed in Daraa province, Syria, in mid-October during clashes with local rebels) . In March 2022, ISKP released a series of 29 images showcasing 15 cells. AW's analysis indicated that the total count of fighters was 84, distributed among cells ranging from three to thirteen members, with the majority showing four or five individuals. By December 2022, ISKP released 27 images depicting 16 distinct cells with varying sizes of two to ten members, totalling 67 fighters [including one child]. Previous releases contained larger cells with a higher number of members, as well as images that could be geolocated and showed identifiable faces, as demonstrated below. Figure: March 11, 2022 - Several ISKP cells pledging allegiance to the [at that time] new Caliph, showing likely identifiable [top left] and locatable [bottom left] cells. December 1, 2022 - Images [right column] showing several ISKP cells pledging allegiance to the new IS Caliph at that time, showing larger cells. When comparing the three pledges, AW noted a continued decrease in ISKP fighter numbers and a decrease in the number of cells. However, the latest images show two cells in an outdoor environment which was not observed in the March 2022 pledge. The vegetation of the two outdoor cells indicates a presence in northern/eastern Afghanistan or Pakistan. Figure: August 3, 2023 - Latest released images showing two ISKP cells pledging allegiance to Abu Hafs al-Hashimi al-Qurashi, the new IS Caliph, in an outdoor environment. AW investigators also observed this new trend following the June 8, 2023 suicide bombing at a mosque during a commemoration ceremony for Nisar Ahmad Ahmadi, Badakhshan’s acting governor, killed by ISKP on June 6. Following the explosion, ISKP channels released several images of the perpetrator in outdoor environments. None of the cells had larger weaponry – which was observed in the previous pledges, in the form of machine guns and rocket launchers – while four cells had no weapons at all. Furthermore, some cells had improvised (right column) IS flags or no flag at all (left column). Figure: August 3, 2023 - Latest released images showing several ISKP cells pledging allegiance to Abu Hafs al-Hashimi al-Qurashi, the new ISIS Caliph. Several cells did not include an IS flag (left) or used an improvised flag (right). Details in the newly released images suggest that ISKP are being more cautious and are trying to avoid the identification of cell members and geolocation of their area of operation. Furthermore, the ISKP cells depicted are smaller than those shown in previous pledges, possibly a result of Taliban operations against alleged ISKP cells in several areas and the need for cells to disperse to avoid detection. Analysis of cell structure The pledges of allegiance provide rare insight into some of ISKP’s structure. Previously AW observed a cell – consisting of four men – which attacked the Chinese-owned Longan Hotel and Kabul Airport with two suicide attacks on December 12, 2022, and January 1, 2023. AW analysed details of the flags from the Kabul Airport suicide claim and the December 2022 pledge of allegiance and found indications that the same flag was used. All flags used by ISKP are unique, with different fonts, sizes, and other details. While the two men who attacked the Longan Hotel and Kabul Airport were killed, analysis shows the cell consisted of at least two more members. The status of these two is unknown. Figure: Comparison of the claim of the Kabul airport attack (left) on January 1, 2023, and the pledge of allegiance on December 1, 2022 (right). The same flag is used, indicating the cell consists of four men. Similarly, the cell which claimed the April 18, 2022 rocket attack on Uzbekistan was verified by AW to consist of at least five members. By comparing the flags used in the claim of the rocket attack to the March 2022 images showing pledges of allegiance, AW identified the cell. Figure: Comparison of the claim of the April 18, 2022, rocket attack on Uzbekistan (inserted images) and the pledge of allegiance on March 11, 2022. The same flag is used, indicating the cell consisted of five men. The flags used in the most recent pledge had not been observed by AW investigators in previous pledges or claims, indicating the cells are possibly recently formed or activated. AW investigators will continue to monitor. * Caliph - The ruler of the Muslim community according to the Islamic State Bay'ah - Oath of allegiance to a leader Wilayat - Provinces of the Islamic State Share

فعالان زن که گفته می شود توسط طالبان بازداشت شده اند صحبت می کنند دو زن تجارب خود را از بازداشت شدن توسط طالبان در حالی که اعتراض خود را به تصرف قدرت بیان می کنند به اشتراک می گذارند 7 Jun 2022 لطفا توجه داشته باشید: در این مقاله به تجاوز جنسی و خشونت اشاره شده است افغان وتنس اسامی افراد را نیز تغییر داده و در صورت لزوم جزئیات مشخصی را حذف کرده است. از زمان بازگشت طالبان در ماه اوت سال گذشته فعالان زن به اعتراض علیه حکومت این گروه و محدودیت‌های اعمال شده بر زنان ادامه داده‌اند. تنها چند روز پس از تسلط زنان مبارز به خیابان های کابل و مزار شریف مرکز ولایت بلخ آمدند با این حال با شبه ممنوعیت تظاهرات که کمتر از یک ماه پس از بازگشت طالبان به قدرت اجرایی شد مبارزانی که به تظاهرات علیه این گروه ادامه دادند در برخی موارد با خشونت مواجه شده‌اند که افغان وتنس چندین رویداد را تأیید کرده‌اند و بسیاری دیگر گزارش کردند. برخی از فعالان زن بنا به گزارش‌ها دستگیر و بازداشت شده‌اند که مهمترین آنها پرونده تمنا زریابی پریانی و پروانه ابراهیم خیل است که اتهامات بازداشت آنها توجه رسانه‌های جهانی را به خود جلب کرد علیرغم انکار طالبان ذبیح الله مجاهد سخنگوی طالبان نیز تاکید کرد که این گروه حق دارد دعاگران را بلافاصله پس از ناپدید شدن آنها دستگیر و بازداشت کند. گروه‌ های حقوقی و رسانه‌ ها نسبت به افزایش شواهد مبنی بر دستگیری‌های انتقام‌ جویانه و قتل علیه فعالان روزنامه‌نگاران مقامات سابق دولت افغانستان و نیروهای امنیتی هشدار داده‌اند هرچند طالبان این موضوع را رد کرده و ادعا می‌کنند که در حال بررسی گزارش‌های خشونت و ناپدید شدن هستند. افغان وتنس با دو زن صحبت کرده است که ادعا می کنند پس از شرکت در اعتراضات در هفته های پس از تسلط توسط طالبان توسط طالبان بازداشت شده اند. مرجانا که نام واقعی او نیست خود را وکیل فعال حقوق زنان و نویسنده توصیف می کند پیش از این او در سمت‌های مختلف در سازمان‌های دولتی و غیردولتی و نیز بین‌المللی در افغانستان کار می‌کرد. مرجانا میگوید که او از اولین کسانی بود که در روزهای پس از تسلط ابتدا در تظاهراتی که در کابل و سپس در مزارشریف سازماندهی شد به خیابان ها راهپیمایی کرد و علیه طالبان اعتراض کرد. مرجانا می گوید روز دوم تسلط طالبان در کابل بود که شنیدم گروهی از زنان در مقابل ارگ ریاست جمهوری تظاهرات کردند با پول کمی که در دست داشتم پلاکارد خریدم و شعار نوشتم و سپس رفتم تا به تظاهرات بپیوندم. چند روز بعد مرجانا به تظاهرات دیگری در کابل پیوست اما می‌گوید که پدرش پس از اطلاع از فعالیت‌های او از او خواست که به خانه خود در مزار شریف بازگردد مرجانا در بازگشت به خانه با وجود مخالفت خانواده‌اش که نگران امنیت او بودند تصمیم گرفت در روز ۶ سپتامبر به یک تظاهرات دیگر تحت رهبری زنان در مزارشریف بپیوندد بر اساس گزارش‌های خبری در آن زمان برخی از معترضان با خشونت مواجه شدند که گفته می‌شود طالبان می‌گویند تعدادی از شرکت کنندگان را مورد ضرب و شتم قرار داده و تلفن همراه آنها را شکست. در ۷ سپتمبر مرجانا دوباره به معترضان زن و مرد که در خیابان های مزار شریف راهپیمایی کردند پیوست به گزارش مرجانا این بار اعتراضات با دستگیری بیش از ۶۰ معترض پایان یافت گزارش های خبری از آن زمان نیز ارقام مشابهی را بیان می کنند به طوری که روزنامه ایندیپندنت فارسی گزارش می دهد که ۷۰ معترض بین ۷ تا ۸ سپتامبر بازداشت شده اند. مرجانا می‌گوید متأسفانه زنانی از درون گروه‌های ما بودند که اطلاعات و هویت ما را با اداره اطلاعات طالبان در میان گذاشتند این گونه بود که طالبان توانستند ما را شناسایی کرده و بعداً ما را بازداشت کنند. به گزارش مرجانا طالبان پس از دستگیری زنان معترض را به سه مکان مختلف بردند برخی به اداره اطلاعات طالبان تعدادی به دفتر سیاسی عطامحمد نور والی پیشین بلخ و تعدادی به یک محلی به نام خان غوص. به دلیل صحبت کردن دستگیر شد صغره که نام واقعی او نیست یک زن بازرگان است که قبلاً در سیاست و روزنامه نگاری فعالیت می کرد و داستانی مشابه داستان مرجانا دارد زمانی که کابل به دست طالبان افتاد صغره فرصت تخلیه را داشت اما تصمیم گرفت در افغانستان بماند زیرا نمی‌خواست خانواده‌اش را پشت سر بگذارد صغره نظرات خود را در مورد طالبان بسیار پر سر و صدا کرده بود و می گوید که برادرش برای محافظت از او بسیاری از پست های او را از فیس بوک پاک کرده است با این حال این مانع از شرکت او در تظاهرات نشد. او به افغان وتنس میگوید من به تظاهراتی پیوستم که هزاران زن و مرد دیگر به خیابان‌ها ریختند و علیه طالبان شعار دادند وی افزود که طالبان ۳۰۰ نفر را در نزدیکی سفارت ایران دستگیر کردند افغان وتنس نمی تواند این موضوع را تایید کند هرچند که مقالات خبری از زمان گزارش می دهند که طالبان از تیراندازی بازداشت و ضرب و شتم برای متفرق کردن و دلسرد کردن گروه های بزرگی از معترضان در کابل و همچنین خبرنگارانی که تلاش می کردند تظاهرات را پوشش دهند استفاده کردند صغره معتقد است که اگر تظاهرات ادامه پیدا می کرد پایان طالبان را رقم می زد. بلافاصله پس از اعتراضات صغره می گوید که به آدرس جدیدی نقل مکان کرده و حدود بیست روز در آنجا بوده است در این مرحله او قصد داشت کشور را ترک کند او می‌گوید هر وقت از خانه بیرون می‌رفتم ماسک می‌زدم و کاملاً خودم را می‌پوشاندم تا کسی نتواند مرا بشناسد. صغره مانند مرجانه علیرغم جابجایی خانه نگران بود که آدرسش با طالبان به اشتراک گذاشته شده باشد او تصمیم گرفت با کارفرمای خود تماس بگیرد او توضیح داد که ممکن است اطلاعات او توسط همکاران سابقش که گفته می شود شکنجه شده اند با طالبان در میان گذاشته شده باشد. صغره به یاد می‌آورد در همان روز وقتی چند ساعت بعد از شام به خانه برگشتم طالبان پشت در بودند زمانی که طالبان وارد خانه شدند شروع به کتک زدن سه برادرم کردند و من در داخل خانه پنهان شده بودم به برادرانم دستبند زدند تا آنها را به جایی ببرند من نتوانستم پنهان بمانم و بیرون آمدم. صغره می‌گوید که متوجه نشده بود که طالبان برادر کوچک‌ترش را پس از بستن چشمانش دستگیر کرده بودند از او در مورد کارش چرایی حضورش در اعتراض و سایر معترضان دخیل پرسیده شد صغره می گوید پسر خردسالش را که در آن زمان پابرهنه بود برای بازجویی از او گرفتند. صغره به یاد می آورد حدود ۳۰ جنگجوی طالبان بودند و هیچ یک از آنها زن نبودند همه آنها مرد بودند آنها وسایل ما را مانند جواهرات و سایر کالاهای گران قیمت جمع کردند آنها فکر می کردند ما ثروتمند هستیم زیرا با خارجی ها کار می کردیم. در داخل بازداشتگاه های طالبان مرجانا به افغان وتنس می گوید زمان دقیق را به خاطر نمی آورم اما حدس می زنم حدود ساعت ۱۱ یا ۱۱:۳۰ صبح بود که خودروهای طالبان معترضان را در ۷ سپتامبر ۲۰۲۱ متفرق کردند و شروع به دستگیری ما کردند در حال دویدن بودم و تلفنم را دور انداختم که ناگهان طالبان صورتم را با پوشش سیاه پوشانده و من را داخل یک موتر انداختند. آن روز مرجانا می گوید که او را به یکی از بازداشتگاه های طالبان برده اند افغان وتنس به دلیل نگرانی های امنیتی نمی تواند مکان دقیق را مشخص کند. او می‌گوید در داخل خودرو از آنها التماس می‌کردم که مرا آزاد کنند اما آنها مرا فاحشه خطاب کردند و به من گفتند که ساکت شو و با سلاح‌هایشان به شانه‌ام می‌کوبیدند. مرجانا به افغان وتنس می گوید که در بازداشتگاهی که او را به آنجا برده بودند هیچ پرسنل زن وجود نداشت و اتاق ها تنگ و نزدیک به هم بودند مرجانا می‌گوید او بیست دقیقه در اتاقی تنها ماند و پوشش سیاه هنوز روی صورتش بود. جامعه مدنی و فعالان حقوق زنان افغان وتنس قبلاً در مورد شرایط مشابه صحبت کرده و نگرانی خود را در مورد غیبت افسران پلیس زن عدم دسترسی زندانیان به آب و غذا و آسیب پذیری آنها در برابر آزار و اذیت و آزار جنسی ابراز کرده اند. به این فکر می‌کردم که ممکن است زنان معترض بیشتری را به اتاق بیاورند اما این کار را نکردند و من تنها فرد حاضر در آن اتاق بودم بعد از دو تا سه ساعت دو مرد آمدند و بازجویی‌های خود را شروع کردند. اولین چیزی که از من پرسیدند این بود که چرا به تظاهرات پیوستم من به آنها گفتم که به هیچ گروه سیاسی وابستگی ندارم و فقط خواستار حقوق خود هستم در جریان بازجویی طالبان با دسته اسلحه بر روی پاهایم و با لوله پلاستیکی بر شانه و دستانم مرا کتک زدند. مرجانا می گوید که بازجویی حدود ۳۰ دقیقه به طول انجامید و در آن طالبان مدام او را کتک می زدند و از وی در مورد وابستگی های ادعایی به گروه های سیاسی خاص و اینکه آیا از هر یک از آنها پول دریافت می کرد سؤال می کردند. آنها سپس در را بستند و درخواست من برای تماس با خانواده ام را رد کردند اتاق فقط در داشت و پنجره نداشت مرجانا به یاد می‌آورد که صدای مردانی را که در اتاق‌های دیگر بازداشت می‌شدند و فریادشان را هنگام شکنجه می‌شنوم فقط یک لیوان آب به من دادند و شب را بدون غذا گذراندم و واضح است که نمی توانستم یک ثانیه چشمانم را ببندم تا بخوابم. روز بعد تیم بازجویی طالبان دوباره به مرجانه آمدند این بار کیف او را جست‌وجو کردند و مشخصات فیس‌بوک و شماره واتساپ او را پرسیدند. نمی‌خواستم نام واقعی‌ام را بدانند اما از دو شناسنامه‌ای که در کیفم داشتم متوجه این موضوع شدند آنها سپس نمایه فیس بوک من را جستجو کردند اما نتوانستند چیزی پیدا کنند زیرا نمایه من قفل شده بود مارجانا به افغان وتنس می گوید. صغره و خانواده اش از جمله پسرش حوالی ساعت ۸ شب در جایی در کابل بازداشت شدند. صغره به یاد می آورد تمام خانواده ام را به خانه ای بردند که طالبان آن را به زندان تبدیل کردند مادرم را به زیرزمین بردند و من را به طبقه دوم بردند تلفن های اعضای خانواده ما از جمله گوشی خودم را جمع آوری کردند. صغره می گوید که دو گوشی در دست داشت و توانست یکی را که حاوی موادی بود که او آن را ضد طالبان توصیف می کرد پنهان کند. صغره می گوید شب دوم که طالبان برای پرسیدن از من آمدند از آنها پرسیدم که ساعت چند است و آنها پاسخ دادند ۱۰ شب آنها شروع به بازجویی از من کردند و سؤالاتی از این قبیل پرسیدند کجا کار کردی؟ آیا با جبهه مقاومت ملی [NRF] در ارتباط هستی؟ آیا افرادی را که بخشی از جبهه مقاومت ملی هستند می‌شناسی؟ در طول بازجوییصغره می افزاید یکی از اعضای طالبان از توهین هایی مانند بی شرم کافر [کافر] استفاده کرد و پرسید که چرا در ۲۰ سال گذشته از آنها حمایت نکرده ام. صغره در اتاق دیگری در بازداشتگاه می گوید که برادرش توسط طالبان شکنجه شده است او به افغان وتنس می گوید اگر طالبان برادرم را نمی گرفتند در عوض مرا شکنجه می کردند اما از این کار خودداری کردند زیرا من با پسرم بودم. صبح ها زود بیدارم می کردند و می گفتند نماز بخوان من هرگز نتوانستم به درستی بخوابم زیرا به این فکر می کردم که چگونه مرا بکشند آیا آنها جلیقه انتحاری را روی من می پوشند؟ آیا آنها به من شلیک خواهند کرد؟ آیا آنها مرا از زیر شکنجه خواهند کشت؟ از ترسی که هر لحظه داشتم هرگز نمی توانستم بخوابم. منتشر شد اما رایگان نیست مرجانا می‌گوید که پس از امضای نامه‌ای مبنی بر توقف فعالیت‌هایش و موافقت با صحبت نکردن یا ظاهر نشدن در رسانه‌ها آزاد شد او به افغان وتنس می گوید که خوش شانس بود زیرا طالبان پس از دو روز و یک شب بازجویی او را به دلیل مدارک محدود علیه او آزاد کردند او ادعا می کند که برخی از معترضان دیگر پس از بازداشت به شدت شکنجه تجاوز جنسی و حتی کشته شدند. او توضیح می دهد من شخصا فروزان صافی را می شناختم که جسدش بعدا پیدا شد و از یکی دیگر از دوستانم شنیدم که پس از تجاوز به او در بازداشتگاه طالبان باردار شده بود توسط پدرش کشته شد. صغره می گوید که برای آزاد شدن باید با شرایط مشابه موافقت می کرد او به افغان وتنس می‌گوید طالبان به من گفتند... باید از کاری که انجام دادی توبه کنی سپس می‌توانیم تو را آزاد کنیم! گفتم البته هزار بار این را به خاطر شکنجه روحی و به خاطر اینکه می‌خواستم آزاد شوم گفتم سپس گفتند شما باید به ما خدمت کنید و امر ما را تبلیغ کنید نباید به کسی بگویی که با ما بودی. صغره به افغان وتنس می گوید که برادرش هنوز در بازداشت است بنابراین او پس از آزادی علیه طالبان صحبت نکرد با این حال دستورالعمل های بیشتری به او داده شد او توضیح می دهد طالبان شماره تلفن خود را به من دادند و به من گفتند که با مدیرم تماس بگیر بدون ذکر اینکه بازداشت شده ام و آدرس او را برای [آنها] بفرست گفتند ما از شما می‌خواهیم که محل اختفای دو معترض دیگر که همراه شما بودند را نیز به ما بدهید اگر به ما کمک کنید خداوند به شما پاداش خواهد داد. صغره روز بعد حوالی ساعت ۴ بعد از ظهر آزاد شد اما تنها پس از بسته شدن چشمانش و رها شدن در مکانی تصادفی اما وقتی پس از تماس با یکی از برادرانش موفق به بازگشت به خانه شد مشکلات او پایانی نداشت. خانواده ام حداقل دو روز به من اجازه ندادند بیرون بروم صغره می گوید با این حال برادرم بازداشت شد من دیگر نمی دانستم کجاست ما خیلی تلاش کردیم تا او را پیدا کنیم سعی کردم با انجمن خبرنگاران که عضو آن بودم تماس بگیرم و آنها نامه ای به ذبیح الله مجاهد سخنگوی طالبان نوشتند. پس از روزها تلاش برای یافتن برادرش صغره می گوید که خانواده اش با یکی از اعضای استخبارات طالبان تماس گرفتند که توضیح داد که بازداشت برادرش به دلیل ادعای پناهندگی بوده است خانواده صغره مخاطب را متقاعد کردند که چنین چیزی وجود ندارد. او می‌گوید اما مسئله واقعی این بود که این واحد خاص طالبان فکر می‌کرد که ما پول کافی داریم تنها چیزی که آنها می خواستند پول بود بعد از ۱۴ روز برادرم را آزاد کردند اما جواهراتی را که از خانه ما برداشته بودند پس ندادند. پس از تسلط طالبان صغره تجربه چهار ماه شکنجه ترس و خطر را توصیف می کند او می‌گوید که در یکی از عملیات‌های جستجوی خانه به خانه طالبان که چندین بار از زمان تسلط بر آن صورت گرفته است محل خود را تغییر داده و اسناد خود را مخفی کرده است. او می افزاید من ناامید بودم و روزهای قبل از مرگم را می شمردم. با وجود این صغره خود را یکی از خوش شانس ها می داند خبرنگاران بدون مرز با او تماس گرفتند و ترتیبی دادند که او و خانواده اش از افغانستان تخلیه شوند. مرجانا چندان خوش شانس نبود او مانند بسیاری دیگر از فعالان روزنامه نگاران و کارمندان دولت و امنیتی سابق افغانستان در افغانستان باقی مانده و در ترس زندگی می کند او به افغان وتنس می گوید که از خانواده اش دور شده است و به دلیل نگرانی در مورد امنیت خود در مکان های مختلف مخفی زندگی می کند. او می گوید من دیگر چیزی برای از دست دادن ندارم من کارم حمایت خانواده ام فعالیتم را از دست دادم.. همه چیزم را از دست دادم و اکنون در میان دیوارهای خانه ای زندانی هستم که حتی مال من نیست. خبرنگار افغان وتنس: افغان وتنس

​ ​